XT Forum
Gallery => Gallery Studio => Topic started by: Nextopia on July 15, 2014, 11:52:15 AM
-
"หนึ่งพันห้าร้อยไมล์ ทะเลไทยมีนาวีนี้ป้อง..." เพลงมาร์ชฮึกเหิมที่ผมไปจำมาจากไหนก็ไม่รู้ตั้งแต่ยังเป็นเด็ก ประวัติศาสตร์ทางทะเลเกี่ยวกับราชนาวีนี้มีเยอะแยะมากมาย ผมติดตามอ่านงานเขียนของอาจารย์ "ประเทือง ศรีสุข" มาช่วงหนึ่งก็รู้สึกเหมือนได้เข้าไปคลุกคลีกับชาวลูกประดู่อยู่เหมือนกัน เป็นงานเขียนที่สนุกสนานมากครับ ป่านนี้คงกลายเป็นหนังสือเก่าไปหมดแล้ว ท่านใดสนใจก็ลองหามาอ่านกันดู
ร.ศ.๑๑๒ นี้ก็เป็นเหตุการณ์ประวัติศาสตร์การศึกทางทะเลระหว่างเรากับฝรั่งเศส และทางกองทัพเรือและจังหวัดสมุทรปราการก็มีการจัดงานรำลึกเหตุการณ์นี้ ณ สถานที่จริงบริเวณ "ป้อมพระจุลจอมเกล้า" บริเวณปากน้ำเจ้าพระยา ซึ่งปัจจุบันนี้กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์ไปแล้ว
ภาพในชุดนี้บันทึกกิจกรรมในวันสุดท้ายของงานนี้เมื่อวันที่ 13 กรกฏาคม 2557 ครับ
จากกล้อง Canon ESO 6D และ เลนส์ Tamron 28-300mm F/3.5-6.3 DI VC PZD
ลองมาชมบรรยากาศของงานกัน 8)
-
สิ่งที่สะดุดตาที่สุดของสถานที่แห่งนี้ก็คือ การนำเอา "เรือหลวงแม่กลอง" ซึ่งเป็นเรือรบที่มีอายุยาวนานมากมาทำเป็นอาคารพิพิธภัณฑ์เพื่อการศึกษาเรียนรู้บนฝั่ง ซึ่งเราสามารถขึ้นไปชมดูได้เลย
งานนี้เรือหลวงแม่กลองก็จะใช้เป็นฉากในการแสดงยามค่ำคืนด้วยครับ
-
บริเวณนี้ยังมีอนุสาวรีย์ล้นเกล้ารัชกาลที่ 5 เป็นจุดใหญ่อีกจุด พระองค์ทรงมองกลับเข้าไปในเมืองหลวงเพื่อเฝ้าดูลูกหลานและบ้านเมืองของเรา
-
ในวันนี้จะมีการประกอบพิธีวางพวงมาลาและพานพุ่มเพื่อสักการะพระบรมอนุสาวรีย์ของทางทหารเรือและข้าราชการพลเรือนด้วย นับเป็นอีกพิธีหนึ่งที่มีความสำคัญมาก
-
ยากที่จะปฏิเสธครับ ลูกประดู่ในเครื่องแบบสีขาวนี่เท่จริงๆ แต่อย่าได้หาหาผิวขาวๆ จากทหารเรือนะครับเพราะต้องทำงานกันกลางแดดกลางลมทะเล ที่มีก็น่าจะพอมีแต่คงจะหายากเหลือเกิน 8)
-
ในระหว่างพิธีนั้นแดดร้อนเปรี้ยงเลยทีเดียวครับ แต่ถึงกระนั้นในทะเลที่ไกลออกไปลิบๆ ด้านหลังนั่นก็มีฝนฟ้าคะนองอยู่ ซึ่งคงจะมีผลมาถึงเย็นนี้แน่
-
ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่พิธีการที่ยิ่งใหญ่ระดับชาติ แต่ผมก็สัมผัสได้ถึงความเข้มขลังของพลังในพื้นที่นี้อยู่มากพอสมควร แน่ละครับว่ามีนายทหารระดับสูงอยู่มากมายเช่นนี้ก็ย่อมจะต้องมีพลังของชายชาติทหารผู้รักชาติอยู่เต็มเปี่ยมแน่ๆ
-
ซึ่งด้วยพระปรีชาสามารถของพระองค์นี่เองที่ช่วยให้บ้านเมืองไทยของเรายังคงความเป็นไทอยู่ได้จนทุกวันนี้ วิกฤตการณ์นานาต่างก็ผ่านพ้นมาได้โดยที่เราไม่เคยต้องเป็นประเทศเมืองขึ้นให้กับใครแม้แต่สักครั้งเดียว
-
ดังนั้นไม่ว่าหน้าไหนก็ตาม อย่าได้คิดทำการใดๆ อันเป็นการให้ร้ายแผ่นดินศักดิ์สิทธิ์ผืนนี้เป็นอันขาด
-
หลังจากนั้นก็เป็นอีกหนึ่งช่วงเวลาสำคัญครับ นั่นก็คือการยิงสลุตเพื่อถวายความเคารพตามแบบฉบับของทหาร
-
พลปืนกองเกียรติยศเข้าแถวประจำตำแหน่ง บรรจุกระสุนเสียงเข้ารังเพลิงเรียบร้อย ...รอเวลา
-
ทหารทุกนายนิ่งสนิท ไม่ไหวติง บรรยากาศตกอยู่ในความเงียบ
-
พลเรือเอก ทวีวุฒิ พงศ์พิพัฒน์ เสนาธิการทหารเรือกล่าวคำสดุดีวีรชนผู้เสียสละในเหตุการณ์ รศ.๑๑๒
-
พลแตรฯ เป่าแตรนอนเป็นสัญญาณท่ามกลางความเงียบ ช่วงนี้ละครับบรรยากาศเหมือนกับในหนังเลยทีเดียว
-
จากนั้นสลุตทั้ง 17 นัดจึงลั่นออกจากพลปืนฯ กองเกียรติยศ ดีว่ามีน้องทหารเตือนผมเอาไว้ก่อนว่าปลอกกระสุนจะกระเด็นออกมาจากรังเพลิงรัศมีประมาณ 1 เมตร ความร้อนประมาณทำให้หนังพองได้ ตอนแรกกะจะจ่อเอาปลอกกระสุนกระเด็นออกมาซะหน่อยก็เลยต้องเปลี่ยนใจ เดี๋ยวจะทำพิธีเขาเสียหมด :o
-
จากนั้นก็เป็นพิธีสงฆ์ ผมก็เดินหาทำเลในการตั้งกล้องเพื่อถ่ายภาพแสงสียามค่ำคืนนี้ เมฆฝนบนหัวครึ้มมาให้หวั่นใจแถมด้วยมีฟ้าผ่าเปรี้ยงๆ ข่มขวัญ และแล้วในที่สุดฝนก็เปาะแปะลงมาจากเบาๆ พอทนไหวกลายเป็นต้องแผ่นกระเจิง
ในที่สุดก็ได้ทำเลใหม่ใต้ต้นไม้เยื้องหลังอัฒจรรย์นั่งชม ฝนก็โปรยปราย ผู้ชมก็ยังปักหลักรอชมแสงเสียงอลังการ
และแล้วการแสดงชุดแรกก็ออกมาท้าทายสายฝนด้วยการแสดงร้องเพลงของ "รุ่ง สุริยา" พลังเสียงลูกคอ 38 ชั้นท่ามกลางสายฝน กางร่มร้องเพลงกันเลยทีเดียว
ผมเองไม่ได้อยู่หน้าเวทีตรงส่วนการแสดงก็เลยได้แต่ถ่ายภาพมุมนี้ไปพลางๆ
-
เมื่อการร้องเพลงจบลงและการแสดงแสงเสียงก็ทำท่าว่าจะเริ่มขึ้น ผมเองก็ชักจะร้อนใจด้วยว่ามุมนี้ไม่ค่อยจะอลังการสักเท่าไหร่ ก็เลยตัดสินใจว่าเอาวะ ลุยเป็นลุย
ย้ายกล้องกลับมาที่กลางแจ้งจุดเดิม เอาพลาสติกคลุมกล้องไว้ ตัวเปียกไม่เป็นไร กลัวกล้องจะพังมากกว่า แต่อยากได้ภาพที่สุดก็เลยต้องยอมถ่ายมันทั้งกลางสายฝนอย่างนั้น ดีว่ายังไม่ถึงกับแรงมาก
และแล้วการแสดงแสงสีเสียงอันยิ่งใหญ่อลังการราวกับนั่งดูภาพยนตร์ฟอร์มยักษ์ก็เริ่มขึ้นอย่างเร้าใจ สื่อผสมและการแสดงถูกถ่ายทอดออกมาหน้าเรือหลวงแม่กลอง เพื่อเล่าเรื่องราวในอดีตของเหตุการณ์ครั้งนั้น แน่นอนครับว่าเป็นเรื่องศึกสงคราม การระเบิดภูเขาเผากระท่อมจึงได้มีขึ้นตามจุดนั้นจุดนี้สนั่นหวั่นไหว
ผมอยากจะติงผู้จัดงานนี้ (หรือออแกไนเซอร์ผู้จัดการแสดง) สักนิดนึงครับ เนื่องจากผมอยู่ที่จุดด้านหลังนี้จึงเห็นชัดว่าในช่วงหนึ่งของการแสดงนั้นมีเอฟเฟกต์ระเบิดตูมมมมม หลายลูกกลางสระน้ำที่เห็นนั่น (เห็นควันหลังจากการระเบิดในภาพนี้อยู่เลยครับ) ซึ่งความร้อนก็วาบมาถึงจุดที่ผมยืนถ่ายภาพอยู่นี่เลย ปัญหาก็คือพื้นที่ริมน้ำตรงนั้นไม่มีการกั้นหรือห้ามเข้าแต่อย่างใด มีป้ายเล็กๆ เตือนเอาไว้ว่าห้ามเข้า สถานที่จุดพลุ แขวนเอาไว้ ซึ่ง "มองไม่เห็น" สำหรับตอนกลางคืนครับ ลองคิดดูสิว่าถ้ามีใครไปนั่งชมการแสดงตรงม้าหินอ่อนริมน้ำนั่นจะเป็นยังไง? อย่างน้อยๆ ก็ต้องมีหูอื้อผมหงิกงอแน่เชียว จัดว่าอันตรายครับ
...ตอนแรกผมก็กะจะหนีฝนเข้าไปปักหลักถ่ายภาพตรงนั้นนั่นแหละ ดีนะที่มีจุดอื่นมาดึงความสนใจออกไปซะก่อน ...ไม่งั้นละก็ ><
-
การแสดงแสงสีเสียงจัดว่าทำได้ดี ยิ่งใหญ่อลังการคุ้มแก่การทนนั่งตากฝนดูครับ บรรดา Moving light ต่างๆ ก็ทำหน้าที่ได้ดีไม่มีติดขัด ระบบเสียงสุดยอด ซึ่งผมคิดว่าโอกาสต่อๆ ไปคงจะทำได้น่าตื่นตายิ่งกว่านี้ได้อีก
ปัญหาสำหรับคนถ่ายภาพของเราก็คือในขั้นตอนต่อไปนี้ซึ่งจะมีการจุด "พลุ" ซึ่งตอนช่วงกลางวันผมได้ไปหาข้อมูลแบบมวยวัดถึงความสูงของพลุจากกองอำนวยการ ซึ่งก็แน่นอนครับว่าได้แค่สีหน้างงๆ เพราะเจ้าหน้าที่เองก็ตอบไม่ถูก สุดท้ายก็เลยต้องเดาเอาเอง ผมกะว่าระยะทางประมาณนี้น่าจะพอแก่ความสูงของพลุเท่าที่เห็นจากภาพของเจ้าหน้าที่ซึ่งเอามาให้ดูจากโทรศัพท์มือถือ กะลำบากจริงๆ
-
และแล้วก็เป็นไปตามคาดครับ พลุมาแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว ลูกแรกๆ พุ่งขึ้นมาในระดับใกล้เคียงตามตำแหน่ง ยังปรับมุมไม่เข้าที่ลูกถัดมาก็พุ่งสูงปรี๊ดขึ้นเลยกรอบภาพด้านบนไปไกล ผมได้แต่ร้องเฮ้ย! แล้วก็เริ่มหมดหวัง เพราะดูท่าทางว่านี่คงจะเป็นพลุชุดสุดท้ายแล้ว ;D
-
ซึ่งก็เป็นไปตามนั้นจริงๆ พลุมีอยู่ไม่มากนัก ยิงแค่ช่วงสั้นๆ แถมยังขึ้นไปสูงมากจนเกินจะเชื่อมระหว่างพลุและเรือได้ในภาพถ่าย แทนที่ผมจะได้กินพลุก็เลยได้กินแห้วแทน งานนี้ก็เลยได้ภาพพลุมาแค่เท่านี้ คราวหน้าถ้าหากว่าจะต้องมาถ่ายภาพที่นี่แบบนี้อีกคงต้องถอยเลยอนุสาวรีย์ ร.5 ไปจนชิดริมรั้วนู่นเลย
...ฝากไว้เป็นข้อมูลสำหรับโอกาสถัดไปของทุกท่านครับ เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้ ;D
-
สวยงามครับ
หลายๆมุมเหมือนมาจากช่างภาพพิธีการเลย เขาให้ใครก็ได้เข้าไปถ่ายได้หรือว่าต้องไปแสดงตัวขออนุญาตที่กองอำนวยการครับ
:)
-
ตอนนั้นผมก็เดินไปถ่ายรอบๆ นะ เค้าเห็นเข้าก็เลยมาถามว่าจากไหนครับ? ผมก็ตอบไปว่ามาจาก PhotoNextor เค้าก็อ๋อ (เป็นนายทหารด้วย) แล้วก็บอกให้ผมขึ้นไปถ่ายข้างบนเลยจะได้ออกมาสวยๆ หน่อย :D
คงไม่ได้ซีเรียสมากเท่าไหร่ครับ ช่างภาพทั้งนักข่าวและช่างภาพหลักก็ยังยิ้มให้ผม แถมพอเห็นผมเล็งมุมถ่ายประหลาดๆ เค้าก็ยังบอกว่าพี่ถ่ายได้มันส์มากเลย ผมต้องเอาบ้าง...กลายเป็นไปจุดไฟเค้าซะงั้น ;D