XT Forum

พัฒนาฉากหลังของคุณก็เท่ากับพัฒนาการถ่ายภาพของคุณด้วย

โพสโดย Piper Mackay แปลโดย Topstep07

เว็ปไซต์ต้นฉบับ เพื่อดูภาพประกอบคำบรรยาย
http://digital-photography-school.com/improve-your-backgrounds-improve-your-photography/

ฉากหลังในภาพของคุณสามารถที่จะบ่งบอกถึงระดับความชำนาญในการเป็นช่างภาพได้ การเรียนรู้ในอดีตที่ผ่านมาหรือตัวแบบที่น่าตื่นเต้น การจับรายละเอียดในฉากหลังคือสิ่งที่แยกตัวคุณจาก ช่างภาพเริ่มต้น ช่างภาพอดิเรกกับระดับมืออาชีพที่มีประสบการณ์ ฉากหลังที่อยุ่ในภาพของคุณจะแสดงถึงการฝีกฝนใช้สายตา  การเรียนรู้ในความชำนาญนี้สามารถช่วยยกระดับและพัฒนาการถ่ายภาพของคุณได้
โดยส่วนใหญ่ความแตกต่างระหว่างการถ่ายภาพแบบ snapshot และถ่ายภาพแบบบังคับสามารถทำได้ง่ายเพียงขั้นตอนเล็กๆ การเปลี่ยนมุมถ่ายภาพของคุณ หรือ ฉากหลังเบลอ ถ้าการถ่ายภาพกับตัวแบบที่น่าตื่นเต้นลองกำจัดฉากหลังและให้ตัวแบบเด่นขึ้น ถ้าคุณต้องการภาพถ่ายที่ตัวแบบในสภาพแวดล้อมของเขาต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่า ฉากหลังมีความน่าประทับใจเท่ากับตัวแบบซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราวในภาพและเพิ่มคุณค่าของภาพ

ง่ายๆสำหรับภาพที่ทรงพลัง

นี้คือตัวอย่างมากมายเพียงแค่การเคลื่อนย้ายบางสิ่ง หรือปรับแต่งสามารถเปลี่ยนภาพที่ดูไม่น่าจะใช้ได้ให้กลายเป็นภาพที่ทรงพลัง ในภาพถ่ายบุคคลด้านล่าง (ดูภาพตัวอย่างประกอบ จากเว็ปไซต์ต้นฉบับ) แสงที่แข็งกระด้างทำให้ภาพไม่น่าดู ผมได้ย้ายตัวแบบให้เข้าไปอยู่ในกระท่อม แต่แสงที่ส่องผ่านช่องไม้สร้างฉากหลังที่แย่  ลองดูความส่ว่างมันสร้างจุดกวนสายตาในฉากหลัง ผมมองไปรอบๆ ดึงเอาหนังที่วางอยู่บนพื้น และวางมันไว้ด้านหลังของตัวแบบ นี้คือการเอาสิ่งกวนสายตาออกไปโดยให้ฉากหลังที่เป็นสีพื้นๆและสร้างพลังให้กับภาพถ่ายบุคคลของผม
ภาพตัวอย่างด้านล่างซ้ายดูสวยงาม แต่เมื่อคุณมองที่ตัวแบบ สายตาของคุณจะเลื่อนไปมองท้องฟ้าที่อยู่ด้านบนและออกนอกภาพถ่าย ท้องฟ้าไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราว ตัวแบบของผมต่างหากที่คือเรื่องราว ดังนั้นท้องฟ้าเป็นสิ่งกวนสายตา ผมได้ตั้งกล้องสูงขึ้นกว่าเดิมและซูมเข้าไปใกล้อีกเล็กน้อย ให้ตัวแบบอยู่เต็มกรอบของภาพ มันช่วยกำจัดสิ่งกวนสายตาคือท้องฟ้าออกไป ดังนั้นสายตาของผู้ชมจะตรงไปยังตัวแบบและยังคงจับจ้องอยู่ตรงนั้น...

เส้นขอบฟ้าอยู่ที่ไหน

(ดูภาพประกอบคำบรรยาย จากเว็ปไซต์ต้นฉบับ) ลองมองดูว่าเส้นขอบฟ้าตกอยู่ที่ตัวแบบตรงไหน
ถ้าคุณต้องการให้ท้องฟ้าในภาพของคุณ คุณต้องให้แน่ใจว่าเส้นขอบฟ้าไม่ตัดส่วนศีรษะของตัวแบบ เหมือนกับภาพด้านบนนี้  เมื่อมีการปรับแต่งในการถ่ายภาพด้านล่าง ผมลดต่ำลงไปถึงระดับฟุตและซูมเข้าไปทำให้เส้นขอบฟ้าต่ำลงกว่าศีรษะของตัวแบบ ทำให้ภาพดูมีพลังกว่า
ตัวอย่างภาพด้านล่างคือการให้ศีรษะของตัวแบบอยู่เหนือเส้นขอบฟ้า  มันเป็นการถ่ายที่ยาก ถ้าสายตาของผมไม่ได้รับการฝึกฝนมองผ่านอย่างรวดเร็วในฉากหลัง เส้นขอบฟ้ามันคงตัดศีรษะตัวแบบหรือไม่ก็เอียงได้ง่ายๆ นี้คือสิ่งที่สร้างพลังให้กับภาพ รายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ นี้ทำให้เกิดความแตกต่างการถ่ายภาพที่เยี่ยมหรือการถ่ายภาพที่รวดเร็ว

สร้างการแบ่งแยกระหว่างตัวแบบและฉากหลัง

การแบ่งแยกระหว่างตัวแบกับฉากหลังเป็นสิ่งสำคัญที่จะนำสายตาของผู้ชมไปยังตัวแบบ
ในภาพด้านบน (ดูภาพประกอบจากเว็ปไซต์ต้นฉบับ) ผมจะระวังที่จะไม่ตัดนิ้วหัวโป้งและเงาของตัวแบบที่อยู่ในภาพ แต่ฉากหลังที่อยู่รอบๆ ศีรษะของตัวแบบเป็นสิ่งกวนสายตา ง่ายๆ แค่ผมก้าวไปทางซ้ายและทำรูปทรงตัววีของตันไม้ ดังนั้นภาพนี้จะนำผู้ชมตรงไปยังตัวแบบของผม ใบหน้าของผู้ชายคนนี้ดูธรรมดาโดยปราศจากฉากหลังที่กวนสายตา (ภาพด้านล่าง)

ลองดูจุดสว่าง

(ดูภาพประกอบจากเว็ปไซต์ต้นฉบับ) ในภาพนี้ ผมต้องการแสดงให้เห็นตัวแบบเชื่อมโยงกับธรรมชาติ แต่ผมก็ท้าทายโดยการไม่สร้างองค์ประกอบภาพโดยปราศจากการดึงดูดของท้องฟ้าที่สว่าง  ตาของคุณมองไปที่ไหนในภาพนี้ ? ไปที่ท้องฟ้าที่สว่าง
ทางแก้คือการย้ายมุมการถ่ายภาพของผมและถ่ายในแนวตั้ง (ดูภาพด้านล่าง)

ทำให้มันเบลอ

(ดูภาพประกอบจากเว็ปไซต์ต้นฉบับ) ฉากหลังในภาพด้านบนดูไม่เลวแต่เมื่อตัวแบบคือนก มันจะกวนสายตาคุณทันที ทางที่ดีที่สุดในการแก้ไขสถานการณ์นี้คือการทำให้ฉากหลังเบลอ (ไม่คมชัด) โดยเป็นรูรับแสงที่ f/2.8 และซูมเข้าไปที่ตัวแบบ ใส่ให้เต็มกรอบ ภาพนี้ดูดีมีพลังมาก (ภาพด้านล่าง)

สีสามารถเป็นสิ่งที่กวนใจ

เมื่อคุณกำลังจัดตัวแบบให้เต็มกรอบภาพควรจะตรวจสอบสิ่งที่กวนสายตาในฉากหลังด้วย (ดูภาพประกอบจากเว็ปไซต์ต้นฉบับ) ในภาพแรก (ด้านบน) มีเส้นสีน้ำตาลที่วิ่งตรงผ่านฉากหลัง แต่สีของมันเป็นสิ่งกวนสายตาเมื่อคุณมองภาพนี้เหมือนคุณเป็นผู้ชมภาพ ในสองภาพถัดไปเป็นภาพที่มีฉากหลังสีที่ต่อเนื่อง ตาของคุณจะตรงไปที่ตัวแบบและอยู่กับมันตรงนั้น

ตัวแบบที่ดีเยี่ยมอย่างเดียวไม่เพียงพอที่จะทำให้ภาพเป็นภาพที่ร้อง ว้าว ได้

(ดูภาพประกอบจากเว็ปไซต์ต้นฉบับ) ภาพด้านล่างมองดูเหมือนภาพถ่ายที่ถูกทำขึ้นเพราะมันเป็นครั้งแรกที่ช่างภาพได้เห็นสิงโต หรือเพราะว่าช่างภาพไม่มีเลนส์ยาวพอที่จะเก็บภาพสิงโต บางครั้งสถานการณ์นี้เราเรียกว่า “อาหารตา” เพียงแค่มอง และไม่ต้องถ่ายภาพ เพราะว่าตัวแบบมันดูแปลกๆ มันไม่มีความหมายที่จะทำให้ภาพถ่ายดูดีเยี่ยม  ถ้าฉากหลังไม่ได้เพิ่มเข้าไปในภาพหรือเรื่องราวดังนั้นให้เอามันออกซะ เข้าไปใกล้และถ่ายภาพจากตัวแบบนั้น
ลองสัเกตว่าภาพนี้มีพลังมากกว่าภาพด้านบนแค่ไหน?

ทำการฝึกฝน

ทางที่ง่ายที่สุดในการซ้อมสายตาของคุณคือการฝึกฝน ออกไปและก็ถ่ายภาพ แต่ก่อนที่คุณจะออกไป ลองมองไปอย่างรวดเร็วกับภาพที่มีอยู่แล้วในคลังภาพของคุณ คุณเห็นอะไรในฉากหลังเมื่อคุณได้กดปุ่มชัดเตอร์
ท้าทายตัวเองโดยการเข้าไปในเมืองท่องเที่ยวที่วุ่นวาย และลองแยกแยะตัวแบบของคุณ หรือไปที่สวนสัตว์ที่ซึ่งมีฉากหลังที่แยกแยะยาก ดาวน์โหลดภาพและมองพวกมันบนหน้าจอของคุณ มองพวกมันจากด้านหลังกล้องของคุณ แต่มันจะไม่ได้อารมณ์ในขณะนั้นในการมองภาพผ่านหน้าจอ สิ่งที่ไม่ต้องการจะแสดงออกให้คุณได้เห็น ยิ่งคุณมองเห็นความผิดพลาดมากเท่าไรจากคอมพิวเตอร์ของคุณ คุณยิ่งจะจำพวกมันไว้เมื่อคุณมองจากหลังกล้อง ลองทบทวนแบบฝึกหัดบ่อยจนกระทั่งเมื่อคุณมองอะไรก็ตามบนหน้าจอคือสิ่งที่คุณกำลังมองเห็นในกรอบภาพเมื่อคุณกดปุ่มชัดเตอร์
ฝีกฝนโดยการวางตัวแบบไว้บนสภาพแวดล้อมที่สะอาด เหมือนกับภาพตัวอย่างด้านล่างนี้ (ดูภาพประกอบจากเว็ปไซต์ต้นฉบับ)
ในไม่ช้าคุณจะสามารถนำเอาตัวแบบที่สองรวมอยู่ในฉากหลังสำหรับภาพถ่ายที่ดูซับซ้อนขึ้น นี้คือการนำให้ผู้ชมได้เล็งไปที่ตัวแบบหลักและก็ค้นหาสิ่งอะไรก็ตามที่รองลงมาในภาพถ่าย พยายามดึงให้ความสนใจของพวกเขาให้อยู่กับภาพของคุณนานที่สุด 
ขอให้โชคดีและสนุกกับการถ่ายภาพและปรับแต่งภาพ

10 หนทางการถ่ายภาพบุคคลที่ล้ำเลิศ
โพสโดย Darren Rowse
เว็ปไซต์ต้นฉบับ เพื่อใช้ในการดูภาพประกอบคำบรรยาย
http://digital-photography-school.com/10-ways-to-take-stunning-portraits
คุณถ่ายภาพบุคคลอย่างไรที่คนร้อง “ว้าว” ได้?
วันนี้หรือพรุ่ง ผมต้องการคุญเกี่ยวการถ่ายภาพบุคคลที่แตกต่างออกไปเล็กน้อย  คุณเห็นว่ามันดีมากที่จะถ่ายภาพบุคคลตามกฎต่างๆ แต่มันบอกผมว่าขณะที่ผมกำลังดูภาพใน Flickr วันนี้ บ่อยครั้งการถ่ายภาพบุคคลส่วนใหญ่จะละเมิดกฎกันทั้งนั้น
ผมต้องการมองหาหนทางในการออกจากกฎและถ่ายภาพบุคคลที่น่าสะดุดตาโดยการแหกกฎและเพิ่มความไม่มีแบบแผนลงในภาพถ่ายบุคคลของคุณ ผมจะแบ่งปัน 10 ข้อคำนแนะนำวันนี้และอีก 10 ข้อในวันพรุ่งนี้
1. ปรับเปลี่ยนมุมภาพ
การถ่ายภาพบุคคลจะถูกถ่ายจากกล้องในระดับสายตาของตัวแบบ ซึ่งมันก็เรื่องปกติ แต่ถ้าเปลี่ยนมุมในการถ่ายภาพมันจะทำให้ภาพถ่ายบุคคลเป็นที่ต้องร้อง “ว้าว” ได้แน่นอน
ขึ้นไปที่สูงและถ่ายลงมาที่ตัวแบบ หรือลงต่ำติดพื้นที่คุณจะทำได้และถ่ายเงยขึ้น  ไม่ว่าจะเป็นแบบไหนคุณจะเห็นตัวแบบจากมุมที่สร้างความน่าสนใจได้
2. เล่นกับการสบตา
มันน่าอัศจรรย์มากแค่ไหนที่เราเล็งไปที่ตาของตัวแบบที่สามารถส่งผลดีกับรูปภาพ ส่วนมากการถ่ายภาพบุคคลจะให้ตัวแบบมองลงมาที่เลนส์ มันสามารถสร้างความรู้สึกถึงการเชื่อมต่อระหว่างตัวแบบและผู้ชมภาพได้ แต่ก็มีบางสิ่งที่ควรลองเช่น
ก. ไม่ต้องมองกล้อง ให้ตัวแบบของคุณโฟกัสความสนใจในบางสิ่ง และไม่ได้อยู่ในมุมของกล้องคุณ นี้เป็นการสร้างความรู้สึกของการแอบถ่ายและยังคงสร้างประหลาดใจ และน่าสนใจขณะเมื่อผู้ชมดูภาพแล้วคิดว่าพวกเขากำลังมองอะไรอยู่ และความน่าประหลาดใจนี้ยังคงแสดงถึงอารมณ์อีกด้วย (เช่น...อะไรทำให้พวกเขาหัวเราะ หรือ อะไรทำให้พวกเขาดูประหลาดใจ?)  ให้ระวังเมื่อตัวแบบของคุณมองไปทางอื่นซึ่งมันสามารถดึงให้ผู้ชมมองไปที่ขอบของภาพ ซึ่งจะทำให้หลุดความน่าสนใจของการถ่ายภาพไป นั่นก็คือตัวแบบ
ข. มองเข้ามาในกรอบภาพ อีกทางเลือกหนึ่งคือคุณสามารถให้ตัวแบบมองบางสิ่ง (หรือบางคน) ที่อยู่ในกรอบภาพ เช่น เด็กกำลังมองที่ลูกบอล ผู้หญิงกำลังมองที่ลูกของเธอ ผู้ชายที่กำลังมองพาสต้าจานใหญ่ อย่างหิวกระหาย เมื่อคุณให้ตัวแบบของคุณมองดูบางสิ่งที่อยู่ภายในเฟรมซึ่งคุณสร้างจุดสนใจที่สองและยังสร้างความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งนั้นกับตัวแบบหลัก มันจะช่วยสร้างเรื่องราวภายในภาพได้
3. ละเมิดกฎของการจัดองค์ประกอบ
มีกฎมากมายเกี่ยวกับการจัดองค์ประกอบภาพและบ่อยครั้งผมก็ไม่ชอบพวกมัน ทฤษฎีของของผมคือ ขณะที่รู้ว่ามันมีประโยชน์และใช้พวกมันในสิ่งที่คุณรู้ดังนั้นคุณจะสามารถละเมิดกฎเหล่านั้นได้
กฎสามส่วน คือสิ่งที่สามารถละเมิดได้อย่างมีประสิทธิภาพ การวางตัวแบบไว้ตรงกลางสามารถสร้างภาพให้มีพลังได้ หรือ การวางตัวแบบในเชิงสร้างสรรค์ไว้ที่ขอบด้านขวาของภาพ ซึ่งสร้างความน่าสนใจให้กับภาพได้เช่นกัน
อีกกฎหนึ่งที่เราพูดถึงกันบ่อยๆในการถ่ายภาพบุคคล คือการเปิดพื้นที่ว่างให้ตัวแบบได้มองบางอย่าง นี้เป็นสิ่งที่ดีกับการถ่ายภาพแบบนี้ แต่ก็อีกนั่นแหละ กฎก็มีไว้ให้เราได้ละเมิด....
4. ทดลองกับแสง
อีกวิธีหนึ่งของการไม่มีรูปแบบคือคุณสามารถให้ตัวแบบอยู่กับแสงที่คุณจัดไว้ ไม่มีข้อจำกัดของความเป็นไปได้ในการใช้ไฟกับการถ่ายภาพบุคคล
แสงด้านข้างสามารถสร้างอารมณ์ แสงด้านหลังและภาพเงาดำบนตัวแบบเพื่อซ่อนโครงสร้างของพวกเขามันสามารถสร้างพลังให้กับภาพได้
ใช้เทคนิค slow synch flash สามารถสร้างสิ่งที่น่าตื่นตาจนต้องร้อง “ว้าว” (ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์)
5. ย้ายตัวแบบของคุณออกจากเขตสบายๆของพวกเขา
ผมกำลังคุยกับช่างภาพท่านหนึ่งผู้ซึ่งบอกกับผมว่าเขาถ่ายภาพเกี่ยวกับบริษัทซึ่งเขาถ่ายภาพนักธุรกิจท่านหนึ่งที่บ้านของเขา พวกเขาถ่ายส่วนศีรษะและไหล่มากมาย ถ่ายภาพที่กำลังนั่งอยู่บนโต๊ะ ถ่ายภาพพวกใบปริญญาและใบต่างของบริษัท พวกเขาทำตามมาตรฐาน แต่ไม่มีสิ่งใดที่จะแตกต่างจากคนอื่นๆเลย
ช่างภาพและตัวแบบตกลงร่วมกันว่าจะถ่ายภาพจำนวนมากมายที่ใช้ได้ แต่พวกเขาต้องการสร้างบางอย่าง “พิเศษ” ที่แตกต่าง ช่างภาพได้แนะนำให้พวกลอง “กระโดด” ตัวแบบรู้สึกลังเลใจเล็กน้อยในตอนแรก แต่เมื่อพวกเขาก้าวข้ามเขตสบายๆ ออกมาและใส่ชุดสูทผูกไทและเริ่มที่จะกระโดด
การถ่ายภาพช่างน่าอัศจรรย์ น่าประหลาใจ และน่าขันด้วย การถ่ายขั้นสุดท้ายกับตัวแบบที่กระโดดในสระน้ำของเขาเป็นภาพปิดท้าย....
ขณะนี้ฟังดูแล้วมันช่าง โง่ สิ้นดี แต่เป็นการถ่ายภาพที่จบลงด้วยนิตยสารเผยแพร่ตัวแบบเหล่านั้น มันคือภาพชุดที่ไม่ธรรมดาและทำให้นิตยสารได้เชื่อว่า เขาคือคนที่พวกเขาต้องการในลักษณะแบบนี้
6. การแอบถ่าย...
บางทีการโพสท่าถ่ายก็มองว่ามันแค่การโพสท่า...บางคนดูไม่เหมาะในการโพสท่าถ่ายและเปลี่ยนมาเป็นการถ่ายแบบแอบถ่ายกลับดูดีกว่า
Photograph your subject at work, with family or doing something that they love. This will put them more at ease and you can end up getting some special shots with them reacting naturally to the situation that they are in. You might even want to grab a longer zoom lens to take you out of their immediate zone and get really paparazzi with them.
การถ่ายภาพตัวแบบในที่ทำงาน หรือกับครอบครัวหรือกำลังทำบางสิ่งที่พวกเขารัก นี้คือสิ่งที่ดูง่ายและคุณสามารถจบลงด้วยภาพพิเศษกับสิ่งที่พวกเขาทำในสถานการณ์นั้นๆ  คุณอาจจะต้องใช้เลนส์ซูมยาวๆ เพื่อเก็บภาพของเขาในเวลาที่พวกเขาออกมาจากเขตสบายๆ ของเขาและไม่ก็เก็บภาพแบบแอบถ่ายความเป็นส่วนตัวของพวกเขา
ผมพบว่ามันทำงานได้ผลเมื่อถ่ายภาพเด็กๆ
7. แนะนำการใช้พร็อพ
เพิ่มตัวพร็อพบางอย่างเข้าไปในการถ่ายภาพและคุณสามารถเพิ่มสิ่งที่น่าสนใจอีกหนึ่งจุดสำหรับภาพถ่ายของคุณ
แน่นอน คุณอาจจะเสี่ยงกับการที่จุดโฟกัสตัวแบบหลักจะถูกเบี่ยงเบนไปได้ แต่คุณสามารถจะเพิ่มความรู้สึกของเรื่องราวและวางภาพในทิศทางใหม่และให้คนที่คุณกำลังถ่ายภาพอยู่ในระดับความชัดลึกที่พิเศษแม้จะไม่มีพร็อพก็ตาม
8. โฟกัสไปส่วนหนึ่งของร่างกาย โดยเข้าไปใกล้ๆ
ใช้เลนส์ที่มีความยาวโฟกัสยาวๆ หรือเข้าไปใกล้ๆ เพื่อคุณจะสามารถถ่ายภาพบางส่วนของตัวแบบ การถ่ายภาพมือ ตา ปาก หรือส่วนต่ำของร่างกาย มันสามารถที่จะให้ผู้ชมภาพสร้างจินตนาการมากมายในภาพนั้น
บางครั้งสิ่งที่มันหลุดออกไปจากภาพ ก็ดีกว่าที่มีมันรวมอยู่ในภาพ
9. ปิดบังบางส่วนในตัวแบบของคุณ
มีความคิดมากมายของการซูมภาพไปที่ส่วนหนึ่งส่วนใดของร่างกาย คือการปิดบังบางส่วนของใบหน้าหรือร่างกายของตัวแบบ คุณสามารถทำมันด้วยผ้า สิ่งของ มือของพวกเขาหรือการจัดให้บางส่วนอยู่ในเฟรมภาพ
การทำแบบนี้จะมีความหมายว่าคุณได้สร้างจินตนาการให้ผู้ชมภาพและยังโฟกัสไปที่ส่วนของตัวแบบอย่างตั้งใจซึ่งคุณต้องการให้พวกเขาโฟกัสไปในจุดนั้นเช่นกัน
10. ถ่ายภาพเป็นชุดที่ต่อเนื่องกัน
เปลี่ยนโหมดบนกล้องของคุณเป็น การยิงภาพรั่ว หรือ ถ่ายแบบต่อเนื่อง และก็เริ่มถ่ายภาพมากกว่าหนึ่งภาพในหนึ่งครั้ง...ในการถ่ายแบบนี้จะได้ภาพชุดที่ต่อเนื่องกันแทนที่จะเป็นภาพเดียว
เทคนิคแบบนี้จะเหมาะมากเมื่อคุณกำลังถ่ายภาพเด็กๆ หรือตัวแบบที่คล่องแคล่วและเปลี่ยนท่าทางหรือการโพสที่รวดเร็ว
อีก 10 คำแนะนำในการถ่ายภาพบุคคลที่ดี...จะมีต่อพรุ่งนี้
พรุ่งนี้ผมจะจบเรื่องการถ่ายภาพบุคคลกับอีก 10 เทคนิคเหมือนกับบทความข้างต้น ให้แน่ใจว่าคุณได้สมัครสมาชิก Digital Photography School เพื่อที่คุณจะได้ในส่วนที่สองนี้

เพิ่มเติม...คุณสามารถอ่านส่วนที่สองของเรื่องนี้ได้ที่ 10 More Tips for Stunning Portrait Photography. หรือไปที่ What the Mona Lisa Can Teach You About Taking Great Portraits   สำหรับการสอนการถ่ายภาพบุคคลในมุมที่แตกต่าง
แน่นอน อย่าลืมไปที่ portrait section of our forum  ซึ่งเป็นที่สนทนาเกี่ยวกับการถ่ายภาพบุคคลและโชว์ผลงานของคุณ   

5 แนวทางสร้างสรรค์ที่จะค้นพบสถานที่ถ่ายภาพใหม่ๆ

โพสโดย John Davenport แปลโดย Topstep07
เว็ปไซต์ต้นฉบับ เพื่อดูภาพประกอบคำบรรยาย
http://digital-photography-school.com/5-creative-ways-find-new-locations-photograph/

ไม่มีอะไรจะดีไปกว่าการได้ไปเยี่ยมเยือนสถานที่เป็นครั้งแรก ผมรักมันละผมพยายามที่จะหาสถานที่ถ่ายภาพใหม่ๆหนึ่งที่และแต่ละเดือน
เมื่อผมเริ่มต้นเส้นทางการถ่ายภาพมันไม่ได้ท้าทายอะไรมากนักในช่วงที่ผ่านมาเหมือนกับสวนหลังบ้านของผมเองที่มันดูใหม่สำหรับผม แต่เมื่อเวลาผ่านไปสิ่งเหล่านี้เริ่มที่จะยากขึ้น สถานที่ใหม่ๆ กลายเป็นว่า “ต้องออกไปหามัน” และมันกลายเป็นจุดที่ซึ่งผมเพียงถ่ายภาพในสถานที่ที่ผมเคยไปมาแล้ว
ในขณะที่ผมรักการเดินทางไปในโลกนี้บนความเพ้อผัน ผมไม่ได้มีเงินทองหรือเวลาที่จะทำซึ่งถูกจำกัดขอบเขตในสถานที่ใหม่ ที่ผมจะขับรถจากบ้านผมไปได้ ผลของมันก็คือผมได้พัฒนาเทคนิคที่เป็นประโยชน์เพื่อจะออกไปจากท้องที่ของผมและผมเชื่อว่าจะช่วยคุณด้วยเช่นกัน
หนทางสร้างสรรค์ที่จะพบกับสถานที่ถ่ายภาพใหม่ๆ
1. ติดอยู่กับโลก
ขณะที่ Google Maps, Google Earth และ Google’s Street เป็นเครื่องมือที่จะทำให้ได้ข้อมูลของสถานที่ มันเป็นเครื่องมือที่ดีที่สุดที่ผมเคยใช้ค้นหาสถานที่ถ่ายภาพซึ่งเป็น แอพที่วิเศษสุดที่ถูกสร้างเพื่อให้คนอยู่ติดกับมัน หรือเรียกว่า ติดอยู่กับโลก
มันทำงานโดยนำภาพและข้อมูลของสถานที่กับแผนที่สวยงามที่เป็นแหล่งข้อมูลที่วิเศษไม่เพียงแต่สถานที่ แต่ภาพที่ช่างภาพคนอื่นๆ ได้ถ่ายไว้ในสถานที่นั้น
ในการสุ่มการค้นหาสถานที่สำหรับการถ่ายภาพมันจะแสดงสถานที่มากมายรอบโลก พวกมันจะมีสิบอันดับต้นในรายการที่ถูกเก็บข้อมูลโดยช่างภาพที่แสดงภาพที่ดีที่สุดในแต่ละเมืองรอบโลก และมันยังคงมีลักษณะเฉพาะมากมายอีกด้วยและผมก็แนะนำว่ามันเป็นแหล่งข้อมูลที่ดี (ยิ่งไปกว่านั้นมัน ฟรี)
คุณสามารถค้นหาเพิ่มเติมได้จากที่นี้ www.stuckonearthapp.com
2. เข้าร่วมกลุ่มถ่ายภาพ
ผมอยากจะบอกว่าทางที่ดีที่สุดทางหนึ่งที่จะออกไปข้างนอกแล้วพบกับสถานที่ใหม่ๆ คือ การพบปะพูดคุยกับคนกลุ่มใหม่ในท้องที่ของคุณ แม้ว่าคุณได้อาศัยอยู่ในสถานที่ที่คุณใช้เวลาทั้งชีวิตมาแล้วก็ตาม แต่บางคนก็พบสถานที่ที่น่าสนใจที่คุณไม่รู้มาก่อน หรืออีกทางหนึ่งคือสามารถที่จะพบมุมมองใหม่กับสถานที่ที่คุณคิดว่าคุณเก็บภาพมาหมดแล้ว
บ่อยครั้งกลุ่มนักถ่ายภาพจะถือกล้องแล้วเดินออกไปซึ่งจะช่วยคุณไปถึงสถานที่ที่แตกต่าง โดยที่หลายครั้งอาจจะกลายเป็นสิ่งใหม่สำหรับคุณที่ ต้องออกไปเมื่อคุณอยู่ในสถานการณ์ขับขันที่จะไปถึงที่หมายก่อนดวงอาทิตย์ตก มันเป็นประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยมและผมอยากจะแนะนำว่าให้ลองมันถ้าคุณยังไม่เคยทำ
คุณเคยไป Photowalk ไหม? เล่าให้เราฟังเกี่ยวกับประสบการณ์ของคุณบ้างซิ
3. ทำสถานที่เก่าที่เคยไปให้ดูเหมือนสถานที่ใหม่โดยการถ่ายภาพในตอนกลางคืน
เคล็ดลับอย่างหนึ่งที่ไม่ต้องออกไปหาสถานที่ใหม่ แต่ถ่ายภาพในสถานที่เดิมในช่วงเที่ยงคืน
ช่วงกลางคืนจะเปลี่ยนวิธีการรับรู้ในโลกนี้ของเรา และมันจะเปลี่ยนวิธีที่คุณมองเห็นกับสถานที่ที่คุ้นเคยด้วย มันเปิดสิ่งใหม่ๆของความท้าทายและทำให้คุณต้องถ่ายภาพในสภาพแสงน้อย แต่ในความคิดของผมมันเป็นสิ่งที่น่าสนุกแบบหนึ่งในการถ่ายภาพเลยทีเดียว
ลองอ่านวิธีการถ่ายภาพตอนกลางคืนเพิ่มเติมได้จากที่นี้  www.phogropathy.com/how-to-take-better-photos-of-the-stars/
4. ซื้อหนังสือแนะนำสถานที่ในท้องถิ่นของคุณ
หนังสือแนะนำอาจจะดูเหมือนล้าหลังในวันนี้กับการที่เราสามารถหาข้อมูลได้มากมายในโลกออนไลน์ แต่มันก็มีบางอย่างที่บอกว่า หนังสือแนะนำที่ดีจะเป็นเพื่อนนำทางคุณไปสู่จุดหมาย บอกคุณในสิ่งที่คุณคาดหวัง ที่ที่คุณควรจะพัก และช่วงเวลาไหนที่ดีที่เหมาะจะไปเยี่ยมเยือน
ผมไม่เคยพบกับน้ำตก Trap มาก่อน (ภาพด้านบน) (โปรดดูภาพประกอบในเว็ปไซต์ต้นฉบับ) ถ้าผมไม่มีหนังสือแนะนำรายละเอียดของน้ำตกจำนวนนับร้อย และน้ำตกเล็กที่เป็นหน้าผาชันที่ นิวอิงแลนต์ มันน่าประหลาดใจมากสำหรับข้อมูลรายละเอียดที่หนังสือบอกไว้ไม่เพียงแต่น้ำตกที่มีอยู่แต่บอกถึงความยากที่จะปีนมันด้วยและความสวยงามที่มันตกลงมาของน้ำตก
มีหนังสือแนะนำเป็นจำนวนมากใน Amazon และตามร้านหนังสือทั่วๆ ไป และบางเล่มก็สามารถดาวน์โหลดจาก eBook ในโทรศัพท์ของคุณ หรือ eReader และคุณสามารถนำมันไปกับคุณตลอดการเดินทางได้
5. เติมน้ำมันให้เต็มถังแล้วขับมันออกไป
สิ่งสุดท้าย ถ้าทุกอย่างมันล้มเหลว แค่เติมน้ำมันรถคุณให้เต็มถังและขับมันออกไป สิ่งหนึ่งที่ผมชอบทำคือขับไปตามถนนไฮเวย์และมุ่งตรงไป และบอกตัวเองว่า “ฉันจะขับที่ความเร็ว 50 ไมล์และเลี้ยวออกที่ทางออกแรกที่ฉันเจอมัน” ในที่สุดผมก็ได้พบตัวเองอยู่ในเมืองที่ไม่รู้จักมาก่อนกับสิ่งใหม่ที่เพิ่งเคยพบเห็น ผมชอบที่พาเพื่อนไปด้วยเพื่อให้เขาช่วยเป็นหูเป็นตาให้ผมเพื่อผมจะได้มั่นใจว่าผมเห็นโอกาสการถ่ายภาพที่เป็นไปได้
แน่นอนมันไม่ใช้เรื่องฉลาดที่จะพิสูจน์สำหรับแผนนี้ และขับรถไปแบบไร้จุดหมายซึ่งเป็นไปได้ที่คุณจะพบกับสถานที่ที่คุณมองข้ามมันไป มันเหมือนกับว่าคุณใช้เวลาทั้งวันในการขับรถไปรอบๆ ที่ไร้ประโยชน์ เสียเวลาและเผาพลาญน้ำมันไปเปล่าๆ
คุณค้นหาสถานที่ใหม่ๆ ในการถ่ายภาพอย่างไร?
โอเค...นี้เป็นเวลาของคุณแล้วที่จะช่วยเพิ่มเติมคำแนะนำจากด้านบน ผมชอบที่จะได้ยินถึงเทคนิคที่คุณใช้ในการค้นหาสถานที่ใหม่ๆ ทิ้งคำแนะนำไว้ด้านล่างให้เราได้ทราบบ้างนะครับ

 เลือกซื้อขาตั้งกล้องอย่างไร?

A Post By: Darren Rowse
โพสโดย Darren Rowse แปลโดย Topstep07
เว็ปไซต์ต้นฉบับ เพื่อดูภาพประกอบคำบรรยาย
http://digital-photography-school.com/how-to-buy-a-tripod

โพสนี้เป็นเรื่องขาตั้งกล้อง ที่มีหัวข้อต่อเนื่อง (คุณควรจะอ่าน การแนะนำเรื่องขาตั้งกล้อง ก่อนที่จะอ่านบทความนี้)
มุ่งหน้าไปร้านขายกล้องใกล้บ้านคุณและคุณจะพบกับขาตั้งกล้องจำนวนมากที่มีความหลากหลาย มันจะมีรูปทราง ขนาด น้ำหนักและอุปกรณ์เสริมอื่นๆ ที่จะเชื่อมต่อกับกล้องของคุณ แล้วคุณจะเลือกอันไหนดีละ นี้คือหกสิ่งที่ให้เราได้คิดไว้ในใจ......
1. น้ำหนัก
น้ำหนักของขาตั้งกล้องควรจะถูกพิจารณาจากสองมุมมอง ข้อที่หนึ่ง...จำไว้ว่าคุณหรือ(บางท่าน) กำลังจะต้องแบกขาตั้งกล้องไปกับตัวคุณ ถ้าคุณใช้มันในการเดินทาง หรือคุณต้องถือมันตลอด คุณต้องเลือกอันที่มีน้ำหนักเบาเป็นทางเลือกแรก ข้อที่สอง...น้ำหนักมีความสำคัญเมื่อพิจารณาว่าคุณจะวางอะไรไปบนขาตั้งกล้อง ถ้าคุณใช้กล้องเล็กๆไม่มีอุปกรณ์เสริมอะไรคุณก็ไม่จำเป็นต้องมีขาตั้งกล้องที่มีน้ำหนักมาก แต่ถ้าคุณใช้กล้อง DSLR ใช้เลนส์ใหญ่ๆ และมีแฟลชบนหัวกล้อง คุณจะต้องลงทุนกับบางสิ่งที่จะรับน้ำหนักของเหล่านี้
2. ความมั่นคง
น้ำหนักจะไม่เท่ากับความมั่นคง ถ้าเป็นไปได้ให้คุณทดสอบขาตั้งกล้องกับกล้องของคุณ ให้ทดสอบการใช้งานดูว่ามันมั่นคงหรือไม่ มันจะนิ่งและมั่นคงในวันที่มีลมแรงหรือเปล่า? มันจะล้มง่ายไหมเมื่อมีคนเดินเตะ?
3. การล๊อคของขาตั้ง
มีผู้ผลิตหลายรายที่ผลิดกลไกการล็อคขาตั้งที่แตกต่างกัน ส่วนมากมันจะออกแบบเพื่อตอบสนองความต้องการส่วนบุคคล แต่คุณต้องแน่ใจว่าไม่ว่าจะมีใช้วิธีการใดๆคุณควรจะเลือกขากตั้งที่ใช้ง่าย ปรับแต่งง่ายแต่มันจะต้องแข็งแรงและรองรับน้ำหนักตัวกล้องได้ดี ส่วนตัวแล้วผมชอบการล๊อคแบบพับไปมาของขาตั้งกล้องยี่ห้อ Manfrotto
4. จำนวนท่อนของขาตั้งกล้อง
จำนวนท่อนของขาตั้งกล้องก็เป็นปัจจัยสำคัญ เลือกอันที่มีเพียง สองท่อนและคุณสามารถดึงมันออกมาได้เมื่อต้องการจะพับมัน แน่นอนขาตั้งสองท่อนมันดีเพราะว่ามีตัวล๊อคจำนวนน้อยกว่าและไม่ยุ่งยาก ขาตั้งสามท่อนจให้ขนาดที่เล็กกว่าในการพับเก็บ (และบางทีก็เชื่อกันว่ามันมีโครงสร้างที่มั่นคงกว่า)
5. ความสูง
ขึ้นอยู่กับรูปแบบการถ่ายภาพของคุณ ความสูงที่คุณต้องการจะแตกต่างกัน ไม่เพียงแค่คิดถึงความสูงที่มียืดได้สูงสุดที่คุณต้องการ แต่ยังต้องทดสอบว่ามันทำงานอย่างไรที่ระดับต่ำสุดและมันมีขนาดใหญ่แค่ไหนเมื่อพับเก็บ (การพกพาไปกับตัว) ผมจะพยายามหาขาตั้งกล้องที่มีความสูงที่สูงสุดที่ผมสามารถมองช่องมองภาพของกล้องโดยไม่ต้องก้ม (ไม่มีอะไรจะแย่ไปกว่าที่จะต้องก้มๆ เงยๆ ทั้งวันเพื่อตรวจสอบภาพในการถ่ายแต่ละครั้ง)
6. หัวของขาตั้งกล้อง
สิ่งที่เป็นกุญแจสำคัญที่จะต้องคำนึงถึงขาตั้งกล้องนั้นคือคุณจะวางกล้องอย่างไรบนขาตั้ง มีทางเลือกมากมาย และผมคิดว่ามันควรจะต้องมองไปข้างหน้าและทดสอบความหลากหลายเหล่านั้น ไม่เพียงแต่ลองวางกล้องบนขาตั้งเท่านั้น แต่ยังต้องดูว่ามันมีความคล่องตัวดีหรือไม่
ข้ออ้างอิงสำหรับการเลือกหัวของขาตั้งกล้องจะต้องมีบางสิ่งที่ดึงออกได้เพื่อว่าผมสามารถที่จะดึงออกมาถือกล้องด้วยมือเปล่าได้อย่างรวดเร็ว และต้องมีบางสิ่งที่สามารถทำให้กล้องมีความคล่องตัวในการปรับกล้องที่อยู่บนหัวเหล่านั้น
มีหัวของขาตั้งกล้องอยู่สองชนิด
• หัวบอลที่มีเบ้า มันจะดีที่สุดในแง่ของความคล่องตัวและการเคลื่อนตัวของกล้องไปรอบๆ แต่โดยส่วนตัว ผมพบว่ามันยังมีความไม่น่าไว้ใจเล็กน้อย พวกมันจะให้ความรู้สึกที่ดีและราบรื่น ตัวอย่างของหัวบอลที่มีเบ้าคือ Bogen, Manfrotto Midi Ball Head กับ RC2 Rapid Connect
• หัวปรับระดับแนวตั้งแนวนอน มันเหมาะกับการล๊อคตำแหน่งและสามารถปรับได้ง่าย มันจะไม่เหมือนการเคลื่อนที่ของของเหลวและใช้เวลาน้อยในการคุ้นเคยกับการใช้งาน แต่ผมก็ชอบพวกมัน ตัวอย่างของหัวชนิดนี้ก็มีของ Bogen-Manfrotto 3039 3-way Pan/Tilt Head
หัวของขาตั้งกล้องสามารถที่จะเลือกซื้อมาพร้อมกับขาตั้งหรือจะซื้อแยกต่างหาก
หวังว่าปัจจัยข้างต้นจะช่วยให้คุณเข้าใจชนิดของขาตั้งที่เหมาะกับคุณ ถ้าคุณมีขาตั้งกล้องแล้ว คุณสามารถเพิ่มเติมคำแนะนำในการเลือกซื้อและข้อแนะนำว่าขาตั้งกล้องแบบไหนที่คุณชอบที่สุด และทำไม
ปล.ผมรู้ว่ามีหลายคนจะถามผมว่า ผมใช้ขาตั้งกล้องแบบไหน ผมใช้ขาตั้งกล้องของ Manfrotto ทั้งแบบสามขา และขาเดียว แต่ก็มียี่ห้ออื่นๆ อยู่มากมาย รุ่นที่ผมใช้อยู่ตอนนี้ไม่มีการผลิตแล้วแต่คุณสามารถค้นหาขาตั้งกล้องที่ขายดีที่สุดได้ใน Amazon เพื่อเป็นแนวทางว่าคนส่วนใหญ่เขาซื้ออะไรกัน

5 เหตุผล ทำไมต้องมีรูปผู้คนอยู่ในภาพของคุณแล้วทำให้ดูดี
โพสโดย Kav Dadfar แปลโดย Topstep07
เว็ปไซต์ต้นฉบับ (เพื่อใช้อ้างอิงและดูภาพประกอบ)
http://digital-photography-school.com/5-reasons-people-photos-good-thing
ลองจินตนาการแบบนี้ครับ คุณได้ตั้งค่ารูรับแสงและความเร็วชัตเตอร์แล้ว การวางองค์ประกอบภาพดูดีแล้ว แสงสวยแล้ว และคุณพร้อมที่จะเก็บภาพในขณะที่มีบางคนที่คุณไม่รู้จักเดินผ่านกล้องเข้ามา ทันใดนั้นพวกเขาก็รู้ว่าเขาผ่านหน้ากล้องและก็หันมาขอโทษซึ่งคุณก็ได้แต่ยิ้มแล้วก็บอกว่า “ไม่เป็นไรครับ” แต่ในใจคุณกำลังโกรธ
แต่ไม่ต้องตื่นตระหนกไป การที่มีภาพผู้คนในรูปถ่ายของคุณสามารถกลายเป็นสิ่งที่ดี และในความเป็นจริง บางรูปภาพนักบรรณาธิการต้องการผู้คนให้อยู่ในรูปภาพด้วย ยิ่งไปกว่านั้นทุกๆวันนี้ ผมพยายามที่จะให้ผู้คนรวมอยู่ในภาพถ่ายเท่าที่มันสามารถช่วยให้ภาพถ่ายของผมมีความแตกต่างไปจากคู่แข่ง
และนี้คือที่มาของ 5 เหตุผลทำไมต้องมีผู้คนรวมอยู่ในการถ่ายภาพของคุณซึ่งสามารถช่วยพัฒนาการวางองค์ประกอบภาพ
1. ผู้คนจะช่วยเป็นตัวบอกถึงขนาด
มันเป็นการยากที่จะให้เห็นถึงขนาดของบางสิ่งในภาพโดยปราศจากการเพิ่มเติมบางสิ่งเพื่อให้มันบ่งบอกถึงขนาดในสิ่งที่เราคุ้นเคย ตัวอย่างเช่น ถ้าคุณกำลังถ่ายภาพต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง ถ้าคุณเติมคนเข้าไปใกล้ต้นไม้มันสามารถช่วยให้ผู้ชมได้สังเกตถึงขนาดที่แตกต่างกันได้ เหมือนกับในภาพวิวทิวทัศน์ ถ้าคุณขึ้นที่สูง ลองใส่ภาพคนในฉากหน้ามันสามารถที่ช่วยแยกให้เห็นว่าคุณอยู่สูงแค่ไหน
นักปีนเขาอยู่บนยอดของภูเขาแสดงให้เห็นว่ามันสูงแค่ไหน (ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์)

ผู้คนที่อยู่ในภาพนี้ช่วยเน้นให้เห็นถึงความยิ่งใหญ่ของทิวทัศน์ (ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์)

ในภาพแรกซ้ายมือคุณจะไม่เห็นถึงความคับแคบของอุโมงค์ เมื่อมีภาพที่สองที่มีคนประกอบอยู่ด้วย (ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์)
2. ผู้คนสามารถที่จะเพิ่มคำอธิบายในภาพได้
สิ่งหนึ่งที่เยี่ยมยอดเมื่อมีการเพิ่มผู้คนเข้าไปในภาพของคุณเพื่อช่วยในการสื่อสารเรื่องราวที่คุณกำลังพรรณาให้กับผู้ชม ตัวอย่างเช่น มีภาพผู้คนกำลังเดินในภาพทิวทัศน์สามารถที่จะเล่าเรื่องว่าพวกเขากำลังเดิน หรือกำลังไปปีนเขา เมื่อมันถูกแปลในโลกของความเป็นจริง ภาพเหล่านี้บรรณาธิการสามารถที่จะใช้มันอย่างง่ายมากในการผูกเรื่องราวกับหัวข้อที่เขาจะเขียน ตัวอย่างเช่น ภาพด้านล่างที่มีคนกำลังถ่ายภาพสามารถช่วยในการโปรโมทการถ่ายภาพในช่วงวันหยุด หรือเรื่องราวเกี่ยวกับการถ่ายภาพบุคคล

ภาพนี้สามารถนำไปใช้ในหัวข้อเรื่องการถ่ายภาพท่องเที่ยว (ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์ ภาพด้านซ้าย)   
คนที่กำลังเดินในภาพนี้ช่วยอธิบายถึงการเดินทางผจญภัย (ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์  ภาพด้านขวา)
3. ผู้คนสามารถช่วยบอกเรื่องราว
มีคำพูดหนึ่งที่พูดว่า “รูปภาพมีค่ามากกว่าคำเป็นพันคำ”  ภาพถ่ายสามารถสร้างพลังที่เหลือเชื่อและเป็นส่วนสำคัญของการสื่อความ การเพิ่มผู้คนในภาพถ่ายของคุณสามารถช่วยบอกเรื่องเราวเกี่ยวกับเหตุการณ์ซึ่งบางทีอาจจะมีความรู้สึกทั่วๆ ไป ตัวอย่างเช่น รูปภาพของนักท่องเที่ยวกำลังมองรูปปั้น ซึ่งมันทำให้ภาพมีน้ำหนักมากและบอกเรื่องราวของนักท่องเที่ยวที่ชื่นชมในรูปปั้นนั้น
นักท่องเที่ยวในส่วนประกอบภาพนี้ช่วยให้เล่าเรื่องราวในภาพมากกว่าที่จะแสดงให้เห็นถึงทิวทัศน์ (ดูภาพในเว็ปไซต์ประกอบ)
4. ผู้คนจะเป็นจุดดึงดูดความสนใจ
การรวมผู้คนในภาพถ่ายของคุณจะเป็นสิ่งที่ดีในการเพิ่มจุดดึงดูดความสนใจ นี้คือการวางองค์ประกอบภาพเมื่อคุณมีทิวทัศน์ที่ซึ่งสีและรูปแบบมันใกล้เคียงกัน (ตัวอย่างเช่น ทะเลทราย หรือ น้ำ) โดยการเพิ่มผู้คนในภาพมันช่วยตัดกับสิ่งที่เหมือนๆกันของฉากและช่วยทำให้ผลลัพท์สุดท้ายเป็นที่น่าพอใจด้วย
ผู้หญิงในภาพนี้ ช่วยทำภาพมีจุดสนใจ (ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์)
การเพิ่มผู้คนในภาพ เป็นสิ่งที่จะเพิ่มจุดน่าสนใจของภาพได้ (ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์)
5. ผู้คนช่วยให้ภาพมีชีวิตชีวา
การใช้ความเร็วต่ำของ shutter จะช่วยสร้างการเคลื่อนไหวของผู้คนที่ไม่คมชัดในภาพของคุณซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้รู้สึกว่าภาพมีการเคลื่อนไหว นี้คือสิ่งที่ยอดเยี่ยมมากกับบางสถานที่ที่ช่วยเน้นว่าผู้คนเหล่านี้กำลังวุ่นวาย บ่อยครั้งเมื่อใช้ความเร็วต่ำของ shutter คุณต้องมั่นใจว่าคุณใช้ขาตั้งกล้องเพื่อป้องกันการสั่นไหวของตัวกล้อง คุณต้องการให้บางส่วนของภาพคมชัดเพื่อมันจะได้ตัดกับสิ่งที่เคลื่อนไหวที่นุ่มนวล
การใช้ความเร็วต่ำของ shutter จะแสดงถึงการเคลื่อนไหวของผู้คน มันสิ่งที่ยอดมากที่ผลงานของคุณจะมีความหลากหลายไปด้วย (ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์)
การเคลื่อนไหวของผู้คนในภาพนี้ช่วยทำให้ภาพมีชีวิตชีวาและน่าสนใจ (ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์)
ถึงเวลาของคุณแล้วละ......ลองเอาภาพของคุณที่มีผู้คนอยู่ในภาพมาให้เราดูกันบ้าง.....

เราจะพัฒนาการวางองค์ประกอบภาพอย่างง่ายกับเลนส์ช่วงธรรมดา หรือช่วงยาว อย่างไร
โพสโดย Andrew S. Gibson แปลโดย Topstep07
เว็ปไซต์ต้นฉบับ
http://digital-photography-school.com/simplify-improve-composition-normal-long-lenses
Wide-Angle Lenses
เลนส์มุมกว้าง
ประเด็นสำคัญของเลนส์มุมกว้างคือ คุณพยายามที่จะรวมเอาสิ่งที่เห็นเข้ามาในเฟรมภาพ มันต้องใช้ความชำนาญมากเพื่อที่จะวางองค์ประกอบภาพกับความกว้างของสิ่งที่มองเห็น แต่มันง่ายมากกับเลนส์ธรรมดา และเลนส์เทเลโฟโต้ เพราะว่าคุณสามารถใช้ประโยชน์ในมุมมองที่แคบเพื่อจัดองค์ประกอบภาพกับพื้นหลังที่กวนสายตาผู้ชมได้ดี
ลองดูว่ามันทำงานอย่างไร (ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์)
มุมมองของเลนส์มุมกว้างภาพด้านซ้าย และเลนส์ช่วงยาว (ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์)
ในภาพประกอบแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างในการมองเห็นระหว่างเลนส์มุมกว้าง (ด้านซ้าย) และเลนส์เทเลโฟโต้ (ด้านขวา) คุณสามารถคิดได้เลยว่าเลสน์มุมกว้างคือเลนส์ที่รวมทุกอย่าง มันสามารถช่วยให้เก็บภาพได้ครบในสิ่งที่คุณต้องการ คุณสามารถเข้าใกล้ตัวแบบและยังคงที่จะเก็บภาพฉากหลังได้ด้วย
เลนส์เทเลโฟโต้คือเลนส์ที่ไม่รวมทุกอย่าง คุณจะไม่สามารถเข้าใกล้ตัวแบบและมีภาพฉากหลังเพียงเล็กน้อย
ลองดูภาพตัวอย่างสองภาพนี้
ภาพถ่ายบุคคลนี้ผมถ่ายโดยใช้เลนส์มุมกว้าง (24mm กับกล้อง full-frame) ผมสามารถที่จะเข้าใกล้ตัวแบบและยังคงรวมฉากหลังด้วย (ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์)
สำหรับภาพถ่ายบุคคลนี้ ผมใช้เลนส์เทเลโฟโต้ช่วงสั้น (85mm บนกล้อง full-frame) ผมสามารถเข้าใกล้ตัวแบบและตัดเอาส่วนของฉากหลังออกไป โดยการเน้นที่ตัวแบบกับฉากหลังดำ (ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์)
ผลของมันเหมือนกับเลนส์ 50mm บนกล้อง full-frame (มีค่าเท่ากับเลนส์ 35mm บนกล้อง APS-C และ 25mm บนกล้อง micro-four third) ลองดูภาพที่ถ่ายด้วยเลนส์ 50mm บนกล้อง full-frame
มันมีความหมายว่า คุณสามารถใช้เทคนิคง่ายในการวางองค์ประกอบภาพแม้ว่าคุณจะมีเลนส์คิทเพียงตัวเดียว แค่คุณตั้งค่าให้ใช้ระยะโฟกัสที่ยาวที่สุดและเคลื่อนเข้าไปใกล้ๆ ตัวแบบของคุณ
มีหนทางง่ายๆในการวางองค์ประกอบภาพ คุณไม่ควรจะยึดติดกับระยะโพกัส
1.   ให้ความสนใจฉากหลัง ดูว่ามันมีแสงสว่างหรือบางสิ่งที่มันดึงความสนใจจากตัวแบบหรือไม่?
2.   ดูว่าสีมันเข้ากันได้ไหม? ถ้าสีมันเข้ากันไม่ได้ซึ่งมันสามารถทำให้การวางองค์ประกอบภาพด้อยลงไป
3.   ทดลองกับเรื่องชัดตื้นชัดลึก ใช้รูรับแสงที่กว้างเพื่อช่วยให้วางองค์ประกอบภาพโดยที่ฉากหลังหลุดจากโฟกัส มันดีที่สุดสำหรับพวก prime เลนส์ซึ่งมีค่ารูรับแสงที่กว้างกว่าพวกเลนส์ซูม
4.   เคลื่อนเข้าไปใกล้ตัวแบบให้มากที่สุดที่คุณจะทำได้ สิ่งที่เป็นเทคนิคที่ชื่นชอบของผมคือการใช้ เลนส์ close-up เพื่อลดค่าระยะทางโฟกัสให้น้อยที่สุดของเลนส์ 85mm  และเข้าใกล้ตัวแบบ ข้อดีอีกอย่างคือ  ชัดตื้นชัดลึกจะกลายเป็นภาพที่เข้าใกล้ในระยะแคบๆ ช่วยสร้างภาพโบเก้ที่สวยงามอีกด้วย
นี้คือตัวอย่างภาพที่ถ่ายด้วยเลนส์ 85mm ต่อกับเลนส์ close up ของ Canon 500D (ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์)
คุณคิดว่ายังไง?  คุณจะใช้เลนส์ช่วงธรรมดาหรือเลนส์เทเลโฟโต้ในการวางองค์ประกอบภาพเหมือนในรูปนี้ไหม? แบบไหนคือช่วงระยะโฟกัสที่คุณชอบ? ลองบอกให้รับได้ทราบบ้างในความคิดเห็นของคุณ

วันนี้เจอบทความที่อ่านดูแล้วก็เข้าใจง่าย...เพียง 2นาทีก็คิดว่าเรานำไปลองใช้งานได้เลย...ครับ

Simple Tip To Mastering Off-Camera Flash (2-Min Read)
คำแนะนำง่ายๆ ในการใช้ แฟลชนอก (แฟลชที่ไม่ได้เสียบอยู่บนตัวกล้อง)
(ใช้เวลา 2 นาทีในการอ่าน)...

โพสโดย Trevor Dayley แปลโดย Topstep07

เว็ปไซต์ต้นฉบับ เพื่อใช้ในการดูภาพประกอบ
http://fstoppers.com/simple-tip-to-mastering-off-camera-flash-2-min-read

ในช่วงเวลา 12 เดือนที่ผ่านมามีช่างภาพที่ต้องการเรียนรู้แฟลชนอกเพิ่มขึ้นมากมาย ปกติแล้วผมได้รับ e-mails หรือข้อความจาก facebook ที่มาจากช่างภาพที่ได้ถามเกี่ยวกับคำแนะนำในเรื่องนี้ ในช่วงเวลาที่ผ่านมาหลายปี ผมพยายามนึกว่าอะไรที่ผมได้เคยเรียนรู้เกี่ยวกับแฟลชนอกที่ง่ายๆ และเมื่อมันผ่านกลับมาอีกมันก็ทำให้คิดถึงคำแนะนำง่ายๆ คือ

ข้อแนะนำง่ายคือเมื่อคุณเอาแฟลชออกจากระบบ ETTL (หรือจะเป็น i-TTL ถ้าคุณใช้กล้อง Nikon) และตั้งให้มันเป็นโหมด Manual ETTL (Evaluative Through The Lens) และตั้งค่าให้เหมือนกับมันทำงานแบบ Auto ทุกครั้งที่คุณถ่ายภาพและยิงแฟลชที่เป็น ETTL คุณจะได้ปริมาณของแสงที่ยิงไปยังตัวแบบที่แตกต่างกัน บางครั้งมากไป หรือบางครั้งแสงไม่พอและบ่อยครั้งก็ปรับให้มันเป็น Auto ผมหมายถึง ETTL แต่สิ่งที่คุณจะพลาดคือการที่จะเข้าใจว่าแฟลชมันทำงานอย่างไร หลังจากที่คุณยิงแฟลชออกไปและก็ภาวนาว่ามันจะต้องได้ภาพที่ดี คุณสามารถใช้ตัวชดเชยแฟลชที่จะเพิ่มหรือลดกำลังแฟลชแต่เมื่อใช้ ETTL ในการปรับค่ารูรับแสง หรือ ISO จะยังคงได้ผลลัพท์ที่เหมือนกัน เพียงแต่แฟลชของคุณทำการชดเชยการยิงแฟลชที่ใช้กำลังมากหรือน้อยเท่านั้น

แทนที่คุณจะใช้ ETTL ผมอยากจะแนะนำให้คุณเปลี่ยนมาใช้ Manual แทนและปรับค่าแฟลชด้วยตัวคุณเอง ผมจะปรับค่าแฟลชอยู่ที่ 1/32nd บางครั้งอาจจะน้อยกว่านี้ถ้าตัวแบบของผมอยู่ใกล้ บางครั้งก็เพิ่มขึ้นอีกนิดขึ้นอยู่กับระยะทางของตัวแบบของผมที่ห่างจากแฟลช แต่ไม่บ่อยครั้งที่ผมใช้ค่ากำลังแฟลชมากกว่า 1/8th ยกเว้นผมถ่ายภาพนอกอาคารก่อนที่ดวงอาทิตย์จะตก (ค่ากำลังของแฟลชมากสุดคือ 1/1st).

เพียงแค่คุณเปลี่ยนจากโหมด ETTL ไปเป็น Manual คุณจะเริ่มเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างกำลังแฟลชและค่ารูรับแสงและ ISO คุณจะเริ่มเข้าใจกฎของ Inverse Square Law ในขณะที่คุณเพิ่มหรือลดระยะทางระหว่างตัวแบบและแฟลชของคุณ นี้คือสิ่งหนึ่งที่สำคัญที่ต้องเข้าใจในการใช้แฟลชนอก แต่คุณอาจจะไม่สามารถเข้าใจมันได้ถ้าคุณยังใช้การถ่ายภาพกับแฟลชที่ใช้โหมด ETTL เพราะว่าแทนที่คุณจะเห็นความแตกต่างตัวแฟลชที่เปลี่ยนค่ากำลังและทำให้คุณได้ภาพที่คุณต้องการ

และนี้คือการบ้านที่อยากให้คุณได้ลองทำ

ถ้าคุณสนใจในการเรียนเรื่อง OCF (Off-Camera Flash) ให้คุณหยิบแฟลชและเปลี่ยนโหมดจาก ETTL ไปเป็น Manual หมุนกำลังแฟลชไปที่ 1/32nd วางแฟลชให้ห่างจากตัวแบบประมาณ 8 ฟุต เริ่มทดลองหมุนค่ารูรับแสงขึ้นหรือลง และปรับค่า ISO เช่นกัน ทำที่ละครั้งและสังเกตความแตกต่างจากสิ่งที่เราได้ปรับไป เมื่อคุณได้สูตรการปรับค่าแล้ว คราวนี้ลองย้ายตัวแฟลชเข้าใกล้หรือไกลจากตัวแบบ และดูว่า Inverse Square Law กับปริมาณแสงที่ได้มีผลกับตัวแบบอย่างไร
ในการปรับค่าแฟลชเป็น Manual กับกำลังแฟลชที่คงที่ คุณจะเริ่มเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างแฟลช ค่ารูรับแสง และ ISO และระยะทางซึ่งมีผลต่อกัน และในเวลาอันสั้นนี้คุณจะใช้แฟลชนอกได้ดีกว่าแต่ก่อน

โพสโดย Valerie Jardin แปลโดย Topstep07
ที่มาของแหล่งข้อมูล (อย่าลืมดูภาพประกอบจากต้นฉบับครับ)
http://digital-photography-school.com/a-quick-and-easy-way-to-make-money-with-your-photography

ช่างภาพหลายๆ คนมีความฝันที่จะขายภาพถ่ายของตัวเองและก็เห็นภาพของพวกเขาที่ถูกพิมพ์แขวนอยู่บนผนังในบ้าน ฉันต้องขอแสดงความเสียใจที่ได้ระเบิดความคิดของคุณแต่มันเป็นสิ่งที่ยากในการที่จะหาเงินจากมัน แม้ว่ามีชื่อที่ยิ่งใหญ่ในภาพก็ไม่ทำให้ชีวิตของเราอยู่กับการพิมพ์ภาพขาย มันอาจจะดูเพียงเงินพิเศษเล็กน้อยกับภาพถ่ายและนี้คือเส้นทางที่ง่ายในการหาเงินกับภาพถ่ายของคุณ
นีกถึงสถานที่ใกล้ตัว
แทนที่จะพยายามไปให้ทั่วโลกและแข่งขันกับช่างภาพนับแสนคนที่พยายามขายภาพของพวกเขา ลองนึกสถานที่ใกล้ตัวคุณดูซิ
คุณสามารถใช้เวลาช่วงวันหยุดทุกปี นั่งอยู่ในบูธงานศิลปะเพียงเพื่อขายของให้ได้เท่าทุนและจ่ายค่าเข้างาน งานแสดงศิลปะเป็นสิ่งที่ดีในการแสดงผลงาน แต่ภาพถ่ายไม่ได้เป็นการขายที่ยิ่งใหญ่และในงานหล่านี้ก็จะมีช่างภาพหลายคนพยายามขายภาพในงานเดียวกัน งานแสดงศิลปะเหล่านี้มีค่าสำหรับช่างภาพ
อีกช่องทางหนึ่งคือการแสดงภาพของคุณตามร้านอาหารหรือร้านกาแฟ ถ้าคุณมีโอกาส ให้แน่ใจว่าเป็นงานเปิดที่จะทำให้คุณสามารถได้ยินเสียงวิพากษ์วิจารณ์ผลงานของคุณและเชิญทุกๆ คนที่คุณนึกถึงมาดูงานของคุณ อย่าให้ภาพของคุณที่โชว์ นานมากกว่าหนึ่งเดือน ไม่มีใครสังเกตหลังจากหลายอาทิตย์ผ่านไป
ฉันกำลังจะบอกเคล็ดลับเล็กๆ ให้คุณ....
หลายปีที่ผ่านมา เมื่อเฉันมีเวลาว่างไม่มากนัก ฉันจะสร้างทีมงานกับช่างศิลป์สองสามคนที่มีรูปแบบที่แตกต่างกัน และก็จัดงานแสดงศิลปะส่วนตัว เราได้รวบรวมรายชื่อและเชิญเพื่อนๆ และครอบครัวเพื่อเข้าร่วมงาน “Art open house” โดยใช้เวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมง เราทำแบบนี้หลายครั้งในหนึ่งปี เราเวียนกันเป็นเจ้าภาพและแบ่งค่าใช้จ่ายสำหรับค่าอาหารว่างและเครื่องดื่ม เราได้บอกให้ผู้คนเหล่านั้นนำเพื่อนมาด้วย โดยเมื่อเรารวบรวมรายชื่อเรามีรายชื่อจำนวนมากและเราก็สรุปว่าจะให้มีคนเข้าร่วมงานอย่างน้อย 30 ถึง 50 คน
ทำไมการมีคนมาร่วมงานจำนวน 50 คนดีกว่ามีคนร้อยคนที่เดินผ่านบูธระหว่างงานแสดงศิลปะ? คนที่มางานเปิดบ้านศิลปะของคุณจะมีเป้าหมายเดียวคือดูผลงานของคุณ เพื่อการเข้าสังคมและการใช้จ่ายเงิน ฉันเคยขายได้ถึง 100 เหรียญสำหรับงานภาพพิมพ์เล็กๆและการ์ดอวยพรต่างๆครั้งหนึ่งในช่วงตอนเย็น และคุณยังคงมีเวลาที่ดีที่จะได้พูดคุยกับเพื่อนๆ หรือนักศิลปะท่านอื่นๆ อีกด้วย

ขายอะไรดี?

สิ่งเล็กๆ... คุณสามารถที่จะมีสินค้าชิ้นใหญ่ ภาพพิมพ์ในกรอบ หรือบนจอแสดงภาพ หรือเป็นไปได้ทั้งสองแบบ แต่สินค้าชิ้นเล็ก เช่น การ์ดอวยพร จะขายได้ คนส่วนใหญ่ยังคงชื่นชอบการ์ดอวยพร โดยเฉพาะในแทบตอนเหนือของอเมริกา ฉันรู้ว่าความแตกต่างของแต่ละประเทศก็มีวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน คุณอาจจะคิดว่าในโลกของจดหมายอิเล็คทรอนิกส์ การ์ดกระดาษวันหนึ่งจะหายไปในที่สุด ในอีกแง่หนึ่ง อิเล็คทรอนิกส์การ์ด และการอวยพรผ่านโซเชียลมีเดีย เป็นสิ่งธรรมดาและไม่มีความเป็นส่วนตัว ซึ่งการได้รับการ์ดจริงๆที่เป็นจดหมายจะกลายเป็นเรื่องแปลกในที่สุด
ข้อดีของการขายการ์ด คือ ทุกๆ คนสามารถที่จะหาและใช้มันได้ ให้แน่ใจว่าคุณมีการ์ดหลากหลายชนิดจำนวนมากกับรูปภาพที่ดีที่สุด ถ้าคนส่วนใหญ่ไม่สามารถตัดสินใจเลือกอันใดอันหนึ่ง พวกเขาก็จะซื้อมันทั้งหมด อีกข้อแนะนำคือให้แสดงสินค้าที่มีการห่อไว้กับโบว์ พวกเขาจะมีความคิดในการให้ของขวัญที่สนุกๆ กับเพื่อน เพื่อนร่วมงาน คุณครู หรือคนอื่นๆ อีกสักข้อแนะนำ นำเสนอสิทธิพิเศษ ส่วนลดของการเลือกสินค้าที่มีข้อจำกัด คนส่วนใหญ่จะซื้อเพียงสิ่งที่เขารู้สึกว่าได้รับข้อเสนอที่ดี หรือจะใช้สำนวนนี้ ซื้อการ์ด 10ใบรับหนึ่งใบ ฟรี... มันใช้ได้เลยแหละ....

คุณจะทำการ์ดอวยพรอย่างไร

มันอาจจะใช้เวลาและแรงงานไม่มากในการทำการ์ดและมีหลายวิธีในการทำพวกมัน คุณสามารถสั่งการ์ดของคุณซึ่งถูกทำจากคนขายส่ง มันเป็นทางที่ง่ายที่สุดในการดำเนินการแต่มันมีค่าใช้จ่ายและอาจจะไม่คุ้มกับกำไรที่ได้มา
คุณสามารถทำเองได้ ถ้าคุณมีเครื่องprinter ที่พิมพ์รูปภาพแบบคุณภาพดีหน่อย คุณสามารถดาวน์โหลดแม่แบบการ์ดอวยพรและพิพม์มันที่บ้านด้วยกระดาษสวยๆ ตรวจสอบดูว่าค่าใช้จ่ายที่สูงของค่าหมึกพิมพ์ การปรับแต่งในการ์ดแต่ละใบว่ามีค่าใช้จ่ายเท่าไรสำหรับค่าหมึก กระดาษและซอง เป้าหมายคือ ทำการ์ดที่สวยงามกับต้นทุนที่น้อยที่สุดที่เป็นไปได้
หนทางการทำการ์ดที่ไม่แพงแต่ต้องแลกกับเวลาที่เสียไป คือติดรูปบนกระดาษ เลือกกระดาษการ์ดที่เข้ากันกับซองซึ่งสามารถหาซื้อได้ในร้านงานฝีมือทั่วไปในราคาที่สมเหตุสมผล ขั้นต่อไปคือการพิมพ์โลโก้ของคุณ ข้อมูลการติดต่อด้านหลังการ์ด ส่วนที่น่าเบื่อที่สุดคือการติดภาพบนด้านหน้าของการ์ดด้วยเทปสองหน้า
คุณสามารถหุ้มการ์ดด้วยซองกระจกเพื่อให้มันดูแบบมืออาชีพหน่อย หรือ “แบบรักษ์โลก” และไม่ห่ออะไรเลย การสั่งพิมพ์ทางออนไลน์ในขนาด 4x6 จะถูกกว่าในราคาต่อแผ่นไม่กี่สตางค์ (ถูกกว่าพิมพ์เอง)
จำไว้ว่า การ์ดอวยพรที่เราซื้อจากร้านจะมีราคาแพง ความเป็นเอกลักษณ์ของคุณและคุณสามารถที่จะขายมันได้ง่ายๆในราคา 5 เหรียญสหรัฐ ต่อการ์ดหนึ่งใบ ซึ่งสามารถที่เพิ่มมูลค่าได้เมื่อผู้ซื้อต้องการซื้อจำนวนหนึ่งโหล หรือเป็นแพ็คที่จะให้เป็นของขวัญ ถ้าคุณทำมันได้ คุณสามารถที่จะได้กำไรจากมัน 300 ถึง 400 เปอร์เซนต์ในการ์ดแต่ละใบเลยทีเดียว อีกเรื่องที่ต้องจำไว้คือ เป้าหมายการทำสิ่งนี้ไม่ได้เพื่อการเลี้ยงชีพ แต่คุณสามารถที่จะได้เงินหลักร้อยเหรียญในช่วงงานสังสรรค์ และมันทำให้คุณรู้สึกดีกับตัวคุณเอง

สิ่งที่สนุกและเป็นโบนัสสำหรับคุณ นั่นคือ การเป็นช่างภาพ

การถ่ายภาพเพื่อทำการ์ดอวยพรกลายเป็นโครงการการถ่ายภาพที่ยิ่งใหญ่ ลองคิดถึงความแตกต่างของหัวข้อที่คุณจะถ่ายซิ คริสมาส ฮานุกกา วันพ่อ วันแม่ วันเกิด วันวาเลนไทม์ และอีกมากมาย ในที่สุดคุณก็กลายเป็นช่างภาพสต๊อกที่เป็นธุรกิจเล็กๆ ฉันเคยใช้เวลาไม่กี่ชั่วโมงในแต่ละสัปดาห์เพื่อถ่ายการ์ดอวยพรเป็นของสะสม ตัวอย่างเช่น ถ้าฉันต้องออกไปถ่ายภาพในหัวข้อ วันพ่อ ฉันจะคิดถึงเรื่อง กอล์ฟ การตกปลา รถยนต์โบราณ และอีกมากมาย ทุกๆ การกำหนดหัวข้อด้วยตัวคุณเอง กลายเป็นเหมือนการล่าสมบัติ มันเหมือนกับการที่คุณถ่ายภาพสำหรับตัวแทนขายสต๊อก ความแตกต่างคือ ฉันทำเงินได้มากและฉันก็รู้สึกสนุกในการขายพวกมันมากว่าฉันขายใน iStock
การทดลองเล็กๆ นี้จะตอบสนองได้ถึงสองจุดประสงค์ ฉันสนุกและเรียนรู้มากมายกับการทำงานการถ่ายภาพซึ่งนำมาถึงเงินพิเศษสำหรับค่าทิปหรืออุปกรณ์กล้อง
ข้อดีอีกอย่างคือ ชื่อของคุณจะแพร่กระจายออกไป หลายครั้งที่ลูกค้าส่งเมล์ หรือโทรหาฉันเพื่อที่จะสั่งการ์ดหลังจากที่เขาได้รับไปแล้วหนึ่งใบเพื่อใช้ในโอกาสพิเศษ สิ่งสำคัญคือข้อมูลการติดต่อที่อยู่ด้านหลังการ์ดนั่นแหละ ทุกวันนี้ฉันไม่ได้ทำการ์ดอีกต่อไปแล้ว แต่ฉันก็ได้รับการร้องขอจากบริษัทผลิตการ์ดเพื่อซื้อลิขสิทธิ์ภาพของฉัน
ถ้าคุณรักการถ่ายภาพและถ้าคุณมีเวลาบ้าง ทำไมคุณไม่ลองหาเงินพิเศษจากการขายภาพของคุณละ โชคดีนะค่ะ