XT Forum

สี่ Ps  คำแนะนำสำหรับการพัฒนาการถ่ายภาพแนวชีวิตสัตว์ป่า

โพสโดย Richard Beech แปลโดย Topstep07

เว็ปไซต์ต้นฉบับเพื่อดูภาพประกอบคำบรรยาย
http://digital-photography-school.com/the-4-ps-tips-for-improving-your-wildlife-photography/

การถ่ายภาพแนวชีวิตสัตว์ปาเป็นประสบการณ์ของสิ่งที่น่าประทับใจในการถ่ายภาพแบบหนึ่งที่คุณสามารถลองได้  จุดเด่นของสัตว์ที่อยู่ในป่าเป็นสิ่งที่โลดโผน ระทึกขวัญ และสามารถบันทึกการเคลื่อนไหวที่สามารถให้ผลคุ้มค่ากับการถ่ายภาพ อย่างไรก็ตาม ชีวิตสัตว์ป่าก็มีตัวแบบที่ท้าทาย ดังนั้นการถ่ายภาพชีวิตสัตว์ป่าบางครั้งก็ทำให้ผิดหวังได้เช่นกัน
เพื่อช่วยให้คุณได้สิ่งที่น่าสนใจของการถ่ายภาพชนิดนี้ นี้คือคำแนะนำที่จะช่วยพัฒนาการถ่ายภาพสัตว์ป่า

#1 การเตรียมตัว Preparation

ไม่ว่าสัตว์ป่าชนิดไหนที่คุณเลือกมาถ่ายภาพคุณจะต้องใช้เวลาในการเรียนรู้จักนิสัย การใช้ชีวิตประจำวันและการเคลื่อนไหว ให้อ่านชีวิตของตัวแบบก่อนล่วงหน้า หรือค้นหาในออนไลน์สำหรับวีดีโอ หรือไฟล์เสียงซึ่งสามารถช่วยคุณเรียนรู้ได้มากขึ้นกับตัวแบบที่คุณได้เลือกไว้ ถ้าเป็นไปได้ลองคุยกับผู้เชี่ยวชาญในด้านนี้ผู้ซึ่งรู้ที่อยู่และเวลาไหนเหมาะสมของสัตว์ป่าเหล่านั้น  ถ้าคุณกำลังมุ่งหน้าไปสู่สวนสาธารณะแห่งชาติ หรือเขตรักษาพันธ์สัตว์ป่าเพื่อถ่ายภาพ เจ้าหน้าที่และอาสาสมัครจะช่วยให้คุณรู้ว่าจุดที่จะดูสัตว์หรือให้คำแนะนำเบื่องต้นได้
เพราะว่าคุณมีเวลาที่จำกัดในการถ่ายภาพชีวิตสัตว์ป่า ให้เรียนรู้การใช้อุปกรณ์กล้องของคุณซึ่งเป็นสิ่งสำคัญมาก การทำความคุ้นเคยกับการทำงานของกล้องและเลนส์ก่อนที่คุณจะออกไปยังสถานที่จริงเพื่อว่าคุณจะไม่พลาดการถ่ายที่สำคัญซึ่งเกิดจากตั้งค่าที่ไม่ถูกต้อง
ก่อนที่คุณออกไป ให้แน่ใจว่าคุณเก็บอุปกรณ์ที่ต้องการใช้และมีการ์ดหน่วยความจำสำรองและแบตเตอรี่ที่ชาร์จเต็มแล้ว สำหรับการถ่ายภาพชีวิตสัตว์ป่า เลนส์เทเลโฟโต้คือสิ่งที่จำเป็น แต่อย่ามองข้ามการนำเลนส์มุมกว้างเพื่อเก็บภาพสัตว์ของคุณซึ่งเป้นส่วนหนึ่งของวิวทิวทัศน์ด้วย บางครั้งการถ่ายภาพสัตว์ป่าที่ดีที่สุดแสดงถึงสัตว์ที่อยู่ในสภาพแวดล้อมของมัน และไม่จำเป็นต้องตีกรอบถ่ายภาพหน้าเต็มของสัตว์เหล่านั้น ถ้าคุณกำลังใช้เลนส์เทเลฯ ขาตั้งกล้องสามขาหรือขาเดียวสามารถช่วยให้กล้องสั่นไหวน้อยลง ขาตั้งกล้องแบบขาเดียว (Monopod) จะยืดหยุ่นในการเคลื่อนย้ายมากกว่า ขาตั้งแบบสามขา (Tripod) เมื่อคุณกำลังถ่ายภาพที่ติดตามสัตว์ป่าที่มีการเคลื่อไหว แต่ยังคงสามารถเพียงพอที่ทำให้กล้องนิ่งและได้ภาพที่คมชัด
ตรวจสอบรายงานสภาพอากาศสำหรับวันที่คุณกำลังจะออกไปถ่ายภาพ แต่ไม่จำเป็นที่จะเลื่อนออกไปในวันที่อากาศแย่ สัตว์ต่างๆยังคงใช้ชีวิตในช่วงฝนตกหรือวันที่มีพายุ และมันเป็นไปได้ที่จะได้ถ่ายภาพบางพฤติกรรมในสภาพแวดล้อมของมัน คุณสามารถซื้อตัวป้องกันชนิดพิเศษสำหรับกล้องและเลนส์จากสภาพอากาศที่เปียก บางที แค่ถุงพลาสติกกับหนังสติ๊กสามารถใช้งานได้อย่างมีประสิทธิภาพเช่นกัน
ก็คงเหมือนกับการถ่ายภาพในแนวอื่นๆ แสงเป็นกุญแจหลัก และแสงที่ดีที่สุดสำหรับการถ่ายภาพชีวิตสัตว์ป่าคือช่วงเวลาดวงอาทิตย์ขึ้นและตก สัตว์ต่างๆจะมีความกระตือรือร้นมากในช่วงเวลานี้ของวัน บางครั้งก็กำลังหาอาหาร ดังนั้นให้แน่ใจว่าคุณตื่นแต่เช้าและพร้อมถ่ายภาพในช่วงแสงสีทองขณะที่ดวงอาทิตย์กำลังขึ้น การถ่ายภาพในช่วงดวงอาทิตย์ตกสามารถเปลี่ยนตัวแบบธรรมดาให้เป็นบางสิ่งที่พิเศษได้ ลองค้นหาโอกาสในการเก็บภาพชีวิตสัตว์ป่าแบบเงาดำ (silhouettes) ขณะที่ดวงอาทิตย์กำลังตก (ลองดูภาพด้านล่าง ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์ต้นฉบับ)

#2 การฝึกฝน Practice

เหมือนกับการถ่ายภาพแบบอื่นๆ การวางองค์ประกอบภาพสามารถสร้างความแตกต่างระหว่างภาพที่ดีและภาพที่เยี่ยมยอดได้ เมื่อการวางองค์ประกอบในการถ่ายภาพชีวิตสัตว์ป่าให้จำคำแนะนำการวางองค์ประกอบภาพพื้นฐานเอาไว้ให้ดี เช่น กฎสามส่วนที่ทรงอิทธิพล ถ้าตัวแบบของคุณกำลังมองไปทางด้านซ้ายหรือขวา ให้เรามีเนื้อที่ว่างๆเหลือในกรอบภาพซึ่งอยู่ด้านที่ตัวแบบกำลังมองไป คำแนะนำนี้ยังคงใช้ได้เช่นเดียวกันถ้าสัตว์เคลื่อนที่ไปด้านใดก็ให้เปิดพื้นที่ในภาพสำหรับพวกมันในการเคลื่อนที่ไว้ด้วย
ลงต่ำให้อยู่ระดับสายตา (หรือต่ำกว่า) กับสัตว์ที่จะทำให้เกิดภาพที่มีชีวิตชีวา การถ่ายภาพสัตว์จากการยืนแล้วมองลงมาที่พวกมันจะทำให้ขาด คุณสมบัติ “ภาพที่ต้องร้องว้าว” เนื่องจากมุมที่เราอยู่เป็นมุมที่เราใช้ในการมองสัตว์ป่า การนอนราบไปกับพื้นเพื่อว่าคุณจะได้อยู่ระดับสายตา หรือมองขึ้น ซึ่งทำให้สัตว์ที่คุณเลือกเป็นตัวแบบจะดูใหญ่และมีพลัง และสามารถเพิ่มองค์ประกอบอื่นๆให้กับภาพสุดท้ายของคุณด้วย
กฎของการถ่ายภาพชีวิตสัตว์ป่าขั้นพื้นฐานคือ ตาของตัวแบบต้องอยู่ในโฟกัส อย่างไรก็ตาม ระบบออโต้โฟกัสในกล้องของคุณสามารถหลอกในการล๊อคโฟกัสในจุดอื่นของสัตว์ได้อย่างง่ายๆ หนทางที่จะช่วยในสิ่งนี้คือการตั้งค่ากล้องให้อยู่ในโหมด การโฟกัสจุดเดียว (AF-S สำหรับคนใช้กล้องนิคอน) เลือกจุดกึ่งกลางเป็นจุดโฟกัสในช่องมองภาพ ทำการล๊อคโฟกัสไปที่ดวงตาโดยการกดปุ่มชัตเตอร์ไปครึ่งหนึ่ง และเมื่อเรายังไม่ได้ปล่อยปุ่มชัตเตอร์ที่กดไว้ ให้คุณทำการจัดองค์ประกอบภาพ แล้วค่อยถ่ายภาพ เพิ่มเติมในการโฟกัสที่สมบูรณ์แบบบนดวงตา  สัตว์ป่าส่วนใหญ่มีแววตาในดวงตาของมัน แฟลช หรือ speedlight ที่อยู่บนกล้องของคุณสามารถทำให้เกิดประโยชน์สำหรับการเพิ่มแสงในดวงตาที่มืดเมื่อคุณทำการถ่ายภาพสัตว์ในระยะประชิด
การจะได้โฟกัสที่ถูกต้องกลายเป็นสิ่งที่ยากเมื่อการถ่ายภาพสัตว์ที่มีการเคลื่อนที่ สำหรับสัตว์ป่าที่เคลื่อนที่ให้เลือกระบบออโต้โฟกัสเป็นแบบต่อเนื่อง เช่น AI Server (AF-C) และเลือกจุดโฟกัสเดียวในช่องมองภาพ ติดตามการเคลื่อนไหวโดยให้จุดโฟกัสลงที่ตัวแบบให้แน่ใจมันยังคงโฟกัสตามตลอดเวลาไม่ใช่โฟกัสไปที่ฉากหน้า หรือฉากหลัง
ถ่ายภาพด้วยโหมด Aperture Priority ซึ่งมันมีประโยชน์มากสำหรับการถ่ายภาพสัตว์ป่า โดยการใช้รูรับแสงกว้างที่สุด (เช่น f/2. คุณจะสามารถใช้ความเร็วชัตเตอร์ที่จำเป็นนการทำให้ภาพคมชัด ยิ่งชัดตื้นชัดลึดยิ่งแคบจากการใช้รูรับแสงที่กว้าจะช่วยให้ฉากหลังเบลอ และอีกอย่างหนึ่งจะช่วยแยกตัวแบบและทำให้มันโดดเด่นในภาพด้วย
อย่ากลัวในการเพิ่มค่า ISO เล็กน้อยเพื่อที่จะให้ความเร็วชัตเตอร์เร็วขึ้น ถ้าถ่ายภาพในสภาพแวดล้อมที่แสงหายาก เช่นในป่าที่หนาทึบ การทีมีน้อยส์เล็กน้อยในภาพยอมรับได้ (และมันง่ายในการแก้ไขถ้าคุณต้องการ)มากกว่าภาพที่ไม่เข้าโฟกัส หรือภาพที่เบลอ

#3 ความพยายามมานะอุสาหะ  Perseverance

ขณะที่เราปฎิเสธไม่ได้ว่าจำนวนครั้งที่แน่นอนของความโชคดีที่อยู่ใกล้แค่เอื้อมมากน้อยแค่ไหน สิ่งที่เป็นกุญแจในการถ่ายภาพชีวิตสัตว์ป่าคือ ความอดทน ไม่จำเป็นในการอดทนเพื่อต้องการสำหรับตัวแบบของคุณปรากฎขึ้นแต่ความอดทนในการเก็บภาพอย่างสมบูรณ์คือสิ่งที่คุณมองเห็น
เมื่อคุณพบสัตว์ที่ออกมาจากป่า เฝ้ามองมันนานเท่าที่ไปได้และไม่ใช่จากด้านหลังช่องมองภาพ ใช้เวลากับมันและเรียนรู้วิถีชีวิตมัน ขณะที่เฝ้ามองสัตว์ พยายามเก็บภาพในพฤติกรรมที่เป็นเอกลักษณ์ในสัตว์ประเภทนั้น จดบันทึกพฤติกรรมที่สามารถสร้างภาพชีวิตสัตว์ป่าที่กระตุ้นความสนใจ สิ่งที่สำคัญที่สุด สนุกกับประสบการณ์การเฝ้ามองสัตว์ป่าเท่าๆ กับการถ่ายภาพ
คำแนะนำที่รวดเร็วหนึ่งอย่างคือ ปล่ยอให้มันมีเสียง (ขณะที่เงียบอยู่ ไม่ใช่เสียงของกล้อง) เกิดขึ้นให้น้อยที่สุดเมื่อคุณกำลังถ่ายภาพสัตว์ป่า แต่งกายให้เหมาะสม ก้าวเดินอย่างระมัดระวัง และที่สำคัญที่สุดถ้าเป็นไปได้ให้เปลี่ยนโหมดมือถือของคุณเป็นระบบสั่น ไม่มีอะไรจะเลวไปกว่าขณะที่จะถ่ายภาพซึ่งตัวแบบของคุณเกิดตกใจโดยเสียงของโทรศัพท์ดังขึ้น
บางทีก็มีช่วงเวลาที่ดีของการรอคอยและการเฝ้ามอง พยายามอย่าไปโฟกัสที่ตัวแบบเดียว มองไปรอบๆขณะที่คอยตัวแบบของคุณกลับมา คุณไม่เคยรู้หรอกว่าบางครั้งมีบางสิ่งที่ดีน่าสนใจมากกว่าคอยอยู่รอบๆ
ถ้าคุณต้องการฝึกฝนมากกับการถ่ายภาพชีวิตสัตว์ป่าแต่ไม่มีเวลามากนัก สวนสาธารณะสามารถเป็นสถานที่ที่เยี่ยมในการไปเยือนช่วงมื้อเที่ยงหรือหลังเลิกงาน สวนสาธารณะดึงดูดสัตว์ป่าหลายอย่างเข้ามาเช่น ห่าน หงส์ หรือกวางและบ่อยครั้งคุณสามารถเข้าไปใกล้กว่าในการถ่ายภาพ เป็นในสระน้ำสามารถสร้างโอกาสสำหรับภาพการเคลื่อนไหวและมันยังเป็นสถานที่ที่ยอดเยี่ยมในการฝึกฝนทักษะของคุณที่ไม่ต้องไปไหนไกล

#4 ความหลงใหล ความชอบ Passion

การถ่ายภาพสัตว์ป่าจากดีไปถึงยอดเยี่ยม คุณต้องการความชอบและหลงใหลเกี่ยวกับโลกของธรรมชาติที่คุณกำลังถ่ายภาพ ใช้เวลาในการชื่นชมธรรมชาติและชีวิตสัตว์ป่าในทุกๆ รูปแบบเมื่อไรก็ตามที่คุณพบมัน คุณไม่ต้องออกไปในที่ต่างถิ่นเพื่อจะถ่ายภาพสัตว์ป่าที่เยี่ยมยอด ยกตัวอย่างเช่น การถ่ายภาพมาโครซึ่งมีโอกาสถ่ายภาพสัตว์ป่าหลายชนิดรวมถึง แมงมุม เต่าทอง และแมลงวัน ขณะที่บางคนผู้ซึ่งกลัวสัตว์เหล่านี้อย่างมาก ผมรู้สึกซาบซึ้งกับแมงมุมสวยๆ และตั้งแต่ผมถ่ายภาพพวกมัน ผมพบว่าผมหลงรักพวกมันมากกว่าที่จะกลัว
คุณสามารถทำการเปลี่ยนแปลงง่ายๆ เพียงเล็กน้อยของสวนในบ้านคุณเองเพื่อดึงดูดสัตว์ป่าต่างๆ ให้มาหาคุณ การทำสวนสำหรับสัตว์ป่าให้ดูเป็นมิตรทำได้โดยไม่แพงและประโยชน์ที่ได้รับสำหรับสัตว์ป่าท้องถิ่นมีสูงมาก การเพิ่มสระหรือสวนดอกไม้คือสองสิ่งที่ดีสำหรับสภาพแวดล้อมและยังเปิดโอกาสการถ่ายภาพให้คุณอีกด้วย
สิ่งที่สำคัญที่สุด ให้คุณระมัดระวังเมื่อกำลังถ่ายภาพแนวชีวิตสัตว์ป่า อย่าให้ตัวคุณหรือสัตว์ป่าอยู่ในความเสี่ยงและอย่าไปรบกวนสภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัยของพวกมันเพียงเพื่อคุณต้องการถ่ายภาพ ให้ความเคารพกับสัตว์ป่าทุกๆ ชนิด เรียนรู้จักตัวแบบของคุณให้ดีและจะได้รางวัลกับภาพถ่ายที่ยอดเยี่ยมเพื่อไปอวดให้คนอื่นๆ ได้ดู และบันดาลใจให้พวกเขาได้ช่วยกันดูแลสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติในโลกนี้ให้มากขึ้นเหมือนกับตัวคุณ

 คำแนะนำและเทคนิคการถ่ายภาพแสงเทียน

โพสโดย Ziv Haparnas แปลโดย Topstep07

เว็ปไซต์ต้นฉบับเพื่อดูภาพประกอบคำบรรยาย
http://www.picturecorrect.com/…/candlelight-photography-ti…/

เทียนเป็นแหล่งกำเนิดแสงที่มีเอกลักษณ์ของตัวเองซึ่งมีผลในภาพถ่ายแสงเทียนที่ทำให้ดูภาพแล้วต้องหายใจลึกๆ อุณหภูมิของแสงเทียนจะแตกต่างจาก แสงแฟลช แสงตอนกลางวัน หรือ แสงจากหลอดไฟทั่วไป การใช้แสงเทียนเป็นสิ่งที่ยากและต้องการประสบการณ์ ในบทความนี้จะเผยให้คุณเห็นความคิดพื้นฐานซึ่งคุณสามารถเริ่มต้นทดลองทำได้
(ดูภาพประกอบคำบรรยายในเว็ปไซต์ต้นฉบับ....“Candle” captured by Leland Francisco)
เทียนสามารถนำไปใช้ได้ในหลายทาง
1. เทียนสามารถสร้างแหล่งกำเนิดแสงที่ส่องแสงให้กับวัตถุในภาพแต่ไม่ปรากฎตัวมันเองอยู่ในภาพ
2. เทียนสามารถถูกใช้เป็นแหล่งกำเนิดแสง และมีส่วนร่วมกับตัวแบบในภาพถ่ายได้
3. เทียนสามารถเป็นตัวแบบหลักของภาพถ่ายได้
จำไว้ว่าต้องกำจัดแหล่งกำเนิดแสงอื่นๆ....เป้าหมายของแสงเทียนในภาพคือ ความสำเร็จที่สร้างผลงานในลักษณะเฉพาะตัวที่แสงเทียนทำได้ เช่น แสงอุ่นๆ เพื่อให้สำเร็จในขั้นสูงสุดคุณควรจะแน่ใจว่าไม่มีแหล่งกำเนิดแสงอื่นๆเข้ามารบกวนในการถ่ายภาพของคุณ การทดสอบง่ายๆคือ เป่าเทียนให้ดับและให้แน่ใจว่ามันมืดสนิท ซึ่งมันหนีไม่พ้นที่จะต้องบอกว่า คุณต้องแน่ใจว่าคุณได้ปิดแฟลชของคุณแล้ว ในบางสถานการณ์ แสงเสริมจากแหล่งกำเนิดแสงเล็กๆ สามารถนำมาใช้ได้ หลังจากทดลองและได้รับประสบการณ์กับการถ่ายภาพแสงเทียนแล้วคุณจะได้รับรู้ว่าเมื่อไรควรให้มีแสงอื่นๆเข้ามารวมอยู่ในภาพซึ่งอยู่ในมุมและความเป็นจริงเป็นจัง
แสงเทียนจะไม่แรงเหมือนกับแหล่งกำเนิดแสงอื่นๆ มันอ่อนกว่าแสงแฟลช สำหรับเหตุผลนี้ การถ่ายภาพแสงเทียนจะอยู่ในสภาพแสงที่น้อย การใช้ความเร็วชัตเตอร์ที่ช้าในการถ่ายภาพ ดังนั้นมันได้รับการแนะนำว่าคุณต้องใช้รูรับแสงที่กว้างสุดและใช้ความเร็วชัตเตอร์ที่น้อย ซึ่งมันก็จบลงด้วยการใช้ความเร็วชัตเตอร์ที่ช้า
(ดูภาพประกอบคำบรรยายในเว็ปไซต์ต้นฉบับ...“Red” captured by Alberto Roseo (Click Image to See More From Alberto Roseo)

มีบางสิ่งที่คุณควรจะพิจารณา
• การสั่นของกล้อง นี้คือสิ่งที่สามารถกำจัดได้ด้วยการใช้ขาตั้งกล้อง โดยให้วางกล้องอยู่บนที่พื้นมั่นคงและใช้ตัวตั้งเวลาในการถ่ายภาพ
• การเคลื่อนไหวของตัวแบบ... ถ้าตัวแบบเคลื่อนไหวในช่วงเวลาหนึ่งซึ่งชัตเตอร์ได้เปิดขึ้น ภาพจะปรากฎเป็นรอยเปื้อน ให้แน่ใจว่าตัวแบบที่คุณกำลังถ่ายภาพไม่เคลื่อนไหวและไม่มีคนมารบกวน สิ่งอื่นๆของการเคลื่อนไหว คือการเคลื่อนไหวของตัวแสงเอง
• เปลวไฟริบหรี่ แม้ว่ามันจะยากในการกำจัดปรากฎการณ์นี้ให้หมดไป และบางครั้งการริบหรี่ของแสงจะน่ายินดีที่ทำให้ได้ภาพแสงเทียนที่ดี มันถูกแนะนำว่าให้คุณป้องกันการเกิดแสงริบหรี่ สิ่งนี้สามารถทำโดยให้แน่ใจว่าไม่มีลมพัดเข้ามา ซึ่งเทียนอยู่ในตำแหน่งที่มั่นคงและเทียนก็ส่องแสงและไหม้อยู่อย่างนั้นสักระยะหนึ่ง
พิจารณาถึงความเร็วชัตเตอร์ที่ถูกต้องเป็นสิ่งที่ยาก เมื่อแสงของเทียนสว่างอยู่ แต่ก็ยังต้องให้ความสนใจกับพื้นที่เล็กๆและอ่อนไหวที่อยู่ไกลไปจากเทียน การวัดแสงโดยรอบของกล้องส่วนใหญ่และการใช้ความเร็วชัตเตอร์แบบออโต้จะผิดพลาด ลองถ่ายภาพสองสามภาพกับความเร็วชัตเตอร์ที่ช้าและเร็วและตรวจดูผลลัพท์ที่ได้
ปริมาณของแสงในภาพขึ้นอยู่กับจำนวนของเทียนที่ใช้ เมื่อเทียนไม่ใช่แหล่งกำเนิดแสงที่แรง คุณควรจะเทียนสักสองสามเล่ม บางครั้งคุณอาจจะใช้เทียนจำนวนเล็กน้อยให้ปรากฎในภาพแต่คุณยังคงต้องการแสงเทียนที่มากในการถ่ายภาพ ในบางกรณีคุณสามารถใช้เทียนพิเศษเพื่อให้เพิ่มแสงเข้าไปในภาพแต่ให้เทียนเหล่านั้นไม่อยู่ในการวางองค์ประกอบภาพ เมื่อคุณทำแบบนี้ต้องแน่ใจเทียนที่เพิ่มเข้ามาต้องวางในทางที่สมเหตุสมผล ตัวอย่างเช่น ให้แน่ใจว่าพวกมันไม่สร้างเงาโดยไม่ปรากฎอยู่กับเทียนที่อยู่ในภาพ
แสงคือศิลปะ การใช้แสงเทียนเป็นแหล่งกำเนิดแสงคือศิลปะโดยตัวมันเองและต้องการประสบการณ์ มีกฎพื้นฐานสำหรับการวางตำแหน่งของเทียน ตัวอย่างเช่น มันควรจะวางเทียนให้ใกล้กับกล้องมากกว่าตัวแบบ ไม่เช่นนั้นภาพที่ได้จะเป็นภาพเงาดำของตัวแบบ มุมของแสงที่แตกต่างสามารถสร้างเงาและผลที่แตกต่างด้วย ตัวอย่างเช่น ถ้าคุณกำลังถ่ายภาพคนและเทียนถูกวางไว้ในตำแหน่งที่ต่ำกว่าใบหน้า คุณจะได้ภาพคนที่ดูแล้วน่ากลัว ในอีกทางหนึ่ง ถ้าวางเทียนไว้ในมุมที่สูงระดับเดียวกับใบหน้า คุณจะได้ภาพที่ดูอบอุ่นและนุ่มนวล มันเป็นการยากที่จะกำหนดกฎการวางตำแหน่งของเทียนและตำแหน่งที่ดีเยี่ยมขึ้นอยู่กับผลที่คุณกำลังมองหา เทียนมากกว่าหนึ่งเล่มสามารถนำมาใช้แต่ละตำแหน่งที่แตกต่างเพื่อสร้างความซับซ้อน และกำจัดเงาที่ไม่ต้องการ คำแนะนำที่ดีที่สุดคือ ถ่ายมาหลายๆภาพและทดลองกับตำแหน่งและมุมของเทียนที่แตกต่างกัน
(ดูภาพประกอบคำบรรยายในเว็ปไซต์ต้นฉบับ... “Keeper of the Light” captured by Roy Chan)

จัดไปเลยครับ...พี่กิ๊ก....ตามสบายครับ...ผมแค่เป็นคนกลางเท่านั้นเองครับ รับมา แปลไป ส่งต่อ.....ครับ 5555

คำแนะนำการถ่ายภาพวิวทะเลสำหรับผู้เริ่มต้น

โพสโดย Barry J Brady แปลโดย Topstep07

เว็ปไซต์ต้นฉบับเพื่อดูภาพประกอบคำบรรยาย
http://digital-photography-school.com/beginners-guide-seascape-photography/

(ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์ต้นฉบับ...ภาพวิวทะเลค่อนข้างเป็นภาพเชิงนามธรรม การเคลื่อนไหวของน้ำทำให้ภาพดูมีชีวิตชีวา)

ภาพวิวทะเลดูเหมือนจะเป็นส่วนย่อยของภาพวิวทิวทัศน์ มันคือความจริง แต่ผมรู้สึกว่าภาพวิวทะเลมีเทคนิคที่เฉพาะเจาะจงสำหรับพวกมันเองซึ่งต้องการความคิดเมื่อคุณกำลังถ่ายมัน ตัวอย่างของภาพทะเลสามารถเป็นภาพชายหาดที่ดูอบอุ่น ฟ้าสีฟ้าและมีต้นมะพร้าว นั้นคือภาพทั่วๆไปที่ผมพยายามและหลีกเลี่ยง สำหรับบางสิ่งที่มันดูน่าตื่นเต้นเร้าใจมากกว่า คุณต้องพยายามถ่ายตอนดวงอาทิตย์ตกและพยายามจับบางสิ่งที่มีเอกลักษณ์มากกว่าภาพทั่วไปในโพสการ์ด เมื่อคุณทำได้ถูกต้อง ภาพวิวทะเลของคุณควรจะเป็นภาพที่ต้องสูดลมหายใจลึกๆ และน่าตื่นเต้นเมื่อมองดูมัน มันควรจะแสดงความเป็นตัวตนของมัน แต่ไม่เหมือนกับการถ่ายภาพที่หลายคนสามารถถ่ายมันได้ หมายความว่า คุณต้องค้นหาสำหรับบางอย่างที่เป็นเอกลักษณ์ หรือจุดมุมมองที่ไม่ธรรมดาตามแนวชายฝั่ง
ปลอดภัยไว้ก่อน....นะครับ
การถ่ายภาพวิวทะเลมันมีอันตราย บ่อยๆที่คุณจะต้องปีนบนความลื่นและบนหินที่มีความคม กระแสน้ำอาจจะขึ้นและคลื่นก็เข้ามาใกล้มากขึ้นๆเรื่อยๆ ต้องระวังสิ่งที่อยู่รอบๆและเฝ้าดูด้วยความระมัดระวังว่ามีอะไรเกิดขึ้นรอบๆตัวคุณบ้าง โอกาสครั้งหนึ่งของผม ผมถูกดักอยู่บนก้อนหินโผล่ขึ้นมากับทะเลที่ล้อมรอบตัวผม การที่จะกลับขึ้นฝั่งคือการบรรเทาและประสบการณ์ที่แสนสาหัสในโอกาสนั้น ผมเคยที่เปียกโชกโดยคลื่นและเกือบสูญเสียกล้องของผมลงในทะเลมากกว่าหนึ่งครั้ง ใช่ละ..ภาพวิวทะเลมันเป็นสิ่งอันตรายไม่มาก แต่ผลที่ได้จะมีค่ามาก ดังนั้นกฎข้อแรก ปลอดภัยไว้ก่อน ถ้าเป็นไปได้ให้ออกไปกับผู้ติดตามเพื่อว่าทั้งสองคนจะช่วยเหลือซึ่งกันและกันในกรณีจำเป็น ดังนั้น อย่าออกจากการปฎิเสธความรับผิดชอบ นี้คือคำแนะนำในการตั้งค่าอย่างไรเพื่อให้ภาพวิวทะเลที่ดีเยี่ยม
ข้อพิจารณาถึงสถานที่:

1. กระแสน้ำขึ้นน้ำลง

ถ้าคุณยังไม่รู้การเคลื่อนไหวของน้ำขึ้นน้ำลง หรือช่วงเวลาของน้ำขึ้นน้ำลง มันเป็นความคิดที่ดีในการค้นหามัน แต่ละเมืองชายฝั่งจะมีตารางเวลาน้ำขึ้นน้ำลงหรือแผนผังติดไว้ นี้คือข้อมูลที่สำคัญที่จะต้องรู้ก่อนที่เราจะออกไปถ่ายภาพ คุณสามารถหาได้ง่ายๆ ในGoogle “tide table for (city or town)” (ตารางน้ำขึ้นน้ำลงสำหรับ (เมือง หรือเมืองเล็กๆ) และเวลาทั้งหมดของน้ำขึ้นน้ำลงและสัดส่วนควรจะมีอยู่ในข้อมูลนั้น นี้คือสิ่งสำคัญเพราะคุณอาจจะค้นหาสถานที่ที่มีน้ำขึ้นน้ำลงน้อย เพียงเพื่อกลับไปตอนน้ำขึ้นน้ำลงสูงขึ้นและพบว่าก้อนหินที่คุณวางแผนไว้จะถ่ายภาพมันกำลังจมอยู่ใต้น้ำ น้ำขึ้นน้ำลงมีผลกับการเคลื่อนไหวของกระแสน้ำและขนาดของคลื่นอีกด้วย ถ้าน้ำขึ้นน้ำลงสูงขึ้น ที่นั้นจะไม่ค่อยมีการเคลื่อนไหวของน้ำมากตามที่คุณต้องการ มันเป็นความคิดที่ดีมากถ้าได้มีโอกาสคุยกับช่างภาพท้องถิ่น หรือชาวประมงเพื่อที่จะรู้ข้อมูลของการเคลื่อนที่ของน้ำขึ้นน้ำลงอย่างไร
(ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์ต้นฉบับ...น้ำขึ้นน้ำลงที่กำลังมาทำให้ผมติดกับอยู่บนก้อนหินที่โผล่ขึ้นมา)

2. สภาพอากาศ

พื้นที่ชายฝั่งส่วนใหญ่ไม่สามารถคาดการณ์กับสภาพอากาศได้ พายุสามารถก่อนตัวได้อย่างรวดเร็วเหนือเมืองชายฝั่ง ให้แน่ใจว่าได้ตรวจสอบสภาพอากาศจากการพยากรณ์สำหรับสามหรือสี่ชั่วโมงก่อนที่คุณวางแผนออกไปถ่ายภาพและหนึ่งหรือสองชั่วโมงหลังจากการถ่ายภาพเสร็จแล้ว บางครั้งสภาพอากาศก็มีลมแรงสามารถเป็นเหตุให้สภาพแวดล้อมกลายเป็นสิ่งที่ยากในการถ่ายภาพ หนึ่งในโปรแกรมที่ผมชอบบนเครื่อง iPhone ก็คือ Accuweather ผมใช้มันบ่อยๆเมื่อผมอยู่ในสถานที่ที่ผมไม่คุ้นเคย มันใช้งานง่ายและได้ผล 90% เมื่อไรก็ตามที่คุณใช้มัน

3. สถานที่

คุณต้องตัดสินใจว่าที่ไหนที่คุณต้องการถ่ายภาพ คุณต้องการถ่ายภาพจากชายหาด บนก้อนหิน หรือหน้าผา? นี้คือสิ่งที่ต้องคำนึงว่าอะไรเป็นอุปกรณ์ประจำตัวที่คุณจะต้องนำไปด้วยกับคุณ (รองเท้าปีนเขา กางเกงขายาว หรืออื่นๆ) มันเป็นความคิดที่ดีที่คุณจะเอาเสื้อกันหนาวหรือเสื้อกันฝนพิเศษถ้ามันเปียกหรือเย็นลงอย่างรวดเร็ว ให้แน่ใจว่าคุณเห็นที่ซึ่งดวงอาทิตย์กำลังขึ้น ไม่มีอะไรทำให้ผิดหวังมากไปกว่าเงาของยอดแหลมกว่า 80% อยู่ในภาพที่มีเงาของดวงอาทิตย์ด้านล่าง จำไว้ว่าให้ดูช่องที่ซึ่งน้ำทะเลอาจจะวิ่งขึ้นมา ช่องเหล่านี้และรองน้ำตามหินชายฝั่งทำให้เกิดอันตรายได้ขณะที่น้ำลดลงเมื่อน้ำขึ้นน้ำลงหมดไป แต่ขณะที่น้ำขึ้นน้ำลงขึ้นมาพวกมันเป็นไปไม่ได้ที่จะข้ามมา ถ้าคุณข้ามร่องน้ำในช่วงน้ำขึ้นน้ำลงลดลงและพยายามกลับไปตอนน้ำขึ้นน้ำลงกำลังขึ้น คุณอาจจะถูกดักไว้ขณะที่น้ำจะลึกเกินกว่าที่ข้ามได้
(ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์ต้นฉบับ...แสงที่งดงามและการเคลื่อนไหวของน้ำทำให้ภาพดูยิ่งใหญ่)

4. แสง

มันง่ายที่จะลืมเรื่องไฟติดหัวหรือไฟฉายเมื่อคุณกำลังเดินตามชายหาดในช่วงแสงอาทิตย์ที่อบอุ่น คุณอาจจะอยู่ในสถานที่นั้นจนกระทั่งมืดและเมื่อคุณตัดสินใจที่จะกลับไป คุณจะรู้ว่ามันมืดมากและเส้นทางที่ไปมันเปลี่ยนเพราะกระแสน้ำขึ้นน้ำลงได้ขึ้นมา อย่าลืมที่จะนำไฟติดหัวหรือไฟฉายไปกับคุณเมื่อไรก็ตามที่ออกไปถ่ายภาพวิวทิวทัศน์ในทุกๆรูปแบบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการถ่ายภาพวิวทะเล ผมได้หลงทางในกลุ่มก้อนหินบนชายฝั่งในบางครั้งและมันน่ากลัวเล็กน้อย โชคดีที่ผมจะพกไฟติดหัวไว้ในกระเป๋ากล้องตลอด ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ดังนั้นมันช่วยผมให้ค้นพบทางกลับไปยังถนนหรือรถของผม

ข้อพิจารณาในการถ่ายภาพ

1. ความเร็วชัตเตอร์

ขึ้นอยู่กับภาพวิวทะเลที่คุณกำลังจะถ่าย คุณจะมีเพียงสองทางเลือก คุณสามารถหยุดนิ่งการเคลื่อนไหวของคลื่นหรือคุณสามารถให้การเคลื่อนไหวของน้ำดูเบลอ ถ้าคุณกำลังถ่ายภาพวิวทะเลที่มีก้อนหินเป็นฉากหน้ารวมอยู่ด้วยและมีน้ำวิ่งล้อมรอบก้อนหิน ดังนั้นคุณต้องการให้น้ำเบลอ นี้คือสิ่งที่จะทำให้น้ำดูนุ่มนวลและภาพจะดูเหมือนฝัน เพื่อทำให้สิ่งต่างๆช้าลงคุณสามารถใช้ตัวฟิลเตอร์ neutral density เพื่อให้กับเวลาการเปิดค่ารับแสงนานขึ้น นี้คือสิ่งที่มีผลทำให้น้ำดูนุ่มนวลราวกับเป็นไอหมอก ขึ้นอยู่กับวิสัยทัศน์ที่คุณต้องการถ่าย คุณต้องตัดสินใจว่าจะให้น้ำมีความนุ่มอย่างไร การหยุดนิ่งการเคลื่อนไหวของน้ำ คุณจะต้องถ่ายที่ความเร็ว 1/1000 วินาที หรือเร็วกว่า ผมพบว่าการหยุดนิ่งของน้ำที่เคลื่อนไหวไม่มีชีวิตชีวาเท่ากับความอ่อนนุ่ม  มันจะมีประโยชน์มากถ้าการหยุดนิ่งการเคลื่อนไหวถ้าคุณกำลังถ่ายภาพการเสิฟ หรือกีฬาทางน้ำอื่นๆ

2. รูรับแสง

เหมือนกับการถ่ายภาพวิวทิวทัศน์อื่นๆ คุณต้องการให้ทุกๆสิ่งจากฉากหน้าถึงฉากหลังอยู่ในโฟกัส หมายถึงว่าคุณต้องใช้ค่ารูรับแสงที่ f/8 หรือเล็กกว่า (ตัวเลขมากขึ้น) สิ่งนี้จะยอมให้คุณมีความเร็วชัตเตอร์ที่ช้าลง และทำให้น้ำนุ่มนวลในภาพของคุณ ให้แน่ใจว่า คุณได้โฟกัสจากกล้องไว้แล้วและจัดองค์ประกอบภาพ ดังนั้นให้คุณเปลี่ยนกล้องมาเป็นการโฟกัส manual การทำแบบนี้เมื่อแสงเริ่มมีการเปลี่ยนทิศทาง เลนส์ของคุณจะไม่เปลี่ยนหาจุดโฟกัสใหม่ตามไปด้วย
(ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์ต้นฉบับ...ค้นหาดูเงาสะท้อนในภาพวิวทะเลไว้ด้วย)

3. สีหรือขาวดำ

ภาพวิวทะเลจะทำงานได้ดีในภาพขาวดำ คุณสามารถถ่ายภาพมาเป็นสีและเปลี่ยนมันทีหลังในโปรแกรม Photoshop หรือ Lightroom ได้ โปรแกรมการปรับแต่งภาพทั้งสองอย่างจะมีเครื่องมือการปรับแต่งภาพขาวดำที่ดีเยี่ยม และคุณสามารถปรับแต่งได้มากมายกับภาพของคุณ ถ้าคุณถ่ายมาเป็นภาพขาวดำ คุณไม่สามารถปรับไปเป็นภาพสีได้  คุณต้องพยายามจินตนาการภาพขาวดำและรู้ว่ามันทำงานได้ดีกว่าในภาพสี ให้แน่ใจว่าคุณยังคงถ่ายภาพเป็นภาพสีอยู่

4. ขาตั้งกล้อง

คุณต้องการขาตั้งกล้องในการถ่ายภาพวิวทะเล คุณอาจจะต้องถ่ายภาพหลังดวงอาทิตย์ตกดินและไม่มีทางเป็นไปได้ที่คุณจะถือกล้องถ่ายด้วยมือเปล่าแล้วได้ภาพที่ดีเยี่ยม ความคมชัดเป็นกุญแจในการถ่ายภาพวิวทะเล บางส่วนของภาพจะเบลอ (น้ำ) แต่ส่วนอื่นๆ ของภาพควรจะชัด (ก้อนหินม เมฆ และอื่นๆ)  ดังนั้นให้มั่นใจว่าทุกๆสิ่งคมชัดโดยการใช้ขาตั้งกล้องและสายลั่นชัตเตอร์ถ้าเป็นไปได้ ให้ระวังถ้าคุณตั้งกล้องอยู่บนขาตั้งกล้องบนทรายที่ชายฝั่ง เมื่อน้ำทะเลขึ้นมามันจะทำให้ขาตั้งกล้องของคุณเคลื่อนหรืจมลงในทรายอาจะไม่ทำให้มั่นคงเพียงพอที่จะทำให้ขาตั้งกล้องตั้งคงที่ ตรวจสอบภาพถ่ายบ่อยๆว่าก้อนหิน และเมฆมีความคมชัด
(ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์ต้นฉบับ...ขาตั้งกล้องเป็นสิ่งจำเป็นในสภาวะที่มีแสงน้อย)
ตัวแบบอะไรก็ตาม...
ไม่มีความขาดแคลนภาพในการถ่ายภาพวิวทะเล บางสิ่งต่อไปนี้เป็นความคิดที่มองเห็นได้ในแต่ละที่ของชายหาด
•   ประภาคาร....มันสนุกมากในการถ่ายและถ้าเป็นไปได้ให้ถ่ายพวกมันในตอนช่วงเริ่มเย็น เมื่อไฟของประภาคารเริ่มเปิด
•   โขดหินต่างๆ....การเคลื่อนไหวของน้ำและหินบนชายหาดทำให้ภาพวิวทะเลดูเยี่ยมมาก
•   การสะท้อน...ถ้าน้ำขึ้นน้ำลงเคลื่อนออกไปจากชายหาด คุณสามารถเก็บภาพที่น่าอัศจรรย์กับการสะท้อนของท้องฟ้าที่ฉายลงมายังพื้นทรายของชายหาด
•   สีของแสง....ถ้าคุณตั้งค่ารับแสงที่เหมาะคุณสามารถมีรูปภาพฟ้าที่มีสีอุ่นๆ และน้ำสีฟ้าในภาพเดียวกัน นี้ทำให้ภาพดูสวยงามมาก
•   พายุ...นี้คือเล่ห์กลอย่างหนึ่ง แต่บางครั้งการถ่ายพายุที่รุ่นแรงมากเหนือทะเลสามารถสร้างภาพที่น่าอัศจรรย์ได้
ถ้าคุณอาศัยอยู่ใกล้กับทะเลหรือวางแผนจะไปเที่ยวทะเล ลองถ่ายภาพแบบนี้ดูด้วยตัวคุณเอง  ผลลัพท์ของมันสามารถสร้างความพึ่งพอใจและคุณจะประหลาดใจว่าทำไมมันง่ายอย่างนี้ที่จะได้ภาพที่ดี เมื่อคุณรู้แล้วว่าจะต้องทำอย่างไร สิ่งที่สำคัญคือให้แน่ใจว่าคุณปลอดภัยและระมัดระวังสิ่งที่อยู่ล้อมรอบตัวคุณตลอดเวลา อย่ากลัวที่จะออกไปข้างนอกแล้วลองถ่ายภาพแบบนี้ มันสนุกมากและมันมีค่ามากเช่นกัน
(ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์ต้นฉบับ...ฉากหน้าที่น่าสนใจจะทำให้ภาพนี้มีจุดที่ดึงดูด)

เราจะดึงข้อมูลภาพถ่ายกลับมาอย่างไรหลังจากที่ข้อมูลหายไปแล้ว
โพสโดย Joe Keeley แปลโดย Topstep07
เว็ปไซต์ต้นฉบับเพื่อดูภาพประกอบคำบรรยาย
http://digital-photography-school.com/how-to-recover-photos-after-a-data-loss/
สิ่งที่ยากสิ่งหนึ่งสามารถเกิดขึ้นกับคุณได้ในขณะที่คุณเป็นช่างภาพคือ ข้อมูลหาย แต่มันมีทางที่จะแก้ไขได้ คำแนะนำนี้จะชี้ให้เห็นว่าเราจะกู้ข้อมูลรูปภาพทั้งหมดกลับมาได้ง่ายและเร็วอย่างไร ไม่ว่าจะเป็นการเก็บภาพสัตว์เลี้ยงหรือภาพวิวทิวทัศน์ โอกาสของภาพทั้งหมดที่คุณได้ถ่ายเก็บไว้ก่อนหน้านี้และมันสำคัญกับคุณ ภาพถ่ายจะเก็บความทรงจำและในเวลาขณะนั้น การสูญหายของข้อมูลจะทำลายทุกอย่าง น่าเศร้า ภาพที่สูญหายไม่ใช่เรื่องธรรมดาอีกแล้ว ในความเป็นจริงมันเกิดขึ้นกับคุณในอดีตที่ผ่านมาหรือมันอาจจะเกิดขึ้นในอนาคตได้
ข้อมูลภาพหายสามารถเกิดขึ้นได้หลายกรณี หนึ่งในนั้นที่เกิดขึ้นบ่อยก็คือความผิดพลาดจากผู้ใช้งาน มันเป็นสิ่งง่ายๆเหมือนกับอุบัติเหตุที่ลบไฟล์ผิดหรือกดปุ่มผิด อย่างไรก็ดี เรามีเทคโนโลยีที่มหัศจรรย์ในการแก้ไขข้อผิดพลาดนี้ มีเรื่องราวมากมายที่คนไม่ได้โหลดภาพใน memory card จากกล้องของพวกเขาแล้วใส่ไว้ในเครื่องคอมพิวเตอร์ และพบว่าไฟล์ไม่สามารถเปิดหรือหายไป
ถ้าคุณค้นพบว่าคุณก็เป็นเหยื่อของข้อมูลหายดังนั้นหนึ่งในขั้นตอนสำคัญคือการหยุดใช้การ์ดนั้นทันทีและดึงมันออกจากกล้องของคุณ เพื่อให้แน่ใจว่าคุณไม่ได้มีการเขียนอะไรลงไปในมันอีก มันสำคัญมากว่าไม่มีข้อมูลอะไรถูกเขียนลงไปในการ์ด
เมื่อรูปภาพถูกลบข้อมูลในการ์ดยังไม่ได้ลบออกไปทันที มีข้อมูลอยู่สองแบบหลักใน SD การ์ด ข้อมูลเกี่ยวกับตัวไฟล์บนการ์ดและข้อมูลสำหรับไฟล์ตัวมันเอง เมื่อคุณสั่งลบไฟล์ มันเป็นเพียงข้อมูลเกี่ยวกับไฟล์ที่ถูกลบออก ตัวข้อมูลของไฟล์ยังคงอยู่ในการ์ดจนกระทั่งพื้นที่ว่างมีการร้องขอใช้ด้วยไฟล์อื่น รูปภาพใหม่ที่อยู่ในการ์ดสามารถกำหนดตำแหน่งที่ซึ่งภาพถูกลบออกไปก่อนหน้านี้ การลบออกอย่างถาวร
ตอนนี้เป็นเวลาที่จะพยายามและนำเอาข้อมูลกลับมา เอาการ์ด SD ใส่เข้าไปใน computer ของคุณ ขึ้นอยู่กับสภาพของการ์ด (เช่น ถ้ามันถูกทำให้เสื่อม หรือใช้จนมันไม่รู้จักไฟล์ system) ตัว system ของคุณมันจะออโต้ตรวจพบความผิดปกติ คุณอาจจะใช้ตัวซอฟท์แวร์ของผู้ผลิตการ์ดพยายามแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น อีกทางเลือกหนึ่งจะมีหน้าต่างที่ปรากฎขึ้นบนหน้าจอคอมฯ เพื่อให้คุณทำการ format การ์ด  อย่าทำสิ่งใด
การ format การ์ดเป็นสิ่งที่อันตรายที่สุดและจะทำให้โอกาสการกู้ข้อมูลได้สำเร็จเหลือน้อยลง มันเป็นหนทางสุดท้าย เครื่องคอมฯ ของคุณจะแนะนำอย่างดีในการ format การ์ด เหมือนมันพูดว่า “เฮ้ ผมไม่สามารถเห็นข้อมูล เรามาล้างทุกอย่างทิ้งแล้วเริ่มใหม่ดีไหม?” อย่างไรก็ตาม เพราะว่าตัวระบบปฎิบัติการในเครื่องคอมฯ ของคุณไม่สามารถพบข้อมูลมันไม่ได้หมายความว่ามันไม่ได้อยู่ที่นั้น มันหลบซ่อนอยู่ภายใต้พื้นผิวด้านหน้า
ขอให้ทำ.....หยุดการใช้การ์ดในชั่วขณะเมื่อคุณเริ่มรู้ว่ามันมีปัญหาจำไว้ว่าหายใจลึกๆ และใจเย็นๆ อยู่ในความสงบ
อย่าทำ....อย่าเปิดดูภาพในกล้องของคุณ ให้เก็บมาหนึ่งภาพ หรือ format การ์ดเลย
ในขั้นถัดไป คือการดาว์นโหลดโปรแกรมที่ช่วยกู้ข้อมูลของคุณคืนมา สำหรับเป้าประสงค์ของการสอนนี้ เราจะใช้ตัว R-Undelete มีโปรแกรมอื่นๆมากมาย แต่โปรแกรมนี้ฟรีสำหรับผู้ใช้ตามบ้านและมันทำงานได้ดีมาก ข้อจำกัดเดียวคือมันทำงานกับรูปแบบของไฟล์ที่เป็นแบบ FAT ใน SD การ์ดเท่านั้น  โชคดีที่การ์ด SD ที่ใช้ในกล้องเป็นรูปแบบ FAT แต่ก็มีบางตัวโปรแกรมระดับมืออาชีพในการกู้ไฟล์จะเก็บตังค์ในการกู้ข้อมูลของคุณ แต่ด้วยความสัตย์จริง ในสถานการณ์แบบนี้ใช้บางสิ่งเหมือนกับ R-Undelete จะทำงานแบบเดียวกันแต่ไม่เสียตังค์
ขั้นตอนที่หนึ่ง
หน้าจอแรกมันจะแสดงให้เห็นถึงรายการของ drive ที่อยู่บนเครื่องคอมฯ ของคุณ สิ่งที่คุณต้องทำคือการ check box ไปที่ตัวการ์ด SD ที่มันมองเห็นอยู่แล้วกดปุ่ม Next (ดูภาพตัวอย่างหน้าต่างโปรแกรมในเว็ปไซต์ต้นฉบับ) คุณสามารถมองเห็น ตัวอย่างในภาพข้างบนในตัวไดรฟ์ภายใน DVD ไดร์ฟ และ SD การ์ด ตัวการ์ด SD จะถึงเรียกชื่อเป็น “Generic Storage Device” แต่คุณอาจจะมีชื่อที่แตกต่างมากมาย เพื่อที่จะอ้างถึงสิ่งนี้หรือขนาดตรงกับการ์ดของคุณจะมีอยู่หนึ่งในรายการนั้น (1.87 GB ในตัวอย่างที่เห็น)
ขั้นตอนที่สอง
ขั้นตอนนี้เป็นขั้นตอนที่ง่าย โปรแกรมจะออโต้เลือกรายละเอียดการสแกนสำหรับไฟล์ที่สูญหายซึ่งเป็นสิ่งที่คุณต้องการ คุณสามารถบอกให้ตัวโปรแกรมค้นหาเฉพาะเจาะจงชนิดของไฟล์ (เช่น วีดีโอ หรือ รูปภาพ) โดยคลิ๊กไปที่ “Known File Types….” แต่ถ้าให้ดีก็ปล่อยมันไว้อย่างนั้นกับค่าที่มันให้มาเพื่อจะได้สแกนทุกสิ่งทุกอย่าง (ดูภาพตัวอย่างหน้าต่างโปรแกรมในเว็ปไซต์ต้นฉบับ)
ข้อมูลการสแกนจะถูกจัดเก็บเป็นเอกสารโดยค่าเริ่มต้น แต่มันก็ยอมให้คุณเปลี่ยนที่เก็บไฟล์ไปไว้ที่อื่นตามที่คุณต้องการโดยการกดเลือกในช่องข้างๆ จำไว้ว่าคุณต้องไม่ save อะไรลงในการ์ดที่คุณกำลังกู้ข้อมูลคืนมา มันง่ายมากๆ ถ้าเก็บมันไว้ในไดร์ฟภายในของเครื่องคอมฯคุณเอง  เมื่อคุณพร้อมแล้วก็กดปุ่ม ‘Next’ และการสแกนก็จะเริ่มขึ้น


ขั้นตอนที่สาม
การสแกนจะเริ่มขึ้น หน้าจออาจจะดูน่ากลัวในตอนแรกๆ แต่ไม่ต้องกังวลอะไร มันเป็นเพียงการแสดงให้เห็นรูปแบบการสแกนข้อมูลอยู่ เพียงแค่คอยการสแกนจนเสร็จ (มันจะเร็วแต่มันก็ขึ้นอยู่กับขนาดความจุของการ์ด) และคลิ๊ก ‘Next’ เมื่อมีตัวเลือกปรากฎขึ้นมา (ดูภาพตัวอย่างหน้าต่างโปรแกรมในเว็ปไซต์ต้นฉบับ)
ขั้นตอนที่สี่
คุณจะเห็นรายการของข้อมูลทั้งหมดซึ่งโปรแกรมได้ตรวจพบบนการ์ด ทางด้านซ้ายคือตัวโฟลเดอร์ซึ่งจะแสดงที่เก็บข้อมูลทางด้านขวาเมื่อคุณคลิ๊กเลือกมัน (ดูภาพตัวอย่างหน้าต่างโปรแกรมในเว็ปไซต์ต้นฉบับ)
สิ่งที่ดีเยี่ยมคือคุณสามารถเรียงลำดับผลลัพท์ที่ได้โดยการกรองข้อมูล เช่น รูปบบของนามสกุลไฟล์ เวลาที่ข้อมูลได้ถูกสร้างขึ้นมา หรือเมื่อข้อมูลมันได้ถูกเรียกใช้งาน ถ้าคุณพยายามมจะระบุไฟล์ที่ชัดเจน มันจะมีตัวเครื่องมือค้นหาแบบก้าวหน้าซึ่งคุณสามารถใส่ค่าการค้นหา เช่นขนาดของไฟล์ หรือไฟล์ที่ได้มีการแก้ไขครั้งหลังสุดเป็นต้น
อาการหนึ่งของข้อมูลหายคือชื่อไฟล์ต้นฉบับจะหาย ดังนั้นไม่ต้องกังวลถ้าคุณจำชื่อไฟล์เหล่านั้นไม่ได้ ถ้าคุณไม่แน่ใจที่ซึ่งข้อมูลที่คุณต้องการค้นหา ให้ทำการค้นหาและกู้ทุกๆสิ่งซึ่งโปรแกรมได้ตรวจพบ คุณสามารถกู้ข้อมูลได้มากหรือน้อยเท่ากับที่คุณต้องการโดยไม่มีเงื่อนไข เมื่อคุณได้ข้อมูลที่ต้องการในการตรวจพบแล้วก็ให้เลือกคลิ๊ก ‘Next’
ขั้นตอนที่ห้า
ใกล้แล้ว สิ่งแรกเลือกโฟลเดอร์ที่ซึ่งคุณต้องการให้ไฟล์ที่กู้คืนมาทั้งหมดไปเก็บไว้ โปรแกรมจะเตือนคุณว่าอย่าเลือกที่ซึ่งคุณจะเก็บไฟล์ที่กู้มาไว้บนตัวการ์ด SD  แต่แน่นอนละ...คุณรู้แล้วละตอนนี้
มีทางเลือกระดับก้าวหน้าอีกมากมาย ตัวอย่างข้างบนคือการถามโปรแกรมให้พยายามและกู้คืนในโฟลเดอร์ต้นฉบับ ให้จำไว้ในใจว่า มันเป็นไปไม่ได้ การเลือกเอาไฟล์ทั้งหมดที่ต้องการในขั้นตอนที่สี่ นี้คือเพียงทางเลือกเดียวที่คุณต้องการเลือก
คุณพร้อมที่จะเอาภาพกลับคืนมาหรือยัง? คลิ๊ก ‘Recover’ และโปรแกรมจะเริ่มทำงานอย่างน่าอัศจรรย์ เวลาที่ใช้ในการกู้คืนก็จะขึ้นอยู่กับข้อมูลที่คุณมีอยู่เท่าไรในการร้องขอให้ทำการกู้คืน แต่ขั้นตอนการดำเนินการมันรวดเร็ว......สำเร็จแล้ว...
R-Undelete ได้ทำการกู้ข้อมูลภาพทุกภาพสำเร็จแล้วตามที่ผมร้องขอและหวังว่ามันจะทำงานแบบเดียวกันสำหรับคุณด้วย

ลองและขอให้อยู่ในความสงบจนกระทั่งจบกระบวนการ เข้าใจด้วยว่าการพูดมันดูง่ายกว่าการทำ แต่การกู้ข้อมูลคือสิ่งที่เป็นไปได้ และถ้าคุณทำตามคำแนะนำข้างต้นที่ให้ไว้มันควรจะประสบผลสำเร็จ คุณควรจะระวังว่าการสำรองข้อมูลสำคัญแค่ไหน แต่ไม่ใช่แค่การฝึกฝนเท่านั้น ถ้าเป็นไปได้ให้แน่ใจว่าภาพถ่ายของคุณได้ทำการสำรองไว้ในสถานที่อื่นไม่ว่าจะโอนไปเก็บไว้ในเครื่องคอมฯในแต่ละวัน หรือส่งพวกมันไปไว้บน cloud เช่น Dropbox หรือ OneDrive ซึ่งทำให้มีสำเนาของภาพถ่ายหลายชุดจะทำให้คุณมีปัญหาน้อยถ้าข้อมูลของคุณเกิดสูญหายขึ้น ขอให้โชคดีและสนุกกับการกู้ข้อมูลครับ

 จะหลีกเลี่ยงและลดน้อยส์ในภาพอย่างไร

โพสโดย Barry J Brady แปลโดย Topstep07

เว็ปไซต์ต้นฉบับเพื่อดูภาพประกอบคำบรรยาย
http://digital-photography-school.com/how-to-avoid-and-red…/

การลดน้อยส์ในภาพของคุณสามารถสร้างความแตกต่างที่ยิ่งใหญ่ของคุณภาพ ภาพถ่าย
เราได้เห็นภาพของเราซึ่งการที่มีผิวที่ไม่เรียบทำให้ภาพของเราดูไม่น่าดึงดูด ในสมัยของยุคฟิลม์ น้อยส์ เราเรียกมันเป็น เกรน และมันดูดีกว่า (คำว่า เกรน ดูเป็นคำพูดที่ดี) แต่ในยุคของดิจิตอล น้อยส์ เทียบได้กับภาพที่ดีสามารถทำให้ดูแย่ได้ คำถามแรกที่เราต้องการคำตอบคือ....
น้อยส์คืออะไร?
พูดกันตรงๆ น้อยส์คือสิ่งที่เบี่ยงเบนของตัวพิกเซล หมายความว่า พิกเซลไม่สามารถระบุสี หรือค่าแสงของภาพได้อย่างถูกต้อง คำถามถัดไปคือ...
น้อยส์เกิดขึ้นเมื่อไร?
น้อยส์จะเกิดขึ้นในภาพของคุณเมื่อคุณถ่ายภาพที่มีการเปิดค่ารับแสงนานๆ หรือถ่ายด้วยค่า ISO สูงๆ นั้นหมายความว่าคุณไม่ควรถ่ายภาพอะไรที่ใช้ค่า ISO ที่สูงเกินกว่า 100 หรือถ่ายแบบเปิดค่ารับแสงนานๆ งั้นหรือ? เปล่าเลย...มันมีบางเวลาที่คุณต้องการมัน หรือต้องการที่จะถ่ายภาพในสภาพแบบนั้น ช่างภาพวิวทิวทัศน์จะถ่ายในสภาพแสงน้อยตลอดเวลา สิ่งที่สำคัญที่ควรรู้คือ จะหลีกเลี่ยงอย่างไรไม่ให้มีน้อยส์มากเกินไปในภาพและเราจะรับมืออย่างไรกับการปรับแต่งภาพภายหลัง
ลองมาเริ่มกับ เราจะทำอย่างไรให้ได้น้อยส์ที่น้อยที่สุดในภาพถ่ายของเราเป็นลำดับแรก.....

1. การลดน้อยส์ในกล้อง

การถ่ายโดยใช้ค่า ISO ที่ต่ำที่สุด

ถ้ากล้องของคุณมีอายุสามปี หรือใหม่กว่า ระบบ ISO จะดีมาก คุณไม่ควรจะเห็นน้อยส์เยอะบนภาพถ่ายของคุณ แม้ว่าจะปรับค่า ISO ไปถึง 1000 อย่างไรก็ตามมันยังคงมีน้อยส์อยู่ดีเมื่อคุณปรับค่า ISO มากขึ้น เพื่อให้คุณสามารถตั้งค่ารับแสงได้ การถ่ายด้วยค่า ISO ที่ต่ำหมายความว่าคุณจะได้น้อยส์ที่น้อยในภาพถ่ายของคุณ การตั้งค่า ISO ที่สูงเป็นการบอกให้เซนเซอร์ของกล้องคุณจับรวมกลุ่มของพิกเซลไว้ด้วยกันเพื่อให้ได้การรับแสงที่มากขึ้น การรวมกลุ่มเหล่านี้จะมีผลที่ทำให้ภาพของคุณดูเป็นเม็ดหยาบๆ และน่ารำคาญ
ดังนั้น เราจะหลีกเลี่ยงการถ่ายภาพที่มีค่า ISO สูงอย่างไร? ถ้าเป็นไปได้ ให้คุณเปิดค่ารูรับแสงให้กว้างที่สุด เช่น ค่า f/2.8 ถ้าคุณถ่ายในสภาพแสงน้อย ใช้ขาตั้งกล้องถ้าเป็นไปได้ หรือคุณควรใช้แฟลช ถ้าไม่ใช่ทางเลือกเหล่านี้ที่ทำให้ค่ารับแสงที่ถูกต้อง ดังนั้นคุณก็ต้องเพิ่มค่า ISO ให้สูงขึ้น ลองทดสอบถ่ายดูก่อนเพื่อดูว่าระดับค่า ISO ไหนในกล้องของคุณที่เริ่มจะทำให้ภาพของคุณมีคุณภาพที่แย่ลง ในหลายๆปีผมถ่ายด้วยกล้อง Nikon D80 และผมรู้ว่าเมื่อตั้งค่า ISO ที่เกิน 500 มันยากที่จะใช้มัน เพราะว่าน้อยส์กลายเป็นสิ่งที่ยากในการเอามันออกไปจากภาพ แม้ว่าจะใช้ซอฟท์แวร์จากค่ายไหนก็ตาม และถ้าเอามันออกไปได้ภาพจะดูเหมือนภาพวาดสีน้ำซึ่งเกิดจากผลการปรับค่าน้อยส์ที่มากเกินไป ดังนั้นผมจะต้องรู้ว่าข้อจำกัดของกล้องผมและใช้ภายในข้อจำกัดนั้น

ถ่ายภาพในรูปแบบของ RAW

ผมรู้คุณจะรู้สึกหวั่นๆโดยการถ่ายภาพแบบ RAW แต่คุณก็ไม่ต้องการแบบนั้น RAW เป็นทางที่ดีที่สุดสำหรับภาพถ่าย ให้แน่ใจว่าได้ใช้มัน คุณไม่จำเป็นต้องถ่ายภาพ RAW ตลอดเวลา แต่เมื่อคุณสังเกตว่าแสงเริ่มจะน้อยและดูมืดๆ ให้เปลี่ยนมาถ่ายเป็น RAW เหตุผลคือ ภาพ JPEG มันจะถูกบีบอัด มันหมายถึงว่ามันมีน้อยส์บางแล้ว และมันคือสิ่งที่เรียกว่า JPEG artefact ในภาพ ถ้าคุณกำลังใช้ค่า ISO ที่สูงกับไฟล์ JPEG น้อยส์จะยิ่งแย่ลงไปอีก ดังนั้นในการปรับแต่งภาพ ไฟล์ RAW จะมีความยืดหยุ่นในการเอาน้อยส์ออกไป และเพิ่มค่าการรับแสงมากกว่าไฟล์ JPEG
(ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์ต้นฉบับ....โปรแกรม Adobe Photoshop Camera RAW เป็นเครื่องมือที่ทรงพลังในการลดค่าน้อยส์)

ตรวจสอบค่ารับแสง

เมื่อกล้องดิจิตอลได้เข้ามาสู่ตลาดตอนแรกๆ พวกมันมีการปรับค่าไฮทไลท์ที่แย่ ช่างภาพหลายคน (รวมถึงผมด้วย) จะพยายามถ่ายภาพให้ underexpose เพื่อที่จะเก็บค่ารายละเอียดของไฮทไลท์เอาไว้ มันหมายถึงว่าส่วนที่เป็นเงาจะดำมืดและคุณจะดึงมันขึ้นมาด้วย Photoshop น้อยส์ก็จะปรากฎขึ้นชัดเจน นี้คือสิ่งที่เกิดขึ้นในเวลานี้ และในยุคใหม่ๆ ของกล้องดิจิตอลจะรับมือในเรื่องของไฮทไลท์และเงาได้ดีกว่า ผลก็คือว่า คุณสามารถได้ค่ารับแสงที่ถูกต้องปราศจากความกลัวที่จะมีน้อยส์ในส่วนที่เป็นเงา หรือปัญหาในส่วนไฮทไลท์ ความจริงแล้วคุณสามารถปรับ overexpose ได้นิดหนึ่งเพื่อจะให้ส่วนที่เป็นเงาสว่างกว่าปกติและและคุณจะดึงค่าไฮทไลท์ลงได้ใน Photoshop ผมก็กำลังทำสิ่งเหล่านี้ในปัจจุบันและมันน่าทึงมากว่ารายละเอียดมากมายที่ตัวเซนเซอร์ใหม่ๆสามารถจับได้ในส่วนของไฮทไลท์ ระวังอย่าปรับ over มากเกินไป สังเกตว่าคุณต้องไม่ตัดไฮทไลท์ที่เป็นรายละเอียดที่ทำให้เสียในส่วนที่ดีไป

ให้ระวังเมื่อทำการถ่ายภาพที่เปิดค่ารับแสงนานๆ

การเปิดค่ารับแสงที่นานสร้างภาพที่ดูมีชีวิตชีวาได้ แต่ถ้ามันเปิดนานเกินไป ตัวเซนเซอร์ของกล้องสามารถสร้างความร้อนและพิกเซลจะแสดงค่าสีที่ไม่ถูกต้องและการรับแสง คุณสามารถเปิดค่ารับแสงนานๆ ได้ แต่ให้ระวังเรื่องการรับมือของกล้องที่ต้องเปิดค่ารับแสงนานด้วย ภาพจะมีเม็ดหยายๆ เยอะไหม? ทดสอบมันดูและดูว่ากล้องของคุณเริ่มที่จะต่อต้าน ให้แน่ใจว่าคุณไม่ถ่ายภาพเปิดค่ารับแสงที่นานกว่าที่กล้องของคุณจะทำงานได้ สิ่งที่เป็นกุญแจสำคัญคือคุณต้องรู้ข้อจำกัดของอุปกรณ์และการถ่ายที่อยู่ภายใต้ข้อจำกัด นี้คือสิ่งที่จะมั่นใจว่าได้ภาพที่ดีและง่ายต่อการปรับแต่งแก้ไข
(ดูภาพในเว็ปไซต์ต้นฉบับ.....การถ่ายภาพแบบเปิดค่ารับแสงนาน สามารถเน้นน้อยส์ในภาพได้)

ใช้ค่าการลดน้อยส์ในกล้อง

ในกล้องส่วนใหญ่จะมีฟังก์ชั่นที่เรียกว่า High ISO Noise Reduction หรือ Long Exposure Noise Reduction มันเป็นความคิดที่ดีในการเปิดใช้งานพวกมันถ้าคุณต้องถ่ายภาพที่ใช้ค่า ISO สูงๆ หรือเปิดค่ารับแสงนานๆ เหตุผลของมันคือ เมื่อภาพถูกถ่ายไปแล้ว กล้องจะทำการวิเคราะห์และมองหาพิกเซลที่มีค่าไม่ถูกต้อง มันจะทำการแก้ไขพิกเซลที่ไม่ถูกต้องเหล่านั้น มันใช้เวลาบ้าง ขึ้นอยู่กับค่าของเวลาการเปิดรับแสงตอนถ่าย ดังนั้นถ้าคุณถ่ายภาพที่ยาวเท่ากับ 30 วินาที กล้องจะใช้เวลาการวิเคราะห์และแก้ไขเท่ากับ 30 วินาทีเช่นกัน สิ่งนี้จะกลายเป็นสิ่งที่ไม่น่ามีประสิทธิภาพในการนำมาใช้งานถ้าคุณถ่ายมันที่ 10 นาที แต่มันก็แย่เหมือนกันถ้าถ่ายในช่วงเวลาการเปิดรับแสงที่สั้นกว่า ถ้าคุณมีเวลาลองถ่ายมันในการเปิดรับแสงที่นานโดยที่มันสามารถพัฒนาคุณภาพของภาพถ่ายได้
(ดูภาพตัวอย่างในเว็ปไซต์ต้นฉบับ.....ภาพถ่ายที่ใช้การลดค่าน้อยส์ในกล้องสำหรับการเปิดค่ารับแสงนที่ยาวและสภาพแสงที่น้อย)

2. การแก้ไขค่าน้อยส์ในโปรแกรม Lightroom หรือ Photoshop

เมื่อคุณได้ถ่ายภาพมาแล้ว คุณต้องที่จะเปิดภาพเหล่านั้นในโปรแกรม Lightroom หรือ Photoshop เพื่อจะดูภาพว่าเป็นอย่างไร มันเป็นความคิดที่ดีในการขยายภาพของคุณที่ 100% เพื่อดูรายละเอียดของน้อยส์ในภาพ เมื่อคุณเริ่มปรับแต่งให้แน่ใจว่าคุณขยายภาพมาดูที่ 100% (อัตราส่วน 1:1 ในโปรแกรม Lightroom) แต่ให้ลดการขยายภาพให้เห็นภาพเต็มเพื่อให้แน่ใจว่า ภาพรวมทั้งหมดดูดีแล้ว

ขบวนการขั้นตอนในการลดน้อยส์ในโปรแกรม Lightroom และ Photoshop Camera RAW

การควบคุมในโปรแกรม Lightroom และ Photoshop Camera Raw จะเหมือนกัน ข้างล่างนี้คือภาพรวมการปรับแต่งค่าและการใช้มันอย่างไร ในโปรแกรม Lightroom คุณจะพบเครื่องมือการปรับค่าน้อยส์ในโมดุลของ Develop และในส่วนหัวเรื่องของ Camera RAW คุณจะพบแท็ปที่สามทางด้านขวามือของจอ มันคือรายละเอียดของแท็ป
(ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์ต้นฉบับ...ตัวสไลด์ที่ควรจะทำการปรับ)
ตัวสไลด์การลดค่าน้อยส์ใน Photoshop Camera Raw เหมือนกันกับใน Lightroom

ค่า Luminance (ระดับความเข้มของแสงสว่าง)

การลดค่าน้อยส์ของ luminance ซึ่งค่าน้อยส์เกิดมาจากแสงที่มี pixel over หรือ under ซึ่งมันสามารถพบได้บ่อยๆเมื่อเปิดค่ารับแสงนานๆ

ค่า Luminance Detail (รายละเอียดของระดับความเข้มของแสงสว่าง)

การควบคุมค่าเริ่มต้นของ luminance noise สิ่งนี้ดีสำหรับภาพที่มีน้อยส์มาก ค่าที่สูงในการปรับจะคงรายละเอียดไว้มากกว่าแต่สามารถผลิตน้อยส์เยอะกว่าด้วย ค่าที่ต่ำลงจะให้ความสะอาดของภาพแต่มันจะทำให้รายละเอียดบางอย่างหายไปด้วยเช่นกัน

ค่า Luminance Contrast (ความเปรียบต่างของค่าความเข้มของแสงสว่าง)

การควบคุมความเปรียบต่างของค่าความเข้มของแสง มีประโยชน์กับภาพที่มีน้อยส์ ค่าที่สูงในการปรับจะคงความเปรียบต่าง แต่มันสามารถผลิตรอยจุดด่างหรือแต้ม ค่าที่ต่ำในการปรับจะให้ความราบเรียบแต่จะมีความเปรียบต่างน้อย

สี

ลดค่าน้อยส์ที่เป็นสี สิ่งนี้บ่อยครั้งที่สังเกตได้ในภาพที่มีเงาในภาพ ซึ่งเกิดจากถ่ายแบบ underexposed

รายละเอียดของสี

การควบคุมรายละเอียดของน้อยส์ที่เป็นสี ค่าที่สูงในการปรับจะป้องกันความบางในรายละเอียดของขอบสี แต่สามารถสร้างสีที่เป็นแต้มจุดได้ ค่าที่ต่ำในการปรับจะนำเอาจุดแต้มสีออกไปแต่สามารถทำให้สีซึมออกมา

ความราบเรียบของสี

ตัวสไลด์ในการควบคุมความราบเรียบของสีในภาพ สิ่งนี้จะมีประโยชน์ถ้าคุณยังคงมีสีที่ไม่ปกติในภาพหลังจากที่คุณได้ทำการปรับจากตัวเลือกด้านบนมาแล้ว ใช้สิ่งนี้เป็นตัวจบในการลดค่าน้อยส์ในงานของคุณ

บทสรุป

ไม่มีมาตราฐานในการปรับแต่งที่จะทำงานกับทุกๆ ภาพถ่าย คุณจะต้องเลื่อนสไลด์แต่ละการปรับแต่งจนกระทั่งคุณพบผลลัพท์ที่คุณพอใจและดูว่ามันเปลี่ยนแปลงที่มีปฎิกิริยาต่อกันอย่างไร ผมจะเลื่อนสไลด์ค่า Luminance และ Color ไปประมาณที่ 50 และใช้เป็นจุดเริ่มต้นในการปรับแต่ง ผมจะเลื่อนแต่ละตัวเลือกขึ้นและลงอย่างระมัดระวังเพื่อดูสิ่งที่มีผลกระทบกับรูปภาพ ครั้นเมื่อผมพอใจกับการปรับแต่งแล้ว ผมก็จะไปปรับแต่งในตัวอื่นต่อไปจนจบกระบวนการ ผมทำแบบนี้ในขณะที่ผมก็ซูมภาพเข้ามาดูที่ 100% และหลังการปรับแต่งแต่ละตัว ผมจะซูมออกไปเพื่อดูภาพรวมถึงผลที่ได้ในภาพ ฟังดูแล้วน่าเบื่อหน่าย แต่ถ้ามันเสร็จตามขั้นตอนคุณจะสามารถกำจัดพวกน้อยส์กับภาพอื่นๆ ได้ง่ายๆ การฝึกฝนคือสิ่งสำคัญลองทำกับภาพต่างๆ ที่คุณสามารถทำได้และในไม่ช้าคุณจะสามารถคาดการณ์กับสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับการเปลี่ยนแปลงได้เลย

 ใช้ LAB Color ใน Photoshop อย่างไรที่จะเพิ่มเข้าไปในภาพของคุณ

โพสโดย Jim Hamel แปลโดย Topstep07

เว็ปไซต์ต้นฉบับเพื่อดูภาพประกอบคำบรรยาย
http://digital-photography-school.com/how-to-use-lab-color…/

คุณเคยปรารถนาที่จะแผ่กระจายจานสีในภาพของคุณไหม? หรือคุณสามารถแยกสีต่างๆที่ดูแบนหรือใกล้เคียงกันได้?
สำหรับ Photoshop คุณสามารถทำได้ โดยการเปลี่ยนภาพของคุณกับบางสิ่งที่เรียกว่า LAB color space และการปรับสีจากที่นั้น ฟังดูแล้วซับซ้อนยุ่งยาก แต่จริงๆ แล้วมันธรรมดามาก ถ้าคุณเคยปรับภาพด้วย Levels หรือ Curves คุณได้รู้ทุกสิ่งที่คุณต้องการรู้เพื่อให้สิ่งนี้สำเร็จได้
(ดูภาพประกอบคำบรรยายในเว็ปไซต์ต้นฉบับ....ภาพด้านซ้านคือภาพ RAW ไฟล์ที่ไม่ได้ทำการปรับแต่ง ส่วนภาพด้านขวาที่เหมือนกันแต่ได้รับการปรับค่า curves ใน LAB color space
ในบทความนี้ คุณจะเรียนรู้สองสิ่ง หนึ่ง คุณจะเรียนห้าขั้นตอนง่ายๆเพื่อแยกสีโดยใช้ LAB color คุณสามารถทำตามขั้นตอนโดยไม่จำเป็นต้องเข้าใจว่ามันทำงานอย่างไรและมันจะทำงานอย่างดีสำหรับคุณ สอง หลังจากทำตามขั้นตอนแล้ว คุณจะเห็นว่ามันทำงานอย่างไร ในทางนั้น ถ้าคุณต้องการนำไปใช้กับภาพของคุณในแบบของคุณมันจะช่วยคุณได้

การเคลื่อนที่ของ LAB Color

เราลองมาเข้าสู่ขั้นตอนของ “การเคลื่อนที่” มีอยู่ห้าขั้นตอนในกระบวนการนี้ แต่ละขั้นตอนมันง่ายและสามารถทำเสร็จได้เพียง 30 วินาที หรือน้อยกว่านั้น
1. เปลี่ยนเป็น LAB Colorspace
ขั้นแรก คุณต้องเปลี่ยนภาพของคุณไปเป็น LAB color space ในการทำคือให้คลิ๊ก “Edit” บนแทบเมนูด้านบน และเลือก “Convert to Profile” เมื่อทำเสร็จแล้วจะมีหน้าต่างปรากฎขึ้นมา จากตัวเลือก drop-down ให้เลือก LAB color เป็นอันเสร็จขั้นตอน (ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์ต้นฉบับ)
เวลานี้ ภาพของคุณยังดูเหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยน การเปลี่ยนคือวิธีการอ่านสีของ Photoshop ในรูปของคุณ (มีเพิ่มเติมเรื่องนี้อีก)
2. สร้าง Curves Adjustment Layer
ขั้นถัดไป คุณจะต้องสร้าง curves adjustment layer มีหลายทางที่จะทำสิ่งนี้แต่ถ้าคุณไม่มีวิธีของคุณเอง ให้คลิ๊กไปที่ “Layer” ในแทบเมนูด้านบน แล้วเลือก “New Adjustment Layer” และเลือก “Curves” และคลิ๊ก OK ในหน้าต่างที่ปรากฎขึ้นมา (ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์ต้นฉบับ)
3. ลากจุด Endpoints ของ A Channel
ทุกๆสิ่งต้องมีการทำในเบื้องต้นก่อนที่คุณจะถึงจุดนี้ และคุณยังไม่ได้มีการเปลี่ยนภาพของคุณ คุณต้องเปลี่ยนเป็น LAB color space และสร้าง adjustment layer ก่อน และจากนี้จะเริ่มสนุกกันแล้ว
คุณจะเห็นเมนูใกล้บนสุดของ adjustment layer และในตัวเลือกปัจจุบันจะเป็น “Lightness” ให้คลิ๊กไปที่มันและคุณจะเห็นตัวเลือก สามตัว The Lightness (หรือ L), A channel, และ B channel ให้เลือก A channel
คุณจะสังเกตเห็นทันทีว่าภาพฮิสโตแกรมได้เปลี่ยนไป โดยส่วนใหญ่กราฟมันจะเป็นยอดแหลมอยู่ตรงกลาง อย่าไปกังวล นั้นคือสิ่งที่ค่าฮิสโตแกรมส่วนใหญ่จะเป็นใน LAB color
สิ่งที่คุณต้องทำคือ การจับไปที่จุดด้านซ้าย (สีดำ) และลากมันไปตรงกลางของฮิสโตแกรมเพียงเล็กน้อย ไม่มีค่าแน่นอนในการเลื่อนมัน แต่ถ้าคุณกำลังมองหาค่าแนะนำมัน คือการเลื่อนไปที่ตัวเลขมันขึ้น -90 ภาพของคุณจะเปลี่ยนเป็นสีเขียวที่ดูน่าเกลียดแต่ไม่ต้องกังวลไป เวลานี้ให้คุณไปที่จุดด้านขวาสุด (สีขาว)และลากมันไปทางด้านซ้าย ในความเป็นจริงแล้ว การลากมาทางด้านซ้ายมันก็เหมือนกับการลากจุดด้านซ้ายมาทางขวานั่นแหละ คุณสามารถใส่ตัวเลขด้านล่างลงไปเลยเพื่อให้การเคลื่อนที่ของแต่ละข้างมีค่าเท่ากัน (ดูภาพตัวอย่างในเว็ปไซต์ต้นฉบับ เพื่อประกอบคำบรรยาย)
สิ่งนั้นมันช่วยแก้ปัญหาเรื่องสีเขียว แต่อย่ากังวลมากไปเกี่ยวกับภาพที่ดูว่ามันดีแล้วตอนนี้ ให้เราไปในส่วนที่สองของ LAB
4. ลากจุด Endpoints ของ B Channel
อะไรที่คุณต้องทำในขั้นตอนนี้คือ การทำแบบเดียวกับที่คุณทำมาแล้วด้านบน แต่เวลานี้ให้คุณไปปรับที่ B channel แทน ดังนั้นให้คุณกลับไปที่เมนูซึ่งอ่านค่าเป็น “A” channel อยู่ ให้คลิ๊กและเลือกเป็น “B” channel
เหมือนกับที่ทำไปแล้วในขั้นตอนด้านบน เพียงแต่คุณลากจุดไปตรงกลางของฮิสโตแกรม ให้จับจุดด้านซ้าย (สีดำ) แล้วลากไปตรงกลางเพียงเล็กน้อย ภาพของคุณจะเปลี่ยนไปทางสีฟ้าแต่ไม่ต้องกังวลมัน ให้จับจุดด้านขวาและลากมาทางด้านซ้ายให้ได้ค่าเหมือนกับที่ลากจากด้านซ้ายมาทางขวามือ อีกครั้งหนึ่ง ให้ใส่ค่าตัวเลย 90 ซึ่งเป็นค่าประมาณที่คุณต้องการเลยก็ได้
5. ตรวจสอบค่าที่คุณปรับด้วยมือ
เวลานี้คุณจะเห็น “ก่อน” และ “หลัง” ของภาพที่คุณปรับ นี้คือสิ่งที่มีประโยชน์ของการทำงานเป็น layers (ดูภาพประกอบคำบรรยายในเว็ปไซต์ต้นฉบับ...ทางด้านขวามือบนจอภาพที่ layer ของคุณปรากฎอยู่ คุณจะเห็นลูกตาเล็กๆที่อยู่ด้านซ้ายของแต่ละ layer สำหรับ curves adjustment layer ที่คุณสร้างขึ้นมา ให้คลิ๊กไปที่ลูกตานั้น เมื่อลูกตานั้นหายไป คุณจะเป็นภาพก่อนที่ทำการปรับแต่ง และเมื่อคลิ๊กที่ลูกตาอีกครั้งคุณก็จะเห็นภาพที่ได้มีการเปลี่ยนแปลง...ภาพด้านซ้ายคือ ลูกตาเปิดอยู่ ดังนั้นการปรับเปลี่ยนของภาพจะแสดงให้เห็นอยู่ ภาพด้านขวา ลูกตาได้ถูกเลือก ดังนั้นภาพที่ไม่มีการปรับแต่งจะแสดงขึ้นมาแทน)
คุณเห็นไหมว่า ระดับของสีได้เพิ่มขึ้นอย่างไร? สีที่ปรากฎจะมีความเข้มและเจิดจ้า ถ้าคุณไม่สังเกตเห็นผลที่ได้มากนัก ลองเลื่อนจุด endpoints ของ A และ B channels ไปอีกเล็กน้อย (ลองปรับไปที่ 80 ถ้าคุณใช้ค่าตัวเลขในการใส่เข้าไป) ในอีกทางหนึ่ง ถ้าสีมันดูจัดจ้านไปสำหรับคุณ ก็ให้ทำการเลื่อนออกไปเล็กน้อย (ค่าประมาณ 110 ในแต่ละข้าง) หรือคุณสามารถลดผลที่ได้โดยการลดค่า Opacity ของตัว curves adjustment layer (ดูภาพตัวอย่างประกอบคำบรรยาย)
เสร็จแล้ว....เวลานี้คุณรู้เกี่ยวกับการเคลื่อนที่ของ LAB color แล้ว เดินหน้ากันต่อไปละเปลี่ยนกลับไปที่ colorspace ต้นฉบับ และทำการปรับค่าที่คุณต้องการให้กับรูปภาพของคุณ ลองปรับการเลื่อนในภาพที่ต่างกันสักสองสามภาพ คุณจะพบว่ามันไม่ช่วยให้ภาพมีค่าสีที่เจิดจ้า แต่มันช่วยให้ภาพวิวทิวทัศน์ดูอัศจรรย์ก่อนหน้านี้ที่คุณพบว่ามันแบนๆ

มันทำงานอย่างไร

ในการเรียนรู้สิ่งนี้ คุณอาจจะมีคำถามเกี่ยวกับว่าสิ่งนี้มันทำงานอย่างไรและทำคุณไม่สามารถทำมันโดยปราศจากการเปลี่ยนเป็น LAB colorspace ได้ ผมจะอธิบายในส่วนที่เหลือของบทความนี้
LAB มีความแตกต่างจาก colorspace ทั่วไปอย่างไร
สำหรับผู้เริ่มต้น เราต้องเข้าใจเรื่องทั่วไปของ LAB มีความแตกต่างจาก RGB color อย่างไร ดังนั้นสิ่งแรกคุณควรเข้าใจว่าสีที่เป็น RGB และเราจะไปพูดถึงความแตกต่างของ LAB ว่าแตกต่างอย่างไร
RGB color
(ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์ต้นฉบับเพื่อประกอบคำบรรยาย...Histograms of the RGB channels)
RGB colorspace คือมาตรฐานที่ใช้ในภาพถ่ายดิจิตอล นี้คือ colorspace ที่กล้องของคุณใช้และเป็นอันหนึ่งที่ Photoshop ก็ตั้งไว้เป็นค่าเริ่มต้น RGB ย่อมาจาก Red (แดง) Green (เขียว) Blue (ฟ้า) และเดี๋ยวมาพูดกันเล็กน้อยว่ามันทำงานอย่างไร ในผังที่เห็นนี้ กล้องหรือคอมพิวเตอร์เริ่มกับสามสีนี้และผสมกันเพื่อสร้างสีที่แตกต่างเป็นพันๆสี ในความเป็นจริง ถ้าคุณมีปัญหาในหัวของคุณว่าสีไหนเป็นสีที่ถูกต้อง (เช่น สีเหลือง) ซึ่งสามารถสร้างขึ้นโดยการผสมของสีแดง เขียว และฟ้า เข้าใจว่าความแตกต่างมากมายของลำดับชั้นของสีแดง เขียว และฟ้า เริ่มจากสีอ่อน สีอ่อนมากๆ (เกือบๆจะขาว) ในความเป็นจริง หนทางของ RGB และ LAB จะทำงานกับเรื่องความสว่างที่แตกต่างกันระหว่างพวกมันซึ่งคุณจะเห็นได้
เมื่อคุณดูที่ฮิสโตแกรมสำหรับภาพใน RGB คุณจะเห็นการผสมผสานของค่าแต่ละสี คุณสามารถเห็นค่าของแต่ละสีแยกกันโดยการคลิ๊กไปบนป้าย RGB ในตัว curves adjustment layer เมื่อคุณทำสิ่งนี้คุณจะสังเกตว่าฮิสโตแกรมแต่ละช่องสีจะแตกต่าง แต่ไม่แตกต่างมาก

LAB color

(ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์ต้นฉบับเพื่อประกอบคำบรรยาย...Histograms of the LAB channels)
LAB color space จะให้คำนิยามสีที่แตกต่าง ซึ่ง RGB จะให้ความหมายสีโดยการรวมกันของสีแดง เขียว และฟ้าในค่าที่มีลำดับชั้นสีที่แตกต่างกัน LAB จะใช้สามช่องทางที่แตกต่าง พวกมันคือ Lightness บางครั้งเรียกว่า A Channel และ B Channel ซึ่ง Lightness, A Channel, และ B Channel เรียกสั้นๆว่า L-A-B (LAB)
แต่ channel พวกนี้คืออะไร เริ่มต้นที่ตัว Lightness แน่นอนมันคือตัวแรกที่พูดถึง แต่มันยังเป็นสิ่งที่คุณคุ้นเคยที่สุด มันอ้างถึงความสัมพันธ์ ของความสว่างของตัวพิกเซล ปราศจากสิ่งที่เกี่ยวข้องกับสี ดังนั้น Lightness เป็นเหมือนพวกภาพสีเทา ซึ่งแต่ละพิกเซลให้ความหมายของความใกล้เคียงสีขาว หรือดำที่ตกอยู่บน scale ฮิสโตแกรมของ Lightness ดูเหมือนเป็นสิ่งที่คุณเคยใช้ ค่าของแสงที่เหมาะสมในภาพกับความเปรียบต่างที่ดีควรจะกระจายออกไปทั่วทั้งหมด
A และ B channel จะไม่เป็นสิ่งที่คุ้นเคยกับคุณ ซึ่ง Lightness channel จะอธิบายถึง ความสว่างของพิกเซลที่ปราศจากเรื่องของสี ส่วน Aและ B channel จะพูดถึงสีที่ปราศจากเรื่องของ Lightness สีและlightness คือสิ่งที่แบ่งแยกใน LAB ไม่รวมเหมือนกับพวก RGB
ลองมาพูดถึง A channel ก่อนแล้วกัน ตัวอักษร “A” ไม่ได้มีความหมายอย่างอื่น มันถูกเรียกเป็นเพียงสีที่มีสอง channel คือ A และ B เท่านั้น ใน A channel คือสิ่งที่บอกถึงค่าสีที่เกี่ยวกับว่ามีสีเขียวเท่าไร หรือสีแดงม่วงเท่าไร ส่วนที่อยู่ตรงกลางคือ สีเทา และความเข้มของสีเขียวมากในด้านหนึ่งและความเข้มของสีแดงม่วงอีกด้านหนึ่ง
B channel ก็ทำงานเหมือนกับ A ยกเว้นว่ามันอธิบายถึงสีที่มีสีฟ้าด้านหนึ่งและสีเหลืองอีกด้านหนึ่ง
มันอาจจะช่วยให้คิดได้เหมือนสิ่งนี้ ขณะที่ RGB ได้อธิบายถึงสีแต่ละสี เหมือนการรวมกันของสีแดง เขียว และฟ้า LAB จะอธิบายแต่ละสีเหมือนการรวามกันของสีเขียว สีแดงม่วง สีฟ้า และสีเหลือง กับความสว่างที่แยกจากกัน อย่างไรก็ดีขณะที่แต่ละสีมี channel ของตัวเองใน RGB สีก็ยังแบ่งปัน channel ใน LAB (2 ต่อหนึ่ง Channel)
ถ้าคุณกำลังเริ่มจากการใช้ LAB colorspace ลองเล่นมัน โหลดภาพของคุณบางภาพและเข้าไปใน LAB ดังนั้นเข้าไปใน 3 channel บนตัว curves adjustment layer มองดูผลกระทบของการเลื่อนจุดที่อยู่บนฮิสโตแกรม คุณควรเริ่มดูว่า A channel มันมีการวัดค่าของความสมดุลของสีเขียวและสีแดงม่วงอย่างไร และ B channel ก็มีการวัดค่าความสมดุลระหว่างสีฟ้าและสีเหลือง

พลังของ LAB

นี้คือสิ่งที่น่าสนใจและทำไม LAB ถึงมีความแตกต่างในหลายทางที่เหนือกว่า RGB ลองดูที่ฮิสโตแกรมของ channel A ในภาพของคุณ ไม่มีข้อสงสัยอะไร กราฟยอดแหลมอยู่ตรงกลาง เพราะว่า LAB คือ color space ที่กว้างและผมพิจารณาว่า มันปกติที่ค่าฮิสโตแกรมมันอยู่ตรงกลาง ถ้าคุณอออกมาจากตรงจุดกึ่งกลางคุณจะได้สีแบบประสาทหลอน และเกินกว่าที่คุณได้ในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ หรือ จินตนาการของสีที่อยู่นอกเหนือบางสิ่งที่คุณสามารถนำมาใช้ได้จริง
สีที่เป็นไปไม่ได้ไม่ใช่ประเด็น แต่ไม่ว่าอะไรก็ตามที่ผลกระทบกับฮิสโตแกรมที่มันสร้างขึ้น การที่สีของภาพคุณทั้งหมดจะอยู่ตรงกึ่งกลางของฮิสโตแกรมหมายความว่าคุณมีพื้นที่ในการเลื่อนจุด endpoints ของฮิสโตแกรมและผลจาการที่ยืดค่าสี
การเลื่อนแบบนี้ทำไม่ได้ใน RGB โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน RGB คุณจะไม่มีช่องว่างเพียงพอของแต่ละข้างในฮิสโตแกรมที่จะเลื่อนจุด endpoints สีต่างจะกระจายไปเกือบทั่วฮิสโตแกรม แต่ถึงแม้ว่าคุณจะมีพื้นที่ในฮิสโตแกรมใน RGB มันจะผลกับค่าความสว่างและความสมดุลของสีในภาพเท่านั้น
อีกเหตุผลหนึ่งที่ LAB มีพลังคือการแยกความสว่างออกจากสี ด้วยผลของการแยกจากกันนี้เอง การปรับค่าจุดสีดำ และจุดสีขาวในฮิสโตแกรมของ A หรือ B channel จะมีผลกับสีเท่านั้น คุณสามารถยืดสีออกโดยปราศจากการทำให้มันเกิดความสว่างมาก หรือมืดมากได้
(ดูภาพตัวอย่างในเว็ปไซต์ต้นฉบับ.... Before and after LAB color enhancements.)

สรุป
เพียงแต่รู้และใช้ LAB color พื้นฐานในการปรับเลื่อนสีจะมีผลกระทบกับภาพของคุณอย่างมากในทางที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน มันมากกว่าการเพิ่มค่าความอิ่มตัว มันคือการยืดรายละเอียดของสี
การโยกย้ายแบบนี้มีเพียงใน LAB colorspace เท่านั้นที่เป็นไปได้ ก็เพราะว่า
• LAB colorspace คือสิ่งทีครอบคลุมในช่วงของการปรับจุดสีดำและสีขาวในฮิสโตแกรม
• การแยกค่าของ Lightness จากค่าของสีและการใส่ค่าของความสว่างใน channel ของมันเอง (L Channel) ซึ่งหมายความว่าคุณสามารถสร้างผลกระทบกับสีโดยปราศจากผลกระทบกับความสว่าง หรือความเปรียบต่างในภาพ
พื้นฐานของการปรับย้าย คือการเริ่มต้นที่คุณสามารถทำได้ จากที่นี้คุณสามารถทำการปรับแต่งเพิ่มเติมใน channel A และ B ซึ่งจะเอาสีที่ไม่ต้องการออกโดยการเลื่อนจากข้างหนึ่งให้มากกว่าอีกข้างหนึ่ง หรือคุณสามารถใช้ mask และ affect ของสีในพื้นที่ที่เจาะจงในภาพของคุณได้ เริ่มจากขั้นพื้นฐานของการปรับย้ายสีใน LAB และคุณจะเห็นการปรับให้ดีขึ้นในทันทีและในไม่ช้าคุณจะเริ่มเห็นความเป็นไปได้ในด้านอื่นด้วย

สิบคำแนะนำในการพัฒนาการถ่ายภาพอาหาร

โพสโดย Christina Peters แปลโดย Topstep07

เว็ปไซต์ต้นฉบับเพื่อดูภาพประกอบคำบรรยาย
http://digital-photography-school.com/10-tips-improve-food-photography/

คุณเคยถ่ายภาพอาหารหรือเปล่า ถ้าคุณเคยคุณจะรู้ว่ามันยากแค่ไหน มันมีหลายสิ่งที่คุณต้องคิดถึงและต้องแน่ใจว่ารูปอาหารของคุณดูสดในเวลาเดียวกัน นี้คือคำแนะนำเริ่มต้นสำหรับผู้เริ่มต้นใหม่ที่จะช่วยคุณถ่ายภาพอาหารที่คุณต้องการ

#1. อย่าใช้แฟลชบนตัวกล้องของคุณ

คุณรู้สิ่งเหล่านี้อยู่แล้วแต่ฉันต้องการเน้นอีกครั้งให้มั่นใจ เพราะนี้คือ Digital Photograph School แฟลชที่ติดมาบนหัวกล้องของคุณจะทำให้อาหารดูแย่ คุณจะได้เงาที่มีแสงส่องบนพื้นที่บางพื้นที่ที่เปียกชื้นของอาหาร แสงแบบนี้นอกจากจะกวนสายตาแล้วยังทำให้อาหารดูมันแทนที่จะชุ่มชื่น คุณจะได้ความแปลกและเงาที่ไม่ดึงดูดบนอาหาร จาน หรือไม่ก็ทั้งสอง แสงแฟลชบนหัวกล้องจะให้แสงที่แข็งกระด้าง อาหารจะดูดีเมื่อได้แสงที่อ่อนนุ่ม (ดูภาพประกอบคำบรรยาย..ในเว็ปไซต์ต้นฉบับ....การถ่ายภาพด้านล่างคือการถ่ายที่มีแสงธรรมชาติจากหน้าต่างของร้านอาหารทางด้านขวา)

#2. ถ่ายภาพในขณะที่กล้องอยู่บนขาตั้งกล้อง

โอเค..ฉันเคยได้ยินเสียโห้และเสียงที่แสดงความไม่พอใจจากคำแนะนำนี้ ตั้งแต่ฉันได้บอกคุณไม่ควรใช้แฟลชบนหัวกล้อง คุณต้องถ่ายภาพโดยใช้ขาตั้งกล้องแทน ฉันชอบที่จะถ่ายภาพบนขาตั้งกล้องและฉันใช้มันทุกครั้งเท่าที่ฉันสามารถทำได้ ลองดูซิ...มันทำให้มือของคุณว่างพร้อมที่จะมาจัดรูปแบบของจานอาหารที่จะใช้ในการถ่ายภาพของคุณ ฉันเป็นช่างถ่ายภาพอาหารอาชีพ ดังนั้นฉันไม่เพียงแต่ถ่ายในห้องสตูดิโอ หรือบางที่ที่ฉันสามารถใช้ขาตั้งกล้อง สำหรับคำแนะนำนี้ก็เหมาะสำหรับสถานการณ์เหล่านั้น
(ดูภาพตัวอย่างในเว็ปไซต์ต้นฉบับ...ลองสักเกตในภาพข้างบนด้านขวา นั่นคือแขนยื่นของขาตั้งกล้องที่ดีที่ทำให้กล้องสามารถตั้งอยู่เหนือตัวแบบได้อย่างที่เห็น ถ้าคุณลองพยายามใช้มือถือกล้องและถ่ายแบบเหนือหัวให้คุณนัดเวลาหมอกระดูกสันหลังเข้าตรวจได้เลย ไม่เพียงแต่จะปวดหลังในการถ่ายเท่านั้น และมันก็เป็นไปไม่ได้เลยที่จะกะระยะให้คงที่ในแต่ละครั้งที่ถ่าย จับมันติดกับขาตั้งกล้องแล้วล๊อคมันไว้ โฟกัสไว้ครั้งเดียวที่เหลือเริ่มจัดรูปแบบอาหารของคุณ

#3. หรือใช้ค่า ISO สูงๆ แทนที่จะขาตั้งกล้อง (หนทางสุดท้าย)

ในเวลานี้ ถ้าคุณไม่สามารถถ่ายภาพบนขาตั้งกล้องด้วยเหตุผลบางประการ ตัวอย่างเช่น คุณอยู่ในงานและต้องภาพอาหารดังนั้นคุณมีทางเลือกคือการเพิ่มค่า ISO บนตัวกล้องในสภาพที่มีขาดแสง หรือแสงน้อย ฉันใช้วิธีนี้เป็นวิธีสุดท้าย คุณต้องนึกไว้ในใจเสมอว่าการเพิ่มค่า ISO จะเพิ่มดิจิตอลนอยส์ในไฟล์ภาพของคุณ ขึ้นอยู่กับตัวกล้องของคุณ ตัวดิจิตอลนอยส์สามารถที่จะให้เกิดความรุ่นแรงได้ถ้าคุณอยู่ในสภาพแสงน้อย ลองดูภาพด้านล่าง (ดูภาพตัวอย่างในเว็ปไซต์ต้นฉบับ) ที่มีการเปรียบเทียบค่าระหว่างการถ่ายด้วยค่า ISO 100 และ ISO 1600 ในกล้อง Canon 5D Mark II
คุณสามารถเอาตัวดิจิตอล นอยส์ ออกไปเมื่อต้องการใช้ภาพใน web เนื่องจากมันมีขนาดความละเอียดภาพที่ต่ำ อย่างไรก็ดีถ้าคุณต้องการนำภาพไปพิมพ์ นี้คือสิ่งที่คุณจะพบกับปัญหาในเรื่องดิจิตอล นอยส์ มันเป็นการยากที่จะทำให้ถูกต้องออกมาจากภาพและทำให้ภาพออกมาคมชัดในเวลาเดียวกัน ตัวโปรแกรมสามารถช่วยแก้ไขดิจิตอลนอยส์ได้โดยการทำให้ขอบของพิกเซลอ่อนนุ่ม นี้คือสิ่งที่ทำให้ปรากฎภาพออกมาดูนุ่มเล็กน้อยกับการโฟกัสในภายหลัง

#4. โปรดใช้ props – แต่อย่าให้มากเกินไป

ฉันเห็นในบล๊อกที่คุยกันเกี่ยวกับถ่ายภาพอาหารที่อยู่ในจาน หรือในชามโดยที่ไม่มีสิ่งอื่นๆร่วมในการถ่ายภาพด้วย สำหรับฉันมันคือ การถ่ายภาพสารคดีของอาหารที่อยู่ในจาน มันไม่มีเรื่องราวในภาพเมื่อคุณไม่มี props  ฉันมีมัน...มันก็ใช้เวลามากด้วย แต่ถ้าคุณเริ่มจากสิ่งง่ายๆ  props จะช่วยสร้างให้ภาพดูมีชีวิตชีวาและคือการพัฒนาการในภาพถ่ายของคุณด้วย  (ดูภาพตัวอย่างในเว็ปไซต์ต้นฉบับ) ลองสังเกตการถ่ายภาพด้านล่างซึ่ง props ทั้งหมดเป็นลำดับที่สอง หมายความว่า สิ่งแรกที่ตาคุณมองไปที่ตัว pasta ในทั้งสองภาพ ตัว props ทั้งหมดจะใช้ low key และไม่ให้ดึงดูดสายตา มันยังคงไว้ซึ่งแค่ตัวอาหารแต่ตัว props เองก็ช่วยเสริมตัวอาหารให้คุณดูมองดูภาพนี้ นี้คือสิ่งที่ต้องวางความสมดุลระหว่างจำนวนที่ถูกต้องของ props และถ้ามี props มากเกินไปจะทำให้สายตาของผู้ชมออกไปจากตัวอาหาร
คุณกำลังเล่าเรื่องกับตัว props ของคุณ เรื่องราวของสองภาพข้างบนคืออาหาร pasta มื้อเย็นที่น่าทาน นั้นคือสิ่งง่ายๆ คุณต้องใช้การวางตัว props ของคุณเพื่อให้สายตาของผู้ชมมุ่งตรงไปยังที่ซึ่งคุณต้องการให้พวกเขามอง สิ่งแรกเรามองภาพเป็นส่วนต้นฉบับ สิ่งที่สองจะเน้นหรือจะให้สีดูสว่าง สิ่งที่สามเราดูว่าอะไรที่เราต้องการโฟกัส ตัว props ของคุณควรจะนำสายตาของผู้ชมให้มองไปยังที่ที่คุณต้องการ และขจัดสิ่งที่กวนสายตาออกไป ถ้าคุณมีการเน้นไปบนบางสิ่งที่จับเข้าตาของคุณ ให้เดาไว้เลยว่า ผู้ชมภาพของคุณกำลังจะมองไปยังสิ่งนั้นด้วยเหมือนกัน ดังนั้นกำจัดสิ่งเหล่านั้น หรือวางตัว props ไว้ด้านหน้ามัน ให้ผู้ชมมองไปที่อาหารของคุณอย่างเดียว...

#5. ออกห่างจากลวดลายที่ชัดเจนบนตัวจาน และลายผ้าต่างๆ

การถ่ายภาพอาหารคือการสร้างสรรภาพที่เป็นธรรมชาติที่ทำให้สายตาของผู้ชมมองไปยังอาหารที่สวยงาม เมื่อที่ฉันได้บอกไว้ในตอนต้น ตัว props ที่ดีในการถ่ายคือแค่เป็นตัวสนับสนุนนักแสดงในเรื่อง ถ้าคุณมีลวดลายแบบประหลาดบนตัวจาน ผู้ชมก็จะมองไปที่ลายประหลาดเหล่านั้นเป็นสิ่งแรก และตัวอาหารจะเป็นสิ่งที่สอง (หวังว่าอย่างนั้น) เรื่องราวของคุณไม่ใช่จานใส่อาหาร แต่เรื่องราวของคุณคือ อาหาร คุณอาจจะชอบกับลวดลายบนจานแต่มันก็ไม่ใช่สิ่งที่ภาพของคุณควรจะเป็นแบบนั้น ลองดูภาพด้านล่าง (ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์ต้นฉบับ) ก่อนที่จะมี prop เข้ามา เพื่อให้คุณเห็นถึงความรู้สึกว่าอาหารจะดูแตกต่างอย่างไรในการวางอยู่ในจานที่มีความแตกต่าง
ฉันจะทดสอบจานกับอาหารเหมือนอย่างที่เห็นเพื่อดูว่าอันไหนมันเหมาะกับการถ่ายภาพ ปัญหาของลวดลายคือพื้นที่ของลวดลายจะถูกโฟกัสและจะขัดกับตัวอาหาร สีของจานสามารถช่วยเสริมกันเป็นอย่างดีถ้าเป็นสีที่เสริมกันหรือสีที่ตัดกันกับอาหาร ดังนั้นสีขาวและสีครีมจะทำให้อาหารของคุณดูโดดเด่น
ในกฎเดียวกันนี้ก็นำไปใช้กับผ้าปูโต๊ะและผ้าปูโต๊ะแบบมีลวดลายได้ด้วย เราไม่เคยใช้ลวดลายที่เน้นบนพื้นผิวเวลาที่เราถ่ายภาพ ฉันกำลังพูดว่า “เรา” เพราะว่าเมื่อฉันกำลังทำงานฉันจะมี คนจัดอาหาร และคนจัด prop เราทำงานร่วมกันในการถ่ายภาพสำหรับลูกค้าของเราที่เกี่ยวกับอาหารของพวกเขา ถ้าคุณกำลังถ่ายภาพบนลายผ้ากับลวดลายที่เน้น ตัวลวดลายเหล่านี้จะแข่งกับตัวอาหารของคุณอย่างแน่นอน มันเป็นธรรมชาติของมนุษย์ตาของเราจะถูกดึงดูดออกไปได้ง่ายและคุณมีเวลาเพียงไม่กี่วินาทีที่จะทำให้ผู้ชมเข้าถึงจุดที่ต้องการ อย่าไปวางจานที่มีลวดลายประหลาดไว้บนโต๊ะ

# 6. ลองแนวตั้ง

หลายคนจะถ่ายภาพของพวกเขาในแนวนอน ฉันเข้าใจว่าทำไม เพราะมันจะทำให้สะดวกในการทำงาน เมื่อการถ่ายภาพในแนวตั้ง การตั้งค่าจะไปอยู่ด้านข้างและถ้าคุณตั้งกล้องอยู่บนขาตั้งกล้องคุณจะต้องเอียงหัวของคุณเผื่อจะชโงกไปดูมัน ดังนั้นคุณจะรู้สึกไม่สะดวก การถ่ายภาพแบบแนวตั้งสามรถทำให้คุณได้ความลึกของภาพที่สวยงามจากฉากหน้าไปถึงฉากหลัง สิ่งนี้ยังทำให้คุณมีภาพที่ใหญ่ในบล๊อกของคุณ การถ่ายภาพแนวตั้งสามารถทำให้คุณมีพื้นที่ในการวางตัวหนังสือที่ทำเป็นหัวเรื่องได้ อย่างไซต์เหมือนกับ Pinterest จะถ่ายในแนวตั้งลองคิดดูว่าภาพนี้จะถูกแบ่งปันออกไปและจะไปอยู่ที่นั้น ผสมผสานภาพของคุณในบล๊อกของคุณบางภาพเป็นแนวตั้งและบางภาพเป็นแนวนอน  ถ้าคุณทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดแบบเดียวมันจะทำให้น่าเบื่อ

#7. ลงมือตัดส่วนของจานออกได้เลย

นิสัยอีกแบบหนึ่งที่ฉันเห็นคือนักเรียนหลายๆ คนจะกลัวในการตัดภาพจานอาหารออกบางส่วน (ดูภาพตัวอย่างในเว็ปไซต์ต้นฉบับ) นี้คือภาพถ่ายสองใบ ภาพหนึ่งถ่ายแบบเต็มใบ และอีกภาพหนึ่งคือการตัดบางส่วนของภาพออก แน่นอนมันต้องขึ้นอยู่กับว่าภาพที่จะนำไปใช้ด้วยว่าจะใช้ทำอะไร บางครั้งคุณก็ต้องการมันทั้งสองรูปแบบ แต่ให้คุณลองเล่นดูกับการตัดส่วนของภาพถ้าคุณชอบมันมากกว่า มันดูโอเคนะถ้าจะตัดส่วนของตัวจานอาหารออกไป คุณไม่ได้ขายจานอาหาร จำไว้ว่าต้องโชว์ภาพอาหารไว้ก่อน
(ดูภาพตัวอย่างในเว็ปไซต์ต้นฉบับ...ภาพที่ถูกตัดส่วนออกแล้ว...ซึ่งมีส่วนกวนสายตามากมายและมันเหลือแค่เพียงอาหาร)

#8 – ถอยหลัง และซูมเข้าไปใกล้

นักเรียนทุกคนต้องการที่จะรู้ว่าเลนส์อะไรที่ดีที่สุดสำหรับการถ่ายภาพอาหาร สำหรับกล้อง 35mm DSLR (full frame) ฉันจะใช้เลนส์มาโคร 100mm ฉันใช้เลนส์นี้ประมาณ 90% ของการถ่าย คุณจะได้ความชัดตื้นชัดลึกที่ดีมากกับเลนส์ตัวนี้ (ดูภาพตัวอย่างประกอบในเว็ปไซต์ต้นฉบับ) นี้คือภาพที่ฉันถ่ายกับเลนส์สามแบบ หลายๆ คนจะมีเลนส์ 50mm เพราะมันจะมากับกล้องของพวกเขา เพียงไม่กี่ครั้งฉันใช้เลนส์ตัวนี้ในการถ่ายเมื่อมีจานหลายๆใบอยู่บนโต๊ะซึ่งฉันจะถ่ายเพียงภาพเดียว การถ่ายในลักษณะนี้จะต้องใช้เลนส์มุมกว้างอย่างเช่น 50mm หรือ 35mm เมื่อฉันต้องการโฟกัสเข้าไปในจานฉันจะใช้เลนส์มาโคร 100mm ในการถ่าย
เมื่อใช้เลนส์มุมกว้างเหมือนกับเลนส์ 50mm หรือ 35mm คุณต้องการฉากหลังด้วยในการถ่ายภาพ แน่นอนละ...ความกว้างของมุมของเลนส์ มันยากที่จะได้ชัดตื้นมากๆ ถ้าปราศจากการเข้าไปใกล้อาหารของคุณ และก็เปิดเลนส์โดยการเปิดค่ารูรับแสง ความชัดลึกชัดตื้นจะอ้างอิงถึงคุณโฟกัสที่ระยะเท่าไรกับสิ่งที่อยู่นอกโฟกัสในการถ่าย ซึ่งนำไปสู่คำแนะนำในข้อถัดไป

#9. ใช้ค่า f-stop ที่เล็ก เพื่อให้ได้ชัดตื้น

ค่า f-stop หรือ รูรับแสง จะควบคุมการเปิดเลนส์ให้รับแสงเข้ามาในกล้อง f-stop จะควบคุมว่าภาพของคุณจะโฟกัสได้มากน้อยแค่ไหน และสิ่งที่อยู่นอกโฟกัสมากน้อยแค่ไหนด้วย
(ดูภาพประกอบในเว็ปไซต์ต้นฉบับ) นี้คือผังของ f-stop ที่แสดงให้เห็นถึงค่า f-stops ทั่วไปที่เลนส์ส่วนใหญ่จะมี บางเลนส์ไม่สามารถเปิดกว้างได้ถึง f/1.4 มันดูเหมือนว่าเลนส์พวกนี้ราคาแพงมากยิ่งมีค่า f-stop ที่กว้างมาก สำหรับกรณีนี้ ถ้าเลนส์ 50mm ที่ดีเยี่ยมจะทำได้ถึง f/1.2 แต่คุณจะต้องจ่ายเงินมากทีเดียว
เมื่อคุณกำลังเริ่มเรียนรู้เกี่ยว ค่า f-stops หรือ รูรับแสง มันจะสร้างความสับสนในการเรียนรู้ คุณเห็นไหม..ยิ่งค่า f-stop เล็กเท่าไร การเปิดรับแสงยิ่งมาก....มันเป็นการเรียนรู้โดยสัญชาติญาณ ซึ่งฉันจะบอกในชั้นเรียนอยู่เสมอว่า ยิ่งค่า f-stop เล็กเท่าไร ค่าชัดตื้นชัดลึกยิ่งเล็กตามไปด้วยและถ้าค่า f-stop มากขึ้นเท่าน ความชัดตื้นชัดลึกก็มากขึ้นด้วยเช่นกัน สิ่งนี้จะทำให้คุณสร้างสรรการควบคุมการถ่ายภาพของคุณ ฉันจะแนะนำในการถ่ายภาพอาหารกับการ “ชัดตื้น” นั่นหมายถึงว่าให้มีน้อยสิ่งอยู่ในโฟกัส ลองดูภาพสองภาพด้านล่างนี้ (ดูภาพตัวอย่างในเว็ปไซต์ต้นฉบับ) คุณจะเห็นว่าภาพด้านซ้ายมีความชัดตื้นเพราะว่าฉันถ่ายด้วย f/5.6 ด้วยเลนส์มาโคร 100mm นี้คือภาพถ่ายน้ำมันมะกอกและนั้นคือสิ่งที่ฉันต้องการโฟกัสเพียงสิ่งเดียว สำหรับภาพด้านขวาคือภาพที่ถ่ายด้วย f/16 และมีความชัดลึกมาก (ทุกๆสิ่งอยู่ในโฟกัส) ฉันพบว่ามันมีสิ่งกวนตาหลายสิ่ง มันมีหลายๆอย่างอยู่ในโฟกัสและตาของคุณจะมองไปมองมาเหนือจาน (ลองดูบทความเพิ่มเติมของฉัน Using Focus Creatively with Food Photography คุณใช้ค่า f/stop ในการควบคุมอะไรก็ตามที่คุณต้องการให้อยู่ในโฟกัส นั่นคือคำแนะนำทั่วๆไป ค่า f/stop สำหรับการชัดตื้นจะเริ่มจาก f/5.6 และต่ำกว่านั้นลงไป (มันขึ้นอยู่กับว่าเลนส์ของคุณกว้างแค่ไหนด้วย)
เวลานี้ ถ้าคุณกำลังจะถ่ายภาพ โต๊ะอาหารของงานเลี้ยงขอบคุณพระเจ้า กับจานที่มากมายบนนั้นซึ่งฉันต้องให้มันอยู่ในโฟกัส ดังนั้นฉันจะใช้ค่า f-stop ที่ f/16 หรือ f/22 กับเลนส์มุมกว้าง เช่นเลนส์ 50mm หรือ 35mm

#10. ทำให้อาหารของคุณดูสดน่ารับประทาน

(ดูภาพตัวอย่างในเว็ปไซต์ต้นฉบับ) นี้คือภาพที่ฉันกำลังระบายสีบน สเต็กกับเนยที่ทำให้มันดูสวยและชุ่มชื้น ฉันใช้เนย เพราะว่า เมื่อพวกเขาได้เสริฟสเต็กในภัตตาคารพวกเขาจะละลายเนื้อบนสเต็กนั้น คุณสามารถใช้น้ำมันพืช หรือน้ำและกลีเซอรีน หรือใช้น้ำบนอาหาร ถ้าจะทำให้อาหารดูมันๆ หรือเต็มไปด้วยไขมันเหมือนกับเนื้อหรือพวกสัตว์ปีกให้ใช้น้ำมันพืช ถ้าคุณต้องการให้สลัดดูชุ่มชื้น คุณสามารถใช้สเปรย์น้ำธรรมดาพ่นลงไป
เมื่อการถ่ายภาพ เบอเกอร์ ฉันจะระบายด้วยน้ำมันบนตัวเนื้อเพื่อให้มันดูน่าทาน ไม่มีอะไรจะแย่ไปกว่าถ้าเห็นภาพเนื้อแห้งๆ ไม่น่าดึงดูด ใครต้องจะทานบ้างละถ้าเป็นแบบนั้น?
ถ้าต้องการให้อาหารดูสดเสมอ ให้ใช้ผลไม้สด หรือ เน้นไปที่พวกมัน คุณสามารถหาสิ่งเหล่านี้ในชั้นวางเครื่องเทศในซุปเปอร์มาร์เก็ต ฉันอยากจะแนะนำว่าอย่าทานอาหารที่คุณได้ตกแต่งมัน มันคือ MSG (ผงชูรส) ฉันใช้มันในสองทาง ฉันจะล้างสิ่งเหล่านนี้ให้กลายเป็นสีน้ำตาล โดยใช้พวกผักอาร์ติโชค และลูกแพรในอัตราส่วน 2 ถ้วยตวงกับผงชูรสหนึ่งช้อนโต๊ะ อีกทางหนึ่งคือฉันใช้มันในแบบแรกและระบายมันบนอาหาร เพื่อให้แน่ใจว่ามันไม่กลายเป็นสีน้ำตาล เมื่อฉันได้บอกเคล็ดลับเรื่องนี้ หลายคนพูดว่า โอ้...คุณสามารถใช้มะนาวได้นะ  มะนาวมันใช้งานได้จริง แต่คุณต้องรู้ว่าคุณจะต้องนำกลับมันมาใช้ใหม่อีกรอบ
(ดูภาพตัวอย่างในเว็ปไซต์ต้นฉบับ) ในภาพด้านล่างนี้มันจะเป็นไปไม่ได้เลยถ้าปราศจากการใช้ตัวช่วยทำให้อาหารและผลไม้ดูสดใหม่น่ารับประทาน  ตัวอาทิโชคจะเปลี่ยนสีน้ำตาลเมื่อคุณได้ทำการตัดพวกมันออกมา ฉันจะทำให้ทั้งสองด้านเปียกชุ่มด้วยตัวช่วยเน้นและน้ำ ฉันจะทำให้มันเปียกโชกเป็นเวลาครึ่งชั่วโมงทีเดียว ตัวอาทิโชคจะไม่เป็นสีน้ำตาลในหนึ่งชั่วโมง...
เอาละ นี้ก็มากเพียงพอที่ฉันได้พูดไว้ในที่นี้แล้วแต่หวังว่าคำแนะนำบางอย่างที่นี้จะช่วยบันดาลใจคุณให้ลองถ่ายภาพอาหารที่ก้าวไปอีกระดับหนึ่ง